İlk ayrılık sahnesi deneyimlendi.

Hüsranı, kırılan kalbi ve aralarından yeşeren özgüveni… ve tüm bunların karşısında parçalanmadan durmaya çalışan ben.

Bütün süreci ve aklımdan geçenleri döktüm bu bölümde.

@annelikiklimi

Bir sürü gece, bir sürü kahve, yıllar, bolca terapi ve bolca yüzleşme sonunda yeni bölüm ihtiyaçlarımı dile getirmek hakkında.

Birazcık zorlandım, biraz çağrışımlarımla bölündüm, içimde yeni sorular oluşturdu.

Dinledikten sonra bana yazar mısın?

Senin ihtiyaçlarınla aran nasıl?

Ve işte, annelik hiddetim oğlumun 2 yaş sendromuyla karşılaştı. Tüm bu öfke fırtınası içinde, kendime bakıp, onu kapsamayı ve öfkelenen yanımın sorumluluğunu onun 2 yaşının deneyiminden çekip çıkarmayı seçiyorum.

•

•

Ig:@annelikiklimi

Öfkeni kontrol edemediğini düşünüyorsan, öfke yanında kaygı, korku, endişe gibi baş edemediğin yoğun duyguların varsa, seni telaşlandıran ürkütücü düşünceler doluyorsa aklına profesyonel bir destek almanı öneririm. Annelik hiddeti/öfkesi kronik, üstü örtülü, ciddi bir duruma işaret ediyor olabilir.

Bu bölüm biraz sitemli, biraz da itiraflı.

Son bir kaç bölümden sonra oğluma bakım vermekle ilgili ne çok şikayet ettiğime dair eleştiriler aldım. Bu bölümde sınırlarımıza ve onların nasıl ihlal edildiğine bakalım mı?

Hem benim de size çok sorum var.

Ig: @annelikiklimi

Bu bölüm bir sürü soru dolu. Kendime, sana, topluma soruyorum.

“Neyi yanlış yapıyorum?” sorusu “Bende ne yanlış?” sorgulamasına döndüyse bu bölümü dinler misin?

Ig: @annelikiklimi

Bu bölüm hava biraz bulutlu.

Anne olmadan önceki ben ile yüzleştiğim, kaygılarımın izini sürdüğüm bir sohbete hoş geldin.

Bu bölümü en son yaşadığımız büyük ortak travmamız, kaybımız ve tuttuğumuz yasımızdan önce kaydetmiştim. Ne tuhaf ki, depreme dair korkularımın harekete geçtiği son zamanlarda, stres bozukluğumla yeniden yüzleşmeye başladığım yerlerde yeniden büyük bir afet yaşadık. Bambaşka duygularla ve kayıplarla bu yüzleşmem, içime dönmeme neden oldu. Uzun bir aradan sonra, buradayım.

Ig: @annelikiklimi

2022’ye kısacık bir veda.

Bebeğimin, anneliğimin ve ilişkimizin ilk yaşı kutlu olsun.

Bu bölüm, 90lar çocuğu olarak kasede kaydedilen doğum günlerimiz kıvamında, oğluma hatıra olsun diye, sesimden bize bir mektup.

Etrafın insanlarla çevrili olsa da sen de kendini yalnız hissedenlerden olabilir misin? Yalnızlık aslında bir illüzyon hepimiz için, istisnasız her birimiz bu hislerle boğuşuyoruz tüm o koşturmacanın içinde. “Kim yanında, kim değil? Kimi özlüyorsun, kimin desteği iyi geliyor?” Sor bir kendine.