W najnowszym odcinku Podcastu Architektonicznego gościmy Karolinę Wanat z Samsung. Pretekstem do spotkania i rozmowy jest wyjątkowe wydarzenie – Dzień Odkrywców. Nasza rozmówczyni uchyla rąbka tajemnicy, opowiadając o tym, jak nowoczesne rozwiązania mogą wspierać nas w codziennych wyzwaniach. Dowiedz się, czy technologia może być sprzymierzeńcem w budowaniu zdrowych nawyków, jak innowacje kształtują przyszłość. Posłuchaj naszej rozmowy i odkryj, jak Samsung i Centrum Nauki Kopernik inspirują do lepszego życia.

90 proc. osób prowadzących pracownie architektoniczne jest w kryzysie – mówią Piotr Maciaszek i Karol Pasternak z NOKE Architects, zdradzając, jak udało im się z niego wyjść. W szczerej rozmowie z Arturem Celińskim opowiadają o codzienności w branży, kulisach głośnych realizacji i o tym, dlaczego projektowanie wymaga dziś nie tylko talentu, lecz także odporności psychicznej i determinacji do wprowadzania realnych zmian. Rozmawiamy o trudach prowadzenia własnej pracowni, kondycji mentalnej środowiska, oczekiwaniach inwestorów i o tym, co pozwala im wciąż czerpać radość z architektury.

Jeśli masz dosyć kiepsko zaprojektowanych osiedli i marnej jakości przestrzeni — musisz wysłuchać tego podcastu. Rozmawiamy w nim o źródłach dobra w architekturze. Wspólnie z Dominiką Zielińską i Ulą Kuc-Petelską opowiadamy o tym, jak odzyskać sens projektowania, jak zadawać właściwe pytania — i co zrobić, by deweloperzy i architekci zaczęli mniej rozmawiać o stawianiu budynków, a więcej o tworzeniu dobrych wspomnień.

W tym odcinku podcastu słuchamy debaty, która odbyła się w ramach 10. edycji konkursu „Życie w Architekturze”. Dorota Sibińska, Grzegorz Piątek i Michał Ciesielski, w rozmowie prowadzonej przez Artura Celińskiego, próbują odpowiedzieć na pytanie, jak budować bardziej empatyczną i odpowiedzialną architekturę — oraz jak ją opisywać, oceniać i wdrażać.

Czy da się projektować tak, by nie wycinać drzew? Czy warto walczyć o każde z nich? A może są sytuacje, w których trzeba odpuścić? W czwartej debacie z cyklu „Czas na nową architekturę” Artur Celiński rozmawia z Szymonem Januszewskim (Insomia), Wojciechem Koteckim (BBGK) i Magdaleną Wnęk (Toposcape) o odpowiedzialności, emocjach i kompromisach, które towarzyszą projektowaniu wśród drzew. Spotkanie odbyło się 21 maja w Faktycznym Domu Kultury w Warszawie, a jego medialnym patronem była „Architektura-murator”.

Rozmowa z Maciejem Kaufmanem i Marcinem Maraszkiem z Archigrestu o tym, dlaczego architektura publiczna nie musi być gładka, symetryczna i od linijki. O zostawianiu gruzu w parku, sadzeniu nieklonowanych drzew, pracy bez PR-u i znaczeniu dobrze opowiedzianej historii. Wszystko to zaś w tle krążącego z kuluarach przekonania, że ich architektura w istocie architektura nie jest.

Jak wygląda codzienność projektowania w Polsce? Czy architekci jeszcze cokolwiek mogą – czy tylko wykonują polecenia inwestorów? Czy „misja” zawodu wciąż ma sens, jeśli pracownia nie zarabia na ambitnych projektach? W nowym odcinku podcastu „Architektury-murator” zapraszamy na wyjątkową rozmowę z cyklu „Czas na nową architekturę”. Artur Celiński rozmawia z dwoma wybitnymi architektami – Robertem Koniecznym (KWK Promes) i Pawłem Grodzickim (WXCA) – o realiach uprawiania zawodu, kosztach pracy twórczej i problemach, o których głośno się nie mówi.

Duńczycy nigdy nie przestali budować z wielkiej płyty, a teraz dochodzą w prefabrykacji do perfekcji. Skąd tak wielkie zaufanie do tej technologii budowania? I dlaczego to, co tak dobrze sprawdza się w Danii, tak opornie jest stosowane w Polsce? Z Piotrem Zbierajewskim, polskim architektem pracującym w Danii rozmawiamy o architekturze i prefabrykacji mieszkaniowej.

Czy polski pawilon na Biennale Architektury w Wenecji 2025 podejmuje temat zbyt błahy? Czy w świecie wojen, katastrof i globalnego niepokoju można mówić o bezpieczeństwie przez pryzmat codziennych rytuałów, wierzbiny i domowych praktyk? W spontanicznej rozmowie tuż przed pawilonem polskim Artur Celiński rozmawia z Bogną Świątkowską, Kacprem Kępińskim i Dorotą Leśniak o znaczeniach wystawy, jej emocjonalnym przekazie i o tym, czy nie jest to wystawa „pierwszego świata” – przyjemna, lecz pozbawiona ciężaru. Czy warto pokazywać taką opowieść światu? I czy wystawa rzeczywiście mówi o bezpieczeństwie – czy może raczej o potrzebie spokoju i oswajania rzeczywistości? Posłuchajcie rozmowy prosto z Wenecji.

Czy domowy chochlik jest równie ważny, jak gaśnica? Co sprawia, że czujemy się bezpiecznie w architekturze? Jak możemy wzmocnić nasze poczucie bezpieczeństwa? I dlaczego akurat ten temat chcemy zaprezentować światu na architektonicznym Biennale w Wenecji? Posłuchajcie rozmowy Artura Celińskiego z architektem Maciejem Siudą, artystami Krzysztofem Maniakiem i Katarzyną Przezwańską oraz kuratorką tego projektu - Aleksandrą Kędziorek.