Dla swoich ceramicznych prac Henryk Lula inspiracji szuka zarówno w świecie przyrody jak i nauki. Nie kopiuje istniejących form, ale interpretuje ich plastyczne walory takie jak rytmy czy napięcia. By możliwie najmocniej wydobyć i podkreślić czy to prostotę kształtów czy ich skomplikowane detale, artysta używa czarnej terakoty. Technikę tę opracował z wykorzystaniem gliny z Kadyn o dużej zawartości grubego szamotu. Po pierwszym wypale naczynia były szlifowane, żeby odsłonić zawarte w masie ziarna. Podczas kolejnego wypału w najwyższej temperaturze, glina redukowała się na kolor czarny. Przetarcie szklistym papierem na ostatnim etapie uwypukliło różnice natężenia barwy i dało wrażenie rozmigotania powierzchni.