Merhaba sevgili dinleyici, hayatta öyle zamanlardan geçeriz ki bazen sadece birisi yanımızda olsun isteriz, o kişinin koşulsuz şekilde bizi seveceğine inanmak isteriz, saçımızı okşayacağına… hisli hisli sarılacağına… kalbimizde bir yara daha açmayacağına… Ama o kişi gelir ve kapanmasını umduğun yaraların dikişlerini tek tek söker. Ne yazık ki, şifayı bulamadığın gibi bir de üstelik yeni bir dert olur dert ortağı sandığın. Aşk sandığın şey içten içe seni sömürmeye başlayınca şunu görürsün, bu aşk denen illet bir hastalık gibiher yerimi tıkadı, ayaklarım bağlı, ellerim dondu, kalbim ağrıyor. Artık bunu taşımak istemiyorum… Taşımasam olmaz mı?