Atja Apituley is information designer bij Mijksenaar Wayfinding in Amsterdam. En wayfinding is meer dan het ophangen van bordjes, als je het goed doet. Als je het heel goed doet dan werkt de wayfinder nauw samen met de architect, tijdens het ontwerp van een gebouw. In dat geval kan wayfinding bijna ontzichtbaar worden. Er bestaat zoiets als een duidelijk gebouw. Een gebouw dat ontworpen is om gebruikt te worden. Je zou misschien verwachten dat dat voor elk gebouw geldt, maar dat blijkt niet zo te zijn.

Wij beginnen altijd met een plan dat het bruikbaar is, maar het moet natuurlijk ook mooi zijn

Maar wayfinding gaat niet alleen over bordjes in een gebouw. Atja vertelt ook over een prachtig project wat ze samen met studenten van de HvA hebben gedaan waarin ze mensen vroegen om hun mental map van Rotterdam te tekenen. Zo’n project geeft weer erg veel inzicht in wat mensen weten van een stad, hoe ze zo’n stad zien, wat ze onthouden. En dat is weer handig voor zo’n stad zelf. Weten de mensen de highlights wel te vinden?

We hebben het ook over toegankelijkheid. Het is namelijk voor iedereen belangrijk om de weg te kunnen vinden. Hoe zorg je er bijvoorbeeld voor dat ook mensen met beperkingen niet verdwalen? En hoe zorg je er voor dat ze niet van de trap af vallen?

En verder hebben we het over Dutch Design. En over digitale wayfinding. En over het soms enorme verschil in duidelijkheid tussen Nederlandse bewegwijzering en de borden boven de wegen in andere landen. Tot slot hebben we het ook nog over het prachtige Von Gimborn Arboretum, waar ik ook nog nooit van had gehoord.