Vanuit het traditioneel Boeddhisme kennen we ‘de Vijf leefregels’.

De vijf leefregels dienen niet als geboden te worden gezien maar als richtlijn, als aandachtspunten om mee te oefenen.

Ze worden daarom ook wel de ‘Boeddhistische Morele Voorschriften’ genoemd. Onderzoek de leefregels telkens weer met wijsheid en bedenk of iets heilzaam (bevordelijk) is of niet.

1. Vermijd te doden en handel met respect jegens alle vormen van leven.

Last picture of the ox and the …

Too many steps have been taken
returning to the root and the source.
Better to have been blind and deaf
from the beginning!
Dwelling in one's true abode,
unconcerned with and without -
The river flows tranquilly on
and the flowers are red.

Whip, rope, person, and Ox -
all merge in No Thing.
This heaven is so vast,
no message can stain it.
How may a snowflake exist
in a raging fire.
Here are the footprints of
the Ancestors.

Astride the Ox, I reach home.
I am serene. The Ox too can rest.
The dawn has come. In blissful repose,
Within my thatched dwelling
I have abandoned the whip and ropes.

This struggle is over; gain and loss are assimilated. I sing the song of the village woodsman, and play the tunes of the children. Astride the bull, I observe the clouds above. Onward I go, no matter who may wish to call me back. 

When one thought arises, another thought follows. When the first thought springs from enlightenment, all subsequent thoughts are true. Through delusion, one makes everything untrue. Delusion is not caused by objectivity; it is the result of subjectivity. Hold the nose-ring tight and do not allow even a doubt.

Na grootste inspanning heeft de herder de os gevangen. Te heftig nog diens luimen, zijn kracht nog te razend, om gemakkelijk zijn wildheid te temmen. Nu eens gaat hij ervandoor en klimt naar hoge vlakten, dan weer dringt hij ver door in diepe, nevelige, bewolkte plaatsen en wil zich verbergen.

In het derde schilderij beweegt hij en ziet de achterkant van de stier – want hij staat naast een boom, en de man staat achter hem – dus hij kijkt… en alleen de achterkant is te zien op het schilderij. (Vrienden van Osho)

De Tien Stieren van Zen zijn uniek in de geschiedenis van het menselijk bewustzijn. Waarheid is op vele manieren uitgedrukt, en het is altijd gebleken dat het on-uitgedrukt blijft, wat je ook doet. Hoe je het ook uitdrukt, het ontglipt, het is ongrijpbaar. Het ontsnapt eenvoudig aan een beschrijving. De woorden die je ervoor gebruikt kunnen het niet bevatten. En zodra je het hebt uitgedrukt, voel je je onmiddellijk gefrustreerd, alsof het essentiële is achtergebleven en alleen het niet-essentiële is uitgedrukt. De Tien Stieren van Zen hebben in één enkele poging geprobeerd het onuitsprekelijke uit te drukken. Dus eerst iets over de geschiedenis van deze tien stieren.
In principe waren er acht afbeeldingen, geen tien; en ze waren niet boeddhistisch, ze waren taoïstisch. Het begin ervan is verloren gegaan. Niemand weet hoe ze begonnen, wie de eerste stieren schilderde. Maar in de twaalfde eeuw schilderde een Chinese Zen meester, Kakuan, ze opnieuw; en niet alleen dat, hij voegde er nog twee afbeeldingen aan toe, en acht werden er tien. De Taoïstische afbeeldingen eindigden op de achtste; de achtste is leegte, het niets. Maar Kakuan voegde er twee nieuwe beelden aan toe. Dat is de eigenlijke bijdrage van Zen aan het religieuze bewustzijn.

Along the riverbank under the trees,
I discover footprints.
Even under the fragrant grass,
I see his prints.
Deep in remote mountains they are found.
These traces can no more be hidden
than one's nose, looking heavenward.