آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز

آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز • ارژنگ سیفی‌زاده


Listen Later

تهیه کننده و مجریان: میترا خلعتبری / اسکندر آبادی

پخش شده از بخش فارسی دویچه وله در آلمان

تاریخ انتشار پادکست: ۵ آبان ۱۴۰۱

copyright ©Deutsche Welle


در پادکست این هفته "آواهای کم شنیده از دیروز تا امروز" قطعه کردی "برخیز" با آهنگسازی ارژنگ سیفی‌زاده و صدای شاهرخ هدایتی را انتخاب کرده‌ایم. در این برنامه از نقش جدی موسیقی در اعتراضات مردمی نیز گفته‌ایم.


ارژنگ سیفی زاده، نوازنده تار و سه تار، خواننده و آهنگساز، قطعه "هه‌سته" به معنای برخیز را روی شعری از شاعر کرد به نام فایق بی‌کس Fayaq Bekas ساخته و اجرای آن را شاهرخ هدایتی بر عهده داشته است.


آهنگساز این اثر درباره این قطعه نوشته است: «کلام این اثر بیش از ۷۰ سال پیش سروده شد اما گویی ترجمانی بی‌کم و کاست از حال این روزها و زبان گویای مردم آزادی‌خواه امروز است. تاکنون مجالی و یا دلیلی برای پخش این اثر نبود اما این هم راستایی در معنا و این بازتاب دقیق خواست جوانان خروشیده در خیابان، علتی بر انتشار آن در زمان حاضر است.»

بخشی از ترجمه این قطعه به این شرح است:


«جانا مدت زمانی است، اندوهت در دلم است

زندگی‌ات در بند ستم و ظلم است

برای همین است که با تو می‌گویم، هر آنچه که باید بگویم

به پا خیز و تلاش کن تا خونت گرم است

جانا روسری بردار، چه وقت شرم است»


 ارژنگ سیفی زاده که متولد سال ۱۳۶۲ در تهران است، در خانواده‌ای اهل موسیقی رشد کرد. پدرش، محمد حسین سیفی‌زاده و مادرش، معصومه مهرعلی هر دو خواننده و مدرس موسیقی هستند و از شاگردان اسماعیل مهرتاش، محمود کریمی و محمدرضا شجریان بودند.


ارژنگ سیفی‌زاده در پنج سالگی تنبک را نزد ناصر فرهنگ فر آموخت. در سال ۱۳۷۳ زمانی که حسین علیزاده مدیریت هنرستان موسیقی را عهده دار شد، در آن مدرسه تحصیل کرد و فراگیری موسیقی و تار را در آنجا ادامه داد.


ارژنگ سیفی‌زاده در خانه‌ای متولد و رشد یافت که مادر و خواهرش به خاطر ممنوعیت آواز خواندن زنان در ایران با مشکلات بسیار رو به رو بودند. او که از نزدیک شاهد این محدودیت‌ها بوده است، در پادکست این هفته درباره زیان‌های حذف صدای زنان در موسیقی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی در ایران می‌گوید.

...more
View all episodesView all episodes
Download on the App Store

آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروزBy میترا خلعتبری / اسکندر آبادی