“Wong tuwa, iya pakaryanmu ngembangke ing sakjerone awake anak-anakmu sipat kesabaran, kemanteban, lan welas asih sing sejati” “Kitab Suci ngarahake pikiran marang sing nitahake samubarang kabeh”

“Wong tuwa kudu dikebaki dening welas asihe Kristus, supaya dheweke bisa makarya kanggo keslametan jiwa-jiwa sing dipapanke ana ing sakngisore pengaruhe” “Conto pandonga sing diparingake dening Sang Kristus beda banget karo pandonga wong kafir”

“Menawa anak-anak sing ora tahu ngaturake panuwun diwenehi pangan lan sandhangan lan dijarke tanpa pameleh, mula dheweke bakal dadi luwih wani jroning panggawe alane” “Kita kudu pracaya marang Sabdaning Gusti”

“Kahanan sing nggegirisi saka anak-anak mudha dewasa iki iya iku mujudake salah siji tandha sing paling nyata menawa kita lagi urip sakjerone zaman pungkasan” “pandonga ndadekake kita cunduk marang Gusti Allah”

“Wong tuwa nyebarke winih sing bakal semi lan ngasilke woh sing becik utawa sing ala” “Roh Allah makarya karo wong sing makarya sing andhap asor, sing tetep ana ing Kristus lan ana ing tetunggalan karo Panjenengané”

“Masak dudu ilmu sing entheng lan iku iya salah siji bab sing paling penting sakjerone panguripan sing praktis” “Mangagem jubah kamanungsan Putra Alllah mandhap dhateng tataran tiyang-tiyang ingkang karsanipun badhe Dipun wilujengaken.”

“Gusti bakal nyediaake dalan lan cara awit endi sawijining owah-owahan bakal dumadi ing sakjerone bale wismane” “Waspada sing ora kendhat iku mujudake pitulungan gedhe kanggo pandonga”

“Wong tuwa duweni sawijining pakaryan kanggo ditindakake supaya setan ora bisa nguwasani anak-anake” “Iku rancangane setan kanggo nyasarake Kitab Suci”

“Tahun-tahun Sepisanan Mangsa Kanak-anak iya iku Wektu sing Paling wigati” ”Agama Kitab Suci dudu sandhangan sing bisa dianggo lan dicopot sak senenge ati”

“Pikiran sing Lantip Ora Cukup” ”Kita kudu ngati-ati ing kabeh pandonga kanggo ngandharake kepinginan ati lan mung matur apa sing kita karepake”