
Sign up to save your podcasts
Or


چهار هزار سال پیش، برای مردم غرب آسیا، ماه زورقی بود که هر روز ناخدایی از خدایان آن را در دریای آسمانی پارو می زد. کوپرنیک این باور فولکلور از آسمان را با پردازش موقعیت اجرام آسمانی پاره کرد. زمین در مرکز عالم نبود. اگر آسمان سرزمین خدایان نبود و همه اجرام به دور خورشید می گشتند، پس کرانه آن کجا بود؟
از اوایل قرن بیستم درک ما از فضا و ابتدا و انتهای آن باز هم زیر و رو شد. خورشید ما تنها یکی از میلیاردها خورشید در کهکشانی بود که به دور مرکزی که بعدا معلوم شد یک سیاه چاله است می گردید. با اینکه انیشتن مطمئن بود جهان از همین یک کهکشان شکل گرفته است تلسکوپ پیرمردی به نام هابل ثابت کرد که بعضی از نقاط آسمان که ستاره انگاشته می شدند بسیار دورتر از کرانه های کهکشان ما هستند و در اصل خودشان کهکشانهایی با میلیاردها خورشید هستند. مقابل علم نمی شد مقاومت کرد. در مدت کوتاهی انسان، زمین، خورشید و کهکشان او راه شیری همه به گردی در جهانی بزرگ که انتهایش پیدا نیست تبدیل شدند.
در این قسمت به درک جدید ما از فضا به روایت انیشتین می پردازیم.
By مهدی احمدی5
22 ratings
چهار هزار سال پیش، برای مردم غرب آسیا، ماه زورقی بود که هر روز ناخدایی از خدایان آن را در دریای آسمانی پارو می زد. کوپرنیک این باور فولکلور از آسمان را با پردازش موقعیت اجرام آسمانی پاره کرد. زمین در مرکز عالم نبود. اگر آسمان سرزمین خدایان نبود و همه اجرام به دور خورشید می گشتند، پس کرانه آن کجا بود؟
از اوایل قرن بیستم درک ما از فضا و ابتدا و انتهای آن باز هم زیر و رو شد. خورشید ما تنها یکی از میلیاردها خورشید در کهکشانی بود که به دور مرکزی که بعدا معلوم شد یک سیاه چاله است می گردید. با اینکه انیشتن مطمئن بود جهان از همین یک کهکشان شکل گرفته است تلسکوپ پیرمردی به نام هابل ثابت کرد که بعضی از نقاط آسمان که ستاره انگاشته می شدند بسیار دورتر از کرانه های کهکشان ما هستند و در اصل خودشان کهکشانهایی با میلیاردها خورشید هستند. مقابل علم نمی شد مقاومت کرد. در مدت کوتاهی انسان، زمین، خورشید و کهکشان او راه شیری همه به گردی در جهانی بزرگ که انتهایش پیدا نیست تبدیل شدند.
در این قسمت به درک جدید ما از فضا به روایت انیشتین می پردازیم.

2,546 Listeners

491 Listeners

2 Listeners