Yine yalnız değilim her zamanki gibi

Bu Uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım

Aramızda yirmibeşbin kilometre

Sen kıştasın ben yazdayım

Sen bir yarısında dünyanın

Ben öte yarısındayım

Yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun

Daha da bir gönlümcesin

Varlığından bin kat güzel

O yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz

Ve en gizlerden konuşurken ellerin

İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden

Sevisiyoruz yirmi beşbin kilometreden