yeniden merhaba!!!
Nitelikli yalnızlık hakkında düşündüklerimi ve hissettiklerimi paylaştığım bir bölümle karşınızdayım. Bölüm içinde Martin Eden’dan bahsederken o kadar heyecanlanmışım ki kelimelerim birbirine girmiş… üzerimdeki etkisini siz düşünün!! O zaman bu bölümden sonra bu hafta herkes kendi başına bir date’e çıksın? Mesela ben hiç tek başıma sinemaya gitmedim, sanırım oradan başlayabilirimmm.
ps: birisi “kendi” sayacı kurabilir mi… 40’ı geçmiş olabilirim diye düşünüyorum 🫠🫠🫠

mer ha ba!!!
ocağın ikinci haftasında bu sene neler yapmak istediğimi, alışkanlıkları konuştuğum bir bölümle karşınızdayımmm :) kendimden örnekler vererek küçük aktivite fikirleri oluşturmak, alışkanlıkların aslında hayatımızın temel taşlarını oluşturduğunu göstermek açısından tatlış bir bölüm oldu diye düşünüyorummm. bir sonraki bölümde görüşünceye dek, booool kitap okumalı haftalar diliyorum💖💖

Çoook uzun bir aradan sonra (4 yıl) hiçbir şey olmamış gibi sessizce geri geliyorum🤭 Tam istediğimi anlatabildim mi emin değilim ama geri gelmiş olma hissi çok güzel. Ben de kaçtığım bir yolda tekrar kendime çıktım aslında :) Her ne kadar asıl anlatmak istediklerim son dakikalara sıkışmış olsa da gelecek bölümlerin temelleri atılıyor şimdiden diyebilirimm💖 İyi dinlemeler, kocaman öpüyorum

Çok konuştuğumu birden bire düşünmeye başlamadım. Uzun bir süre ne hakkında konuşursam konuşayım sürekli bana “boş yapma” diyen bir grup insan beni kendimden soğuttu. Eve gelip anneme anne ben çok mu boş konuşuyorum, sürekli bana bunu söylüyorlar diye ağladığımı biliyorum. Şimdi düşününce niye takmışım o insanları diye kızıyorum kendime. Benim hayatım, benim kararlarım. Senin hayatın, senin kararların. Kimse için değişmeme/değişmene gerek yok.Kendin için yaşa,başka birileri için değilll!

Bölümün başındaki ve sonundaki Ela resmen iki farklı kişi. Siz de olmayı seçtiğiniz insansınız ve geleceğiniz hakkında endişelenip, derin düşüncelere dalmanız kadar normal bir şey yok. Ben bu bölümü çekerek kendimi daha iyi hissettim. Siz de bir şarkı dinleyerek, kitap okuyarak, resim çizerek, yürüyüş yaparak veya sevdiğiniz bir insanla sohbet ederek kendinizi daha iyi hissedebilirsiniz. Mutluluk nasıl paylaştıkça çoğalıyorsa acı ve üzüntü de paylaştıkça azalıyor. Kendinize iyi bakın🥰🌝🥳

ps: o canavarların adı böcürt ahahhahaha

Bir hafta boyunca sosyal medyadan, telefonumdan, bana zevk veren her şeyden uzak kalıp odaklanma ve dikkat problemime çözüm bulmaya çalıştım. Dopamin detoksu ilk başta çok zor gibi görünse de birkaç gün sonra hayata bakışınızın değiştiğini görmek, dinlediğiniz bir şarkının size daha anlamlı gelmesi ya da bir arkadaşınızla sohbetin size ne kadar mutluluk verebileceğinin farkına varmak çok güzel bir deneyimdi. Sizin de denemenizi şiddetle öneriyorummm🌝🌝
(bu arada metroda çalan şarkı “Sway”di.)

Tükenmişlik sendromu mu dersiniz, bıkkınlık, bitkinlik mi dersiniz adına bilmem ama oturup günlerce boş duvar izleyesim var. Siz de boş duvar izleyenlerdenseniz ve herkesten nefret ettiğiniz bir dönemden geçiyorsanız bu bölüm size gelsin🤪🤪

18 yaşına girdim girdim de 17’den farkı ne? Araba sürebiliyor olmak, sigara ve alkol satın alabiliyor olmak, dövme yaptırabilmek bir de oy vermek. Peki bana yüklediği sorumluluklar? “Sen artık çocuk değilsin”cümlesinin üstümde yarattığı baskı ve bir parça hüzün. 18 yaşında olup bu kadar yaşlı hissetmem normal mi? Hiç sanmam.
ps:ehliyet sınavımın ilk aşamasını geçtim, şimdi direksiyon dersi alıyorummm :)

Bölümü editlerken bile şurada şunu söylesem daha iyi olurdu düşüncesi beni bölümü editlememeye itti. Madem mükemmel olamayacağımızı savunuyoruz o zaman bu bölümlük siz de benim eee’lerime, aradaki boşluklara, gereksiz ve yanlış kelimelere dayanıverin. seviliyorsunuzz💞💞

Sen olduğun gibi güzel ve özlesin! İnsanların dış görünüşün hakkında yaptıkları yorumlar senin kim olduğunu değiştirmez. Sen de cesaret et ve bir adım at, kendini sevmeye başlamak ilk adım için çok güzel bir hedef :)