Sú hugmynd sem er að veði í þessum síðasta þætti er hugmyndin um bernskuna.

Ferðalag þáttarins hefst 1. desember 1918 og þar með erum við komin aftur - eða er rétt að segja fram - til þeirrar stundar er Ísland varð fullvalda ríki í konungssambandi við Danmörku, daginn sem markað hefur með afgerandi hætti undanfarin hundrað ár á Íslandi. Þó árið 1918 tilheyri 20. öldinni þá má þó segja að það standi á flekaskilum nítjándu aldarinnar og þeirrar tuttugustu, sveitasamfélag nítjándu aldar lét aðeins varlega undan síga á meðan stórstígar framfarir sem áttu eftir að umbylta íslensku samfélagi á tuttugustu öld voru rétt að hefjast. Í þessum þætti staðsetjum við okkur á mótum nítjándu og tuttugustu aldanna, og hugum að bernsku þessara tveggja alda.

Í þættinum hljóma raddir Kristrúnar Heimisdóttur lögfræðings, Guðfinnu Ragnarsdóttur fyrrum menntaskólakennara, Guðmundar Hálfdánarsonar sagnfræðings, Sigrúnar Ölbu Sigurðardóttur menningarfræðings, Sigurðar Gylfa Magnússonar sagnfræðings og Önnu Bjarnadóttur,

Sem fyrr hljómar tónlist Jóhanns Jóhannssonar í þættinum, dagskrárgerð annaðist Marteinn Sindri Jónsson með fulltingi Þorgerðar E. Sigurðardóttur og Einars Sigurðssonar tæknimanns.