به عبارت دیگر

فیلیپ لازارینی، کمیسرعالی آژانس امدادرسانی و کاریابی آوارگان فلسطینی سازمان ملل در گفت و گو با استیون سکر، در برنامه هارد تاک بی بی سی جهانی می‌گوید از اول جنگ تا زمان ضبط گفت و گو، ۲۲۰ نفر از کارکنان این نهاد با بمب‌های اسرائیلی کشته شده‌اند. او تایید می کند که شماری از کارکنانش را با اتهام همکاری با نیروهای شبه نظامی فلسطینی برکنار کرده است اما معتقد است: « یک تلاش عمدی برای حذف و نابود کردن این آژانس وجود دارد. دلیل واقعی پشت این مسئله به مشکل بی‌طرفی مربوط نمی‌شود. مسائل سیاسی پشت آن است» . این کمیسرسازمان ملل، وضعیت خطرناکی برای غزه پیش‌بینی می‌کند: « در حال حاضر به طور متوسط حدود ۵۰ کامیون تدارکات وارد می‌شود. اگر در آینده نزدیک نتوانیم این میزان را افزایش دهیم، دوباره با وضعی روبرو می شویم که باید در مورد قحطی قریب‌الوقوع هشدار دهیم». گفت و گوی ویژه این هفته با فیلیپ لازارینی ، از آژانس امدادرسانی و کاریابی آوارگان سازمان ملل .

حسین موسویان، دیپلمات و رئیس پیشین کمیته روابط خارجی شورای امنیت ایران در گفت وگویی با بخش عربی بی بی سی، در مورد شیوه و شرایطی صحبت کرده است که ایران در نظر می گیرد تا کشتن هنیه در تهران را تلافی کند. نورالدین زورقی، مجری برنامه بلاقیود (هاردتاک بی بی سی عربی) از او پرسید که چرا ایران تاکنون آنطور که گفته بود تلافی نکرده. این دیپلمات سابق ایران که حالا در امریکا زندگی می کند می‌گوید، تهران تلاش می کند که به گفته او در دام «نقشه‌های نتانیاهو» نیفتد: « واضح است که نه ایران و نه حزب‌الله، نه آمریکا، نه اروپا، نه جامعه بین‌المللی، هیچکدام خواهان درگیری منطقه‌ای نیستند و برای همین تمام تلاش خود را برای جلوگیری از یک جنگ منطقه‌ای به کار می‌برند». زمانی که مجری از او درباره دیپلماسی دولت پزشکیان برای گفت وگو با غرب پرسید، او گفت مذاکره برنامه دولت ابراهیم رییسی هم بود: «متاسفانه در ماه اکتبر که قرار بود ایران و آمریکا مذاکرات مستقیم را آغاز کنند، جنگ با غزه پیش آمد که همه چیز را تغییر داد». حسین موسویان این هفته در گفت وگوی ویژه بی بی سی.

در سالگرد آغاز جنگ ایران و عراق، بی بی سی فارسی، مستندی را پخش می کند ،تحت عنوان، کودک سرباز روایتی ناشنیده از کودک سربازان جنگ ایران وعراق. این مستند را پگاه آهنگرانی، فیلمساز و بازیگر ساخته و در آن با برخی از کسانی که در کودکی به جبهه ها رفتند، صحبت کرده. یکی از آنها، رضا شکراللهی، ویراستار و روزنامه نگار است.

ویشکا آسایش بازیگر، طراح صحنه و مجسمه‌ساز ایرانی دو سال پیش بعد از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» از ایران خارج شد. او هفته پیش برای اکران اولین فیلمی که خارج از ایران بازی کرده یعنی «هفت روز» در جشنواره «تیف» به تورنتو رفته بود. مریم زهدی در تورنتو با او‌گفتگو کرده و درباره این فیلم، فعالیت‌های دیگر او و دلایل خروج خانم آسایش از ایران پرسیده است.

یاسمین حلیما، کنشگر حقوق بشر و مدیرشورای مشترک رفاه مهاجران بریتانیا که در فعالیت‌هایش توجه ویژه‌ای به حقوق مهاجران و اقلیت‌ها وکمک به آنها دارد در گفت و گو با نورالدین زورقی، از بخش هاردتاک بی بی سی عربی می‌گوید که بزرگ کردن مسئله مهاجرت در بریتانیا بیشتر کار احزاب سیاسی است نه دغدغه مردم عادی: « در یک نظرسنجی اخیر از طرف دولت از گروه‌های اجتماعی سوال شد مهم‌ترین دغدغه آنها چیست. جواب این بود: بهداشت و درمان، مسکن و امنیت. موضوع مهاجرت اصلا جزو سه دغدغه‌ی اول آنها نبود». این فعال اجتماعی باوردارد که مشکل بریتانیا، ، تقسیم نابرابر ثروت است، نه مهاجران: «ده درصد از مردم جامعه، که ثروتمندترین قشر هستند بیش از نیمی ازثروت کشور را در اختیار دارند؛ 57 درصد ثروت مال آنهاست. یک درصد از مردم بریتانیا صاحب حدودا یک چهارم آن هستند. از نگاه من،این، آن مسئله‌ی زیربنایی‌ است». یاسمین حلیما این هفته در برنامه گفت و گوی ویژه بی بی سی.

عکس‌های تاثیرگذار مُعتز عَزَیزَه، عکاس جوان فلسطینی از جنگ اخیر غزه را میلیونها نفر در دنیا دیده‌‌اند. تصاویری که تاثیری متفاوت و پایدارتر از آمار و ارقام بر مخاطب دارند. این هنرمند فلسطینی که آثارش حالا در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده، می‌گوید، اول کوشیده زندگی وعشق را به تصویر بکشد: «فکر می‌کنند در غزه زندگی نیست... برای همین از صحنه‌های زندگی و شادی عکس می‌گرفتم؛ از زندگی روزمره‌ی اهالی غزه...اما هر وقت بمبارانی می‌شد، دوربین را برمی‌داشتم تا آن لحظه‌ها را ثبت و مستند کنم». این عکاس بیست و پنج ساله فلسطینی که حالا غزه را ترک کرده، می‌گوید جنگ این بار با دفعات پیش متفاوت است و امید جوانان فلسطینی به ادامه زندگی در غزه را به‌کل ناامید کرده: « چرا باید غزه را از نو بسازیم وقتی مشکل همچنان وجود دارد؟ اگر ما همچنان در اشغال باشیم ... این وضع هیچ‌وقت تمام نحواهد شد، هیچ وقت». گفت و گوی ویژه این هفته اختصاص دارد به مصاحبه استیون سَکِر از برنامه هاردتاک بخش جهانی بی بی سی با مُعتز عَزَیزَه.

در ماههای پس از جنبش مهسا، پلیس و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در بریتانیا، درباره تهدیدهای جانی علیه روزنامه نگاران و کنشگران هشدار دادند. در گفت و گوی ویژه این هفته، ژیار گل از مت جووکز، رئیس پلیس ضد تروریسم در بریتانیا، در مورد جزییات این تهدیدها و اقدامات پلیس بریتانیا برای مقابله با آنها پرسیده. این افسر ارشد پلیس می‌گوید به دلیل افزایش فعالیت‌ دولت‌ها علیه مخالفان‌شان، جدیدا بخشی به نام مبارزه با تروریسم دولتی ایجاد شده: « زیرا ما تنها شاهد تهدیدهای جانی نیستیم، آن تهدیدها قبلا هم وجود داشته. ما حالا شاهد تهدیداتی علیه شیوه زندگیمان هم هستیم. تلاش‌هایی برای تضعیف دموکراسی ما». آقای جوکز به طور صریح به کسانی که می‌خواهند فعالیت آزاد روزنامه‌نگاری در بریتانیا را محدود کنند، هشدار می‌دهد: «ما مصمم هستیم که از حق فعالیت آزادانه روزنامه نگاران در بریتانیا محافظت کنیم و هر کسی را که فکر کند، می‌تواند چه از داخل ایران و چه از طریق استفاده از گروه‌های جنایتکار سازمان‌یافته، در این کار اخلال ایجاد کند مورد پیگرد قرار می‌دهیم». مت جووکز مهمان گفت و گوی ویژه این هفته است.

ولی محمد نوری، نظامی پیشین دولت افغانستان یکی از قربانیان جنگ است که در بیست سالگی چشمان خود را در اثر انفجار مین در ولایت هلمند از دست داد، لحظه‌ای تلخ برای او بعد از به هوش آمدن که زندگیش را برای همیشه دگرگون کرد: « وقتی از کما برخاستم، زندگیم تغییر کرده بود، دیگر دنیای قشنگ را نمی‌دیدم. همه چیز تاریک بود، سخت بود و احساس خود را گفته نمی‌توانم... برخاستم و گفتم من باید یک الگوی مثبت شوم به مردم خود». این ورزشکار افغان که تا بحال چندین مدال در مسابقات دومیدانی و شنای نابینایان کسب کرده، در گفت و گو با ضیا شهریار می‌گوید زندگیش بعنوان یک نابینا در افغانستان محدود و پردردسر بود، ولی بعد از مهاجرت بسیار تغییر کرده است: «وقتی اینجا (به انگلستان) آمدم، زندگیم تغییر کرد، یک قهرمان شدم، یک مبارز شدم، یک پدر شدم، یک الگوی مثبت به انسان‌ها شدم، نه به کشور خود، به همه انسان‌ها». ولی محمد نوری در گفت و گوی ویژه این هفته.

فواز جرجیس، استاد روابط بین‌الملل در مدرسه اقتصاد لندن که آثار متعددی درباره خاورمیانه منتشر کرده، در آخرین کتابش به نام «چه چیز واقعا اشتباه شد؟ غرب و ناکامی دموکراسی در خاورمیانه» سعی کرده روند توسعه و دمکراسی‌خواهی در ایران را بررسی کند. این پژوهشگر مسائل سیاسی در گفت و گو با کیوان حسینی، سرنگونی حکومت مصدق و کودتای ۲۸‌مرداد ۱۳۳۲ را نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران و گرایش جامعه به رادیکالیسم می‌بیند: «وقایع ۱۹۵۳ و حمایت آمریکا از حکومت استبدادی در ایران در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، راه را برای استبداد دینی در تهران هموار کرد.... آنچه بعد از سرنگونی مصدق رخ داد، این بود که ایدئولوژی‌های رادیکال در ایران بسیار محبوب شدند؛ چه مارکسیسم و چه اسلام رادیکال شیعه، و روحانیون بزرگ‌ترین برنده این حرکت ضد دموکراتیک بودند». این استاد لبنانی‌‌تبار دانشگاه که مصدق را اولین لیبرال‌دمکرات در جهان در حال توسعه می‌نامد، می‌گوید آوازه مصدق از مرزهای ایران فراتر رفته بود:‌ «مصدق نه تنها در ایران بلکه در مصر و بقیه خاورمیانه هم بسیار محبوب بود. وقتی مصدق در مسیر بازگشت از سازمان ملل در مصر توقف کرد، راهپیمایی بزرگی برای خوش‌آمدگویی به او برپا شد. فکر می‌کنم جمال عبدالناصر از اتفاقی که در اوت ۱۹۵۳ برای مصدق افتاد، درس بزرگی گرفت». فواز جرجیس مهمان این گفت‌وگوی ویژه است.

بعد از ده ماه جنگ ویرانگر در غزه و احتمال آغاز یک جنگ تمام عیار در منطقه، مارك ضو، نماينده مستقل پارلمان لبنان از جامعه دروزها می‌گوید باید در درجه اول به غزه ویران فکر کرد و نباید به دولت اسرائیل بهانه داد: «فلسطيني‌ها در اين مدت جهنم را تجربه كردند و من معتقدم كه قصد نتانياهو از ترورهاى اخير فواد شكر و اسماعيل هنيه كشاندن همه به يك جنگ منطقه اى بود. براى همين به نظرم بهترين تلافى، اجتناب از چنين جنگى است. ... فكر نمى كنم در وضعيت فعلى حمله تلافى جويانه ايران به نفع مردم منطقه باشد». این سیاست‌مدار‌ لبنانی که منتقد سیاست‌های حزب‌الله و ایران است، در یک گفت و گوی ویژه با نفیسه کوهنورد تاکید می‌کند که شرایط لبنان نسبت به زمان جنگ سال ۲۰۰۶ تغییر کرده است: « تغيير مهم اين است كه حزب الله الان متحد واقعى در كشور ندارد. جامعه مسيحيان، دروزها و سني‌ها، ديگر بى چون و چرا هم‌پيمان اين گروه نيستند... افكار عمومى از بحرانها و جنگهاى پشت سر هم بسيار خسته است». گفت و گوی ویژه با مارک ضو این هفته در بی بی سی فارسی.