اگر رنگین‌کمان استعاره‌ای گویا برای این عصر جدید است، ادبیات که همواره اولین تجلی‌گاه جنبش‌های سیاسی و فرهنگی است نوید یک خانه‌تکانی ذهنی را در ایران می‌دهد، این ادبیات را که می‌توان ادبیات آستانه خواندش، اندیشه خلاق را از بیخ و بن تغییر داده است، مرزهای قراردادی را گسترده‌تر کرده و مفهوم شاعر و نویسنده مطرح را تغییر داده است. دیگر نمی‌شود راجع به ادبیات ایران چه در درون و چه در خارج کشور سخن گفت و از زنان و از اقلیت‌های مذهبی و اقلیت‌های قومی نام نبرد، دریچه تازه‌ای گشوده شده و روایتی نو زاده شده که حاشیه‌نشینان پیشین را در متن ادبیات نشانده است.  
گزیده‌ای از سخنرانی خانم دکتر فرزانه میلانی در سی و چهارمین کنفرانس سالانه انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی - بخش دوم.