در جهان امروز که مرزهای جغرافیایی از همیشه سیالتر و قابل نفوذترند، هویت شاعران و نویسندگان هم بیش از همیشه جهانی شده است. به گمان من بهیه نخجوانی نمونه بارز چنین نویسندهای است. او در آستانه ایران و جهان ایستاده و فرزند سرزمینی بیمرز شده است. شاید از همین رو به سال ۲۰۰۷ دانشگاهی در بلژیک به او به عنوان یک نویسنده جهانی دکترای افتخاری داد.
گزیدهای از سخنرانی خانم دکتر فرزانه میلانی در سی و چهارمین کنفرانس سالانه انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی - بخش سوم.