Merhabalar, bu bölümde Albert Ellis’in Akılcı Duygusal Davranışçı Terapi (ADDT) yaklaşımında teoriden pratiğe geçiyoruz.
Bir önceki bölümde, düşüncenin duyguyla ve davranışla nasıl iç içe geçtiğini, terapi sürecinde kullanılan bilişsel, duygusal ve davranışsal teknikleri adım adım incelemiştik.
Eğer o bölümü henüz dinlemediysen, “Albert Ellis ve Akılcı Duygusal Davranışçı Terapi (Part 6)” bölümünü mutlaka dinlemeni öneririm — çünkü orada kurduğumuz teorik temeller, bu bölümdeki hikâyenin pusulasını oluşturuyor.

Bugün o bilgilerin artık sadece bir fikir değil, bir yaşam öyküsüne dönüştüğüne tanıklık ediyoruz.
Bir annenin, bir öğretmenin, bir insanın kendi iç sesini dönüştürme sürecini dinliyoruz.
Ellis’in A-B-C modeli bu kez bir tahtada değil; bir kalpte, bir terapi odasında can buluyor.

Bir “yetersizlik” inancının “değerliyim” farkındalığına nasıl dönüştüğünü; suçluluk, utanç ve kabullenme arasındaki o ince çizgide terapistin nasıl rehberlik ettiğini birlikte keşfediyoruz.
Rasyonel tartışmadan güçlü öz-diyaloga, akılcı duygusal imgelemden davranışsal ödevlere kadar her adımda, zihnin kendi kendini iyileştirme gücünü hissediyoruz.

Bu bölüm, Akılcı Duygusal Davranışçı Terapi serimizin son halkası… Ama aynı zamanda bir başlangıç. Çünkü fark etmek, her zaman değişimin ilk adımıdır. Ve bazen bir cümle, bir farkındalık anı, bir insanın tüm yaşamını yeniden yazabilir.

Keyifli dinlemeler.

Referanslar

Sharf, R. S. (2012). Theories of psychotherapy andcounseling: Concepts and cases (5th ed.). Belmont, CA: Brooks/Cole.

Vernon, A. (2011). Rational emotive behavior therapy:Chapter 11, D.Capuzzi& D.R. Gross (Eds.). Counseling and psychotherapy:theories and interventions. American Counseling Association.