Her sabah okul girişi, merdivenin ilk basamağında karşılaşıyoruz seninle ve her yer mavileşiyor aniden.... Koca bir duvarda değil gözlerin fikrimde, düşümde , yürüdüğüm şehrin her caddesinde... Kalbimin ülkesindeki tüm şehirler seninle süslendi bilmeni istiyorum... Evimdesin, zihnimdeki düğümleri çözüyorsun her gün.Nasıl anlatılırsın ki birkaç kelimeyle, eksilir yüklemleri cümlelerimin...Harflere giydirdiğim en güzel elbiselerin deseni sensin oysa... Ve ölüm grisi var bugün evimde. Yokluğun bir sarmaşık gibi sarmışken tüm ülke yollarını ben de o sarmaşıkla boğuluyorum sanki... Sana giden yolları açıyorum ve asla kapanmayacak biliyorum. Selam olsun sana Atam.Selam olsun ...