Op haar 16e krijgt Joyce te horen dat ze het zeer zeldzame Ushersyndroom heeft dat ervoor zorgt dat ze steeds slechter gaat horen en zien en rond haar 40e doof en blind zal zijn. De diagnose maakt dat ze haast heeft. Ze wilt alles zien, alles doen, alles leren en alles meemaken voordat de wereld definitief donker en stil wordt. Ze is voortdurend in gevecht met haar ziekte, wanhopig opzoek naar een manier om ermee om te gaan. Tot ze inziet dat het een strijd is die ze nooit zal winnen. Dan begint ze ervan overtuigd te raken dat ze de wereld iets te vertellen heeft. Dat ze straks niet meer kan horen of zien, hoeft niet te betekenen dat ze ook zal zwijgen!