Is Tiffany tijdens haar relatie met een man uit Friesland getrouwd met een andere man, terwijl ze haar Friese vriend miljoenen aftroggelde? Dat stelt het Openbaar Ministerie, maar volgens Tiffany is daar niks van waar. ,,Ik sta hier terecht voor mijn relatie.‘’

De 52-jarige Tiffany leerde haar vriend Piet kennen via Marktplaats. Ze kocht een tafel van hem, en het contact mondde uit in een relatie. Maar ze vertelt hem dat ze wordt afgeperst door een ex, die haar zelfs ontvoerd heeft. In totaal maakt Piet maar liefst zes miljoen euro naar hem over.

Maar dat geld is niet naar een ex gegaan, stelt het Openbaar Ministerie. Volgens het OM gebruikt Tiffany het geld om een luxeleventje te leiden, en begint ze er zelfs een horecagelegenheid mee, die op naam komt te staan van haar echtgenoot. Ook hij is verdachte in de zaak. Het raakt Tiffany, die zegt dat ze onschuldig is: ,,Ik zou een golddigger zijn, een geldbeluste heks, een hoer. Allerlei dingen die je hoort, wat zowel voor mij als niet mijn kinderen fijn is. Ik heb nog nooit een rijke man gehad en ik heb nog nooit mijn hand opgehouden.‘’

Verslaggever Michiel van Gruijthuijsen volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,Het is een verhaal met zoveel bijzondere eindjes eigenlijk. Het gaat over oplichting, het gaat over mooie verhalen verzinnen en vertellen. Een soort van schijnwereld ophouden waar waarin eigenlijk tientallen mensen zijn getrapt. Maar heel veel mensen geloofden ook dat dit haar echte wereld was.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op een avond in november 2023 belt de 66-jarige Bert 112. Hij vertelt dat hij zijn vrouw heeft doodgestoken, en dat hij nu zichzelf wil doodsteken. Agenten die erheen gaan, vinden Bert met een mes in zijn hand. Hij leeft nog, zijn vrouw Rinalda niet meer.

Het stel is al jarenlang samen en heeft elkaar ontmoet in 1993 in een GGZ-instelling, waar ze beiden werden opgenomen wegens schizofrenie. Ze hadden regelmatig ruzie, maar leken op andere momenten heel gelukkig. Ze hebben eigenlijk met vrijwel niemand contact: geen familie, geen vrienden.

Tot het fatale moment in november 2023. Ze hadden ruzie gehad, vertelt Bert in de rechtbank. Hij zegt dat hij de avond ervoor op de bank is gaan slapen, en Rinalda de volgende ochtend dood heeft gevonden. Pas die avond belde hij de politie en vertelt hij dat hij zijn vrouw heeft gedood.

In de rechtbank is zijn verhaal plotseling anders: daar vertelt hij dat hij de schuld op zich heeft genomen, omdat hij anders alleen achter zou blijven. Hij zit nu in de gevangenis, en ‘heeft het daar best naar zijn zin’.

Verslaggever Rachel van Kommer volgt de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad: ,,Ik vond het vooral heel treurig. Ergens leek het alsof ze het samen heel fijn hadden. Maar je kunt je afvragen of zo geïsoleerd met elkaar leven wel gezond is. En ik denk dat het antwoord daarop in dit geval is van niet.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een kat in je huis die niet van jou is, dat is niet handig. Maar die til je op en zet je buiten de deur, toch? De 75-jarige Anton deed dat niet: hij raakte in gevecht met het dier en stak de jonge kater Evert dood.

Als Anton* het vuilnis buiten zet, laat hij de deur op een kiertje staan. Dan glipt de kat binnen. Anton wil het dier zijn huis uit zetten, maar vertelt in de rechtbank dat hij ‘in gevecht raakte met het dier'. En dat is wel duidelijk: hij zegt het dier weg te wilen jagen, maar vertelt ook dat hij werd aangevallen: ,,Ik werd aangevallen door die kat. Met zijn nagels! Miaaaaaauw!‘’

Het baasje van Evert, dat op zoek naar de kat, ziet bij een blik in het huis dat het bloed hoog op de muren zit. Hij besluit niet naar binnen te gaan en weet genoeg: Evert leeft niet meer.

In de rechtbank heeft Anton moeite om zich te houden aan de regels in een rechtzaak: hij praat vaak door de rechters heen, die daar meerdere keren wat van zeggen. Volgens Anton wilde hij het dier niet doden, maar kwam dat doordat ze in gevecht raakten.

Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD De Dordtenaar: ,,Het is vooral gruwelijk wat katertje Evert is aangedaan, waarbij denkt: Hoe haal je het in je hoofd? Hoe kan je zo ver komen? Waarom kan je zo’n onschuldig lief beestje dit aandoen?‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In het Haagse Zuiderpark wonen Birgitta en Stanley. Ze hebben goed contact met hun buurman Cailash. Hij is 39 en woont nog altijd bij zijn ouders. Op een ochtend in maart 2024 gaat het echter helemaal mis met de normaal zo aardige man: hij steekt zijn buurman dood en verwondt zijn buurvrouw zwaar.

Het gaat mis wanneer Birgitta en Stanley in de auto stappen en weg willen rijden. Vanuit de bosjes komt Cailash op hen af, gooit een steen naar de auto en steekt vervolgens Stanley dood. Birgitta raakt gewond aan haar arm, maar weet het drama te overleven. Wat Cailash bezield heeft is lange tijd onduidelijk.

In de rechtbank vertelt de dochter van Stanley over het leed dat haar is aangedaan. ,,Je hebt de levens van zijn dierbaren onomkeerbaar verwoest. Papa, dit heb jij niet verdiend. Dit is een gruwelijk onwaardig einde, zonder fatsoenlijk afscheid. Mama is bij ons, we houden haar vast. Wij dragen papa en nana (Surinaams voor de vader van je moeder, red.) Stanley voor altijd in ons hart.'' Ook vertelt ze hoe haar zoontje haar vaak vraagt ‘waarom is nana Stanley weggegaan zonder gedag te zeggen? Hij was toch mijn vriend?’

Zelf vertelt Cailash, die tijdens de steekpartij een psychose bleek te hebben, nog altijd moeite te hebben met zijn daden. ,,Elke dag heb ik er moeite mee, ik heb mijn leven niet zo gewild. Ik wil mijn excuses aanbieden, ik doe er alles aan dat dit nooit meer zal gebeuren.’’

Verslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,, Iemand die zoiets doet vanuit een ziekte, dat is bijzonder. Het is afschuwelijk, maar de verdachte is ook ziek. De onmacht die daarbij hoort blijft indrukwekkend en triest in dit soort zaken.’’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nadat in korte tijd drie vrouwen zijn neergestoken op de Balijelaan in Utrecht, is de omliggende wijk in paniek. Veel bewoners fietsen niet meer alleen en bellen onderweg, om zich veiliger te voelen. De gevoelens van onveiligheid verdwijnen pas wanneer Tarik wordt aangehouden.

Tarik wordt verdacht van drie steekpartijen op de Balijelaan en van het stelen van een tas. In zijn huis wordt een schaar met DNA-materiaal van een slachtoffer gevonden, en ook een tas van een ander slachtoffer. Daarnaast heeft hij gepind met de pinpas van een van de slachtoffers. Zelf zegt hij dat hij de heeft tas gevonden toen hij lege flesjes en blikjes verzamelde voor het statiegeld.

In de rechtbank beroept Tarik zich vaak op zijn zwijgrecht, mede omdat hij bezig is met een ‘eigen zaak’. Hij denkt dat er een chip in zijn lijf is gezet, waardoor hij geweld pleegt: ,,Dat is gedaan door mensen die politiek actief zijn in de Eerste en Tweede Kamer, maar ook door mensen achter de schermen.‘’

Verslaggever Ard Schouten volgt de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad: ,, Een van de slachtoffers vertelde dat ze nadat ze werd gestoken weer bij haar ouders is gaan wonen. Ze durfde het huis niet uit en voor ze gaat slapen moet haar vader alle ruimtes checken. Het is net als toen ze klein was: toen was ze bang dat er iets onder haar bed lag, zoals veel kinderen hebben. Ik kan me dat zo goed voorstellen, dat je overal bang bent.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de true crime podcast De Zaak X bespreken we met de misdaadverslaggevers van het AD iedere week een spraakmakende rechtszaak. Welke indruk maakte de verdachte in de rechtbank? Wat dreef deze verdachte tot zijn daad? Hoe is het nu met de slachtoffers?

Je kunt nog op ons stemmen voor de Radioring: https://radioring.avrotros.nl/#/categorie/4/725/de-zaak-x

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Sara merkt dat haar dochtertje Tess versuft is en niet goed reageert, maakt ze een afspraak bij de huisartsenpost. Bij het Alrijne Ziekenhuis worden tests uitgevoerd en concluderen ze dat het goed gaat met Tess. Maar Sara vertrouwt het niet en rijdt door naar een ander ziekenhuis.

Dat is het Juliana-kinderziekenhuis in Den Haag. Volgens Sara vinden ze daar dat Tess heel versuft is en begrijpen ze niet dat ze dat bij het Alrijne niet geconcludeerd hebben. Uit onderzoek blijkt dat Tess sporen van oxycodon in haar lijf heeft: een zeer sterkte pijnstiller. Maar hoe kan het meisje van elf maanden oud die binnengekregen hebben?

Het OM zegt dat Sara die heeft toegediend, nadat ze wegreed bij het Alrijne Ziekenhuis. Maar Sara ontkent dat: volgens haar kan het ook zijn dat het door haar ex-vriend, de vader van Tess komen. Die gebruikt namelijk cocaïne, en cxycodon is een van de sporen die achterblijft na cocaïne-gebruik. Het is aan de rechtbank om te bepalen wat er nou gebeurd is, en of Sara strafbaar is.

Verslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,In de telefoon van Sara zijn veel opvallende zoektermen gevonden. Maar ze had overal een heel goed antwoord op. Ik denk ook dat als je mijn zoekgeschiedenis gaat bekijken, dat er dan ook opvallende dingen uitkomen.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Donovan zijn maatje Neal vraagt of hij meegaat om zijn nieuwe vriendin te ontmoeten, gaat hij graag mee. Ze kennen elkaar al jaren, vertelt hij in de rechtbank. Wat hij toen nog niet wist, is dat het hun laatste ritje samen zou zijn.

In de auto komt Donovan zenuwachtig over, vertelt Neal. ,,Normaal lacht hij altijd, maar die dag was het anders dan normaal. Hij zat ook de hele tijd op zijn telefoon.‘’ Later blijkt dat Donovan contact had met zijn nieuwe vriendin, en haar ex. Hij zou haar geappt hebben dat ‘hij iets bij hem zou achterlaten'.

Eenmaal in Den Haag parkeert Donovan de auto voor de woning van de ex, en moet Neal een flesje cola uit de achterbak halen. Maar daarin zit geen cola, maar een doorzichtige vloeistof: benzine. Donovan neemt het mee, giet het in de brievenbus en steekt een cobra aan. Maar die ontploft direct: Neal verliest zijn linkerarm en een deel van zijn rechterhand. Hevig bloedend zakt hij in elkaar. Korte tijd later overlijdt hij.

In de rechtbank heeft Neal het er nog altijd moeilijk mee, vertelt hij. ,,Achteraf had ik het moeten voorkomen. Toen ik zag dat hij vuurwerk pakte had ik hem tegen moet houden, naar de grond moeten duwen ofzo. Dat zou het beste zijn.‘’

Verslaggever Michiel van Gruijthuijsen volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,Wat wel mooi was, is dat na de zaak liep Neal naar een van de nabestaanden van Donovan, en zij liepen arm-in-arm de zaal uit. Ze kunnen samen het verlies gaan verwerken.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een groep medewerkers van de gevangenis in Nieuwegein sluit het jaar 2022 af met een kroegentocht in Amersfoort. De groep wil een gezellige avond beleven, maar dat wordt het niet. Een van de groepsleden belandt in het ziekenhuis nadat hij hard geslagen wordt door een agent.

Op een gegeven moment gedraagt de groep zich zo lastig, dat de politie moet ingrijpen. Een van de agenten die wordt opgeroepen is Milan. Als hij aankomt, zijn collega's al bezig de groep weg te sturen. Maar dat wil de groep duidelijk niet.

Een van de leden van de groep is Kees. Omeedere keren vragen of hij weg wil gaan, geeft Milan hem een duw. Ook na herhaaldelijk duwen gaat Kees niet weg, en dan deelt hij een klap uit in de nek van Milan. Die reageert door hem een aantal keer te slaan te slaan met zijn wapenstok. ,,Ik zag dat hij flink bloedde. Normaal zie je zo'n wond als je hulp verleent, nu keek ik en had ik dat zelf gedaan. Dat was meer dan schrikken.‘’

In de rechtbank moet Milan zich verantwoorden voor het geweld dat hij gebruikte. Volgens hem waren de klappen een reactie op de klap die Kees uitdeelde: ,,Hij heeft een selectief geheugen. Hij weet nog wel hoe hij geslagen werd, maar niet wat daarvoor gebeurde.‘’

Verslaggever Iris van den Boom volgt de zaak namens AD Amersfoortse Courant: ,,Ik vond het heel bijzonder om Milan daar te zien zitten, in zijn uniform. Normaal zie je wel agenten in de rechtbank, om de verdachten naar binnen te brengen, maar nu had een agent echt de hoofdrol.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de nacht van 7 januari denkt een 29-jarige man een hoeveelheid drugs te kopen in een woning in Vlaardingen. Dat loopt echter geheel anders: de bewoner wordt in zijn hoofd geschoten en heeft die kogel vervolgens nog maandenlang in zijn hoofd.

Met 32.000 euro op zak gaat Hamza naar Vlaardingen, om anderhalve kilo coke te kopen. Eenmaal ter plekke vertrouwt hij het niet meer. Mustafa, de bewoner van het huis wordt naar de keuken gebracht, en zit daar op zijn knieën, met zijn armen op de grond. Als het broertje van het slachtoffer langskomt omdat hij zijn broer niet kan bereiken, moet hij naast hem gaan zitten.

Volgens de verdachte gaat zijn wapen per ongeluk af. Volgens de broer van het slachtoffer niet: hij zegt dat er bewust wordt geschoten. Het is aan de rechter om te bepalen wat de waarheid is. De verdachte heeft in ieder geval spijt van de gebeurtenissen, vertelt hij in de rechtbank. ,,Als ik had geweten dat ook de vrouw en het slachtoffer in huis waren, was ik nooit naar binnen gegaan. Drugs en familie houd je gescheiden.‘’

Het slachtoffer raakte ernstig gewond en is afhankelijk van zorg, zo bleek voorgelezen in een slachtofferverklaring van zijn vrouw: ,,Hoe kan ik mijn driejarige dochtertje vertellen dat papa nooit meer een verhaaltje voorleest voor het slapengaan? Hoe kan ik mijn zoontje uitleggen dat papa hem nooit meer naar de voetbal brengt of hem blij opwacht op het schoolplein?

Verslaggever Stephan Reket volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Ik zal nooit vergeten dat het slachtoffer maandenlang met een kogel in zijn hoofd heeft gelegen, wonder boven wonder dat hij nog leeft. Kennelijk zit er toch een engeltje op de schouder van deze man, hoewel zijn vooruitzichten niet heel positief zijn.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.