Als Sara merkt dat haar dochtertje Tess versuft is en niet goed reageert, maakt ze een afspraak bij de huisartsenpost. Bij het Alrijne Ziekenhuis worden tests uitgevoerd en concluderen ze dat het goed gaat met Tess. Maar Sara vertrouwt het niet en rijdt door naar een ander ziekenhuis.

Dat is het Juliana-kinderziekenhuis in Den Haag. Volgens Sara vinden ze daar dat Tess heel versuft is en begrijpen ze niet dat ze dat bij het Alrijne niet geconcludeerd hebben. Uit onderzoek blijkt dat Tess sporen van oxycodon in haar lijf heeft: een zeer sterkte pijnstiller. Maar hoe kan het meisje van elf maanden oud die binnengekregen hebben?

Het OM zegt dat Sara die heeft toegediend, nadat ze wegreed bij het Alrijne Ziekenhuis. Maar Sara ontkent dat: volgens haar kan het ook zijn dat het door haar ex-vriend, de vader van Tess komen. Die gebruikt namelijk cocaïne, en cxycodon is een van de sporen die achterblijft na cocaïne-gebruik. Het is aan de rechtbank om te bepalen wat er nou gebeurd is, en of Sara strafbaar is.

Verslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,In de telefoon van Sara zijn veel opvallende zoektermen gevonden. Maar ze had overal een heel goed antwoord op. Ik denk ook dat als je mijn zoekgeschiedenis gaat bekijken, dat er dan ook opvallende dingen uitkomen.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Donovan zijn maatje Neal vraagt of hij meegaat om zijn nieuwe vriendin te ontmoeten, gaat hij graag mee. Ze kennen elkaar al jaren, vertelt hij in de rechtbank. Wat hij toen nog niet wist, is dat het hun laatste ritje samen zou zijn.

In de auto komt Donovan zenuwachtig over, vertelt Neal. ,,Normaal lacht hij altijd, maar die dag was het anders dan normaal. Hij zat ook de hele tijd op zijn telefoon.‘’ Later blijkt dat Donovan contact had met zijn nieuwe vriendin, en haar ex. Hij zou haar geappt hebben dat ‘hij iets bij hem zou achterlaten'.

Eenmaal in Den Haag parkeert Donovan de auto voor de woning van de ex, en moet Neal een flesje cola uit de achterbak halen. Maar daarin zit geen cola, maar een doorzichtige vloeistof: benzine. Donovan neemt het mee, giet het in de brievenbus en steekt een cobra aan. Maar die ontploft direct: Neal verliest zijn linkerarm en een deel van zijn rechterhand. Hevig bloedend zakt hij in elkaar. Korte tijd later overlijdt hij.

In de rechtbank heeft Neal het er nog altijd moeilijk mee, vertelt hij. ,,Achteraf had ik het moeten voorkomen. Toen ik zag dat hij vuurwerk pakte had ik hem tegen moet houden, naar de grond moeten duwen ofzo. Dat zou het beste zijn.‘’

Verslaggever Michiel van Gruijthuijsen volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,Wat wel mooi was, is dat na de zaak liep Neal naar een van de nabestaanden van Donovan, en zij liepen arm-in-arm de zaal uit. Ze kunnen samen het verlies gaan verwerken.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een groep medewerkers van de gevangenis in Nieuwegein sluit het jaar 2022 af met een kroegentocht in Amersfoort. De groep wil een gezellige avond beleven, maar dat wordt het niet. Een van de groepsleden belandt in het ziekenhuis nadat hij hard geslagen wordt door een agent.

Op een gegeven moment gedraagt de groep zich zo lastig, dat de politie moet ingrijpen. Een van de agenten die wordt opgeroepen is Milan. Als hij aankomt, zijn collega's al bezig de groep weg te sturen. Maar dat wil de groep duidelijk niet.

Een van de leden van de groep is Kees. Omeedere keren vragen of hij weg wil gaan, geeft Milan hem een duw. Ook na herhaaldelijk duwen gaat Kees niet weg, en dan deelt hij een klap uit in de nek van Milan. Die reageert door hem een aantal keer te slaan te slaan met zijn wapenstok. ,,Ik zag dat hij flink bloedde. Normaal zie je zo'n wond als je hulp verleent, nu keek ik en had ik dat zelf gedaan. Dat was meer dan schrikken.‘’

In de rechtbank moet Milan zich verantwoorden voor het geweld dat hij gebruikte. Volgens hem waren de klappen een reactie op de klap die Kees uitdeelde: ,,Hij heeft een selectief geheugen. Hij weet nog wel hoe hij geslagen werd, maar niet wat daarvoor gebeurde.‘’

Verslaggever Iris van den Boom volgt de zaak namens AD Amersfoortse Courant: ,,Ik vond het heel bijzonder om Milan daar te zien zitten, in zijn uniform. Normaal zie je wel agenten in de rechtbank, om de verdachten naar binnen te brengen, maar nu had een agent echt de hoofdrol.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de nacht van 7 januari denkt een 29-jarige man een hoeveelheid drugs te kopen in een woning in Vlaardingen. Dat loopt echter geheel anders: de bewoner wordt in zijn hoofd geschoten en heeft die kogel vervolgens nog maandenlang in zijn hoofd.

Met 32.000 euro op zak gaat Hamza naar Vlaardingen, om anderhalve kilo coke te kopen. Eenmaal ter plekke vertrouwt hij het niet meer. Mustafa, de bewoner van het huis wordt naar de keuken gebracht, en zit daar op zijn knieën, met zijn armen op de grond. Als het broertje van het slachtoffer langskomt omdat hij zijn broer niet kan bereiken, moet hij naast hem gaan zitten.

Volgens de verdachte gaat zijn wapen per ongeluk af. Volgens de broer van het slachtoffer niet: hij zegt dat er bewust wordt geschoten. Het is aan de rechter om te bepalen wat de waarheid is. De verdachte heeft in ieder geval spijt van de gebeurtenissen, vertelt hij in de rechtbank. ,,Als ik had geweten dat ook de vrouw en het slachtoffer in huis waren, was ik nooit naar binnen gegaan. Drugs en familie houd je gescheiden.‘’

Het slachtoffer raakte ernstig gewond en is afhankelijk van zorg, zo bleek voorgelezen in een slachtofferverklaring van zijn vrouw: ,,Hoe kan ik mijn driejarige dochtertje vertellen dat papa nooit meer een verhaaltje voorleest voor het slapengaan? Hoe kan ik mijn zoontje uitleggen dat papa hem nooit meer naar de voetbal brengt of hem blij opwacht op het schoolplein?

Verslaggever Stephan Reket volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Ik zal nooit vergeten dat het slachtoffer maandenlang met een kogel in zijn hoofd heeft gelegen, wonder boven wonder dat hij nog leeft. Kennelijk zit er toch een engeltje op de schouder van deze man, hoewel zijn vooruitzichten niet heel positief zijn.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Jarenlang waren Jacob en Umar goede vrienden, ze beschouwden elkaar als broers. Maar in juli 2021 gebeurt er ontstaat er een conflict tussen de twee, dat ontvlamt als ze allebei rondhangen op een parkeerterrein in Dordrecht.

Aan de ene kant van de parkeerplaats staat Jacob met een groepje vrienden, aan de andere kant staat Umar met zijn broer Marouan en nog wat vrienden. Nadat er gescholden en uitgedaagd wordt , vliegt Umar Jacob aan, waarbij Jacob meerdere steekwonden oploopt. Vrienden brengen Jacob naar het huis van zijn moeder, die hem direct naar het ziekenhuis brengt.

In de rechtbank wuiven Umar en Marouan de verdenkingen weg als ‘een complot’ en ‘een mooi verzonnen verhaaltje’. De sfeer in de rechtbank is broeierig en er staan meerdere agenten klaar om in te grijpen, mocht dat nodig zijn.

Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD De Dordtenaar: ,,Jacob is een beer van een vent, echt een grote gast. Hij schaamt zich voor de gevolgen van de steekpartij en heeft zijn kinderen nog niets vertelt over die avond. ‘Ik heb moeten vechten voor mijn leven, tegen twee broers die het op mij gemunt hadden’, , dat is wel een uitspraak die me raakte.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Terwijl Carolien na een klus voor haar werk richting de snelweg bij Utrecht rijdt, weet ze niet precies waar ze heen moet. Moet ze nou voor of na het viaducht naar links? Terwijl ze zoekt, ziet ze niet dat het verkeerslicht al 6,3 seconden op rood staat. De botsing die volgt, wordt Ezra (5) en zijn oppas Betty (66) fataal.

In de rechtbank is Carolien emotioneel onder de gebeurtenissen op deze beruchte weg: ,,Het maakt me niet uit wat er met mij gebeurt, of welke straf ik krijg. Ik zit hier niet te huilen uit zelfmedelijden, maar omdat het me aangrijpt, voor de nabestaanden en slachtoffers.‘’

Maar de nabestaanden twijfelen aan de oprechtheid van Carolien. Na het fatale ongeluk in april 2023 is ze nog betrapt op bellen achter het stuur, en het spoor oversteken terwijl de spoorbomen al dicht waren. In de rechtbank is de sfeer dan ook zeer emotioneel, zeker rond de slachtofferverklaring van Ezra's achtjarige broertje, en die van de kinderen van Betty

Verslaggever Ard Schouten volgt de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad. ,,Het was heel heftig om die te horen. Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt, maar als je dit dan hoort.. Dan is dat gewoon niet zo.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na een relatie van ruim een jaar gaan Rudy en Iris uit elkaar. Maar als de twee elkaar een paar weken later weer tegenkomen, gaat het helemaal mis. Minutenlang slaat hij in op zijn ex.

Rudy is met zijn broertje in de hal van het appartementencomplex waar hun oma woont. Daar is Iris ook. Rudy vertelt in de rechtbank dat de twee een discussie hebben, waarna hij hoog in zijn emotie zit: ,,Ik had mezelf niet meer onder controle.” Op camerabeelden is te zien dat hij vijf minuten lang inschopt en slaat tegen zijn ex: hij schopt in haar buik en in haar gezicht. Ook trekt hij haar aan haren door de hal.

Het broertje van Rudy is zo onder de indruk dat hij in shock raakt en in elkaar zakt. Na een aantal minuten komt Rudy weer bij zinnen. In de rechtbank zegt hij dat de discussie de oorzaak was: ,,Ik vind het natuurlijk vervelend.”

Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Op zijn gezicht zag ik een zweem van schaamte als het over die vijf minuten ging. De vrouw is echt ernstig toegetakeld, ze was bont en blauw.”

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een verdachte die politieagenten bedreigt, een molotov-cocktail naar ze toegooit en zelfs met een kruisboog beschiet: in april 2023 gaat het goed mis in Wijk bij Duurstede.

De verdachte is de dan 48-jarige Alex. Hij is verward, en later concluderen deskundigen dat hij vaak agressief wordt als hij angstig is. Dat is hij op die avond. Zijn moeder belt op die avond de politie na een ruzie over een deur. Maar als er agenten voor de deur staan, vertrouwt de man het niet en wordt hij agressief.

De agenten proberen de man te kalmeren, maar dat mislukt. Het gaat zelfs zo ver, dat hij op de agenten schiet met en kruisboog. . In de rechtbank heeft de man spijt van alle gebeurtenissen, zo legt hij ook uit aan de rechters: ,,Nou meneer, dit had never nooit niet mogen gebeuren.‘’

Verslaggever Ard Schouten volgde de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad: ,,Het is een bijzondere verdachte, hij heeft overal een mening over. Zijn advocaat zei het ook wel mooi: ‘Dit is de witte raaf onder de verwarde mensen. Ja, meneer is een wijsneus. Maar zeker niet crimineel geworteld’.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

De stichting van Peter en Ali leek zieke kindjes te helpen: een doos speelgoed voor het ziekenhuis, een reisje naar de Formule1 in Boedapest voor Sep en ook kaartjes voor de Efteling. Maar in werkelijheid was het goede doel de portemonnee van het duo zelf.

De twee zetten hun acties professioneel op: verkopers gaan langs de deuren, gekleed in een hesje met het logo van de stichting. Ze dragen een keycord met een pasfoto van zichzelf, en ook hier staat het logo op. De kalenders en ansichtkaarten die ze hebben kosten 9,99 euro, ende opbrengst zou gaan naar zieke kinderen.

De verkoop moet ongeveer een miljoen euro opgeleverd hebben, stelt het OM. Maar in de praktijk ging er maar heel weinig geld naar de zie kinderen. In de rechtbank geeft verdachte Ali toe dat er te weinig geld naar de kinderen gingen, maar dat hij zelf tonnen zou hebben verdiend? Nee, dat klopt ook weer niet, zegt hij.

Verslaggever Sander Sonnemans volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Ze hebben dit een paar jaar achter elkaar gedaan. En als je dat dag in dag uit doet, kan dat aardig wat opleveren. Mensen geven vaak gul als het om zieke kinderen gaat.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

De 38-jarige Yusuf plaatst op seksjobs.nl een advertentie voor vrouwen die in de prostitutie willen werken. Er komt een aantal reacties binnen en waar de vrouwen eerst erg blij zijn met Yusuf als werkgever, slaat dat al gauw om.

In het begin zorgt Yusuf goed voor zijn werkneemsters. Ze krijgen cadeautjes, gaan met hem uit eten en krijgen massages. Zelf vertelt Yusuf in de rechtbank zijn motto: ,,Bij de Albert Heijn is de klant koning, hier zijn jullie de koning en de klanten zijn de honden.‘’ Hij doet alles voor zijn vrouwen, maar dat duurt niet lang.

Want na een tijdje gaat hij steeds meer eisen van de vrouwen. Ze moeten dagen achter elkaar werken, moeten seksuele handelingen uitvoeren die ze niet willen en houden minder geld over. Meerdere vrouwen doen aangifte, en dus moet Yusuf zich verantwoorden in de rechtbank.

Verslaggever Eric Oosterom volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Twee van de vrouwen waren zelfs verliefd op hem, daarna voelden ze zich bedrogen en in de val gelokt. Eerst wilden ze alles voor hem doen, maar daarna sloeg alles om. Dat was heel heftig.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.