“Bedankt voor je dienst. Fuck off.” Zo vat de Britse comedian Cally Beaton de maatschappelijke houding samen tegenover vrouwen boven de vijftig. Niet langer vruchtbaar? Dan ben je blijkbaar overbodig. Het idee dat vrouwen na hun “houdbaarheidsdatum” niets meer bijdragen — niet op de werkvloer, niet aan cultuur, niet aan de maatschappij — is even bizar als pijnlijk. “We zijn niet onze vruchtbaarheid. Dus waarom zijn we, als we die kwijt zijn, ineens useless?”

Beaton, zelf 56, besloot na de veelbesproken uitspraak van de Franse schrijver Yann Moix — dat vrouwen boven de vijftig ‘onzichtbaar’ zijn en hun lichaam ‘niet meer interessant’ — haar stand-up show Invisible te noemen. Daarmee keerde ze zich publiekelijk tegen het idee dat vrouwen op een bepaalde leeftijd maar beter stil en onzichtbaar kunnen zijn. “Ik ga de regels herschrijven,” zegt ze. “Ik luister niet naar een Franse eikel of welke andere eikel dan ook.”

Het is geen loze frustratie. Beaton hoort het zelfs van haar eigen agent: sommige tv-makers willen haar liever niet boeken, “want de kijkers zijn jonger dan Cally.” Terwijl haar publiek in comedy clubs juist vol zit met twintigers en dertigers. Een ander hardnekkig staaltje seksisme: dat vrouwen niet grappig zijn. “Als een man niet grappig is, is híj niet grappig. Als een vrouw niet grappig is, zijn vrouwen niet grappig.”

In haar boek Namaste Motherf*ckers schrijft ze over de sluipende onzichtbaarheid bij vrouwen boven de 50. Hoe je in een winkel of op een treinstation simpelweg over het hoofd wordt gezien. “Ik ben niet onzichtbaar, maar ik vóél me soms wel onzichtbaar.” En hoe dat nog versterkt wordt als je aankomt in gewicht, of geen make-up draagt. “Als ik afval, ziet iedereen me. Als ik aankom, besta ik niet meer.”

Tijd om daar radicaal mee af te rekenen. Onzichtbaarheid is geen natuurwet voor vrouwen die niet langer jong en vruchtbaar zijn. Cally Beaton zegt het duidelijk: vrouwen boven de vijftig zijn geen probleem dat opgelost moet worden. Ze zijn een kracht. Wie dat niet ziet, kijkt simpelweg niet goed.

Luister naar deel 2 van Debby’s tweedelige gesprek met Cally Beaton in Over de Liefde.

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat als je pas op je 45ste ontdekt wat je écht wil? Cally Beaton hing haar succesvolle carrière als tv-producer aan de wilgen en werd stand-upcomedian. Die radicale switch maakte ze na een etentje met Joan Rivers. De legendarische Amerikaanse comédienne zag haar talent en zei: “You can still do it. You’ll regret it if you don’t.” Twee weken later was Joan dood. En stond Cally - alleenstaand, moeder van twee, een kind met autisme - voor het eerst op het open mic-podium.  

Inmiddels is Cally Beaton (56) een gevestigde naam in het VK. Ze is comedian, spreker, podcastmaker én schrijver van het boek Namaste Motherf*ckers. In deze eerste aflevering van een tweeluik praat Debby met Cally – die vloeiend Nederlands spreekt – over haar boek, haar carrièreswitch, daten, zichtbaarheid en waarom vrouwen pas interessant worden als ze niet meer ‘fuckable’ zijn. 

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nu cabaretier Youp van ’t Hek met pensioen is, heeft hij zeeën van tijd om te schrijven. Dat doet hij wekelijks in zijn columns voor NRC en de VaraGids. En nu is er Eeuwige Trouw: een boek vol tips, anekdotes en waargebeurde verhalen over het huwelijk, voorzien van vrolijke tekeningen van illustrator Marije Tolman. Van meeslepende verliefdheid en schrijnende sleur tot de vaak verlossende scheiding — alles komt in dit handboek aan bod. Volgens de makers valt er veel van te leren. Debby gaat het de meester zelf vragen.

Al zit Youp niet te wachten op een gesprek over seks. Youp: “Ja, ik ken dit soort podcasts. Ik wil best over de liefde praten, maar we gaan niet alle orgasmes van de familie Van ’t Hek bespreken. Ik ben altijd verbijsterd over wat mensen allemaal vertellen. Seks moet je groot maken en groot houden, maar niet iedereen hoeft alles te weten. Daar heb ik geen zin in — en mijn vrouw ook niet. Mijn vader zei altijd: bij de hoeren doen ze de gordijnen dicht, en dat houden we zo. Ik vind ook: na je vijftigste moet je niet meer over seks schrijven. Dat wordt zo sneu.”

Liever praten Debby en Youp over een gedeelde fascinatie: ademloos staren naar doodstille echtparen in een restaurant. Beroepswijgers, noemt Youp ze. “Van die stellen die de kaars op tafel naar beneden staren. Een goede vriendin van mij heeft een restaurant en vraagt dan weleens: zijn ze een leuk spelletje aan het doen?” grinnikt hij. “Ik heb geen oordeel over het huwelijk van een ander. Mensen doen wat ze doen om het te redden. En als je mensen met een goed huwelijk vraagt naar het geheim, dan hebben ze geen geheim. Dat is het geheim, denk ik,” zegt Youp. “Zelf heb ik altijd met veel plezier gewerkt en was vaak op pad. Niemand gunde mij dat meer dan Debby. Ze was nooit jaloers, gaf me alle ruimte. Je moet elkaars plezier niet willen afpakken, maar elkaar de ruimte gunnen. Dat heb ik echt van mijn vrouw geleerd.” Luister mee!

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

„De liefde en het huwelijk hebben me altijd gefascineerd’’, zegt Youp van ’t Hek. „Ik kom uit het Gooi en daar werd flink gescheiden. Wat me opviel is dat mensen elkaar zo vreselijk kunnen haten. Elkaar het leven zuur maken.’’

„Mijn schoonmoeder zei: ‘Het huwelijk is een lange zit, Youpie. Een hele lange zit.’ En dat is het ook. Als die zit té lang duurt, moet je gewoon uit elkaar. Ik ken genoeg stellen die nog onder één dak wonen, maar daar is alles mee gezegd. Of van die echtparen die elkaar de hele tijd corrigeren: hij begint over een vakantie in Spanje, zij roept: het was Portugal. Hij: ‘Ja maar wat ik bedoel was in Spanje.’ Zij weer: ‘Nee, we waren op doorreis in Spanje, dit was in Portugal.’ Ach jezus, denk ik dan. Die twee moeten straks ook nog neuken. Hou er toch mee op.’’

En wat is dan het geheim van een goed huwelijk? „Een slecht geheugen’’, zegt Youp lachend. „Vergevingsgezind zijn. Maar het allerbelangrijkste is humor. Ik kan met Debby zo ongelooflijk hard lachen – vaak om dingen die niet eens grappig bedoeld zijn. Als je een beetje dezelfde humor hebt dan hou je het heel lang uit samen.’’

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ben je wel eens geghost? Krijg je perzik of aubergine-emoji’s waarvan je niet weet of het een uitnodiging of een belediging is? Of ontving je een pikante foto waar je nooit om vroeg? Je bent niet de enige. “Ik kreeg een dickpic met op de achtergrond een foto van míj op zijn laptop,” vertelt Janneke Schokkenbroek, onderzoeker aan de TU Delft en auteur van Appily Ever After – een gids voor liefde in digitale tijden. “Het dapperste wat je tegenwoordig kunt doen, ik écht voor kiezen voor iemand”

Het is wel duidelijk: daten in 2025 is een totaal ander spel dan twintig jaar geleden. Vroeger ging je gewoon naar de kroeg. Nu worstel je je door een digitaal mijnenveld van emoji’s, filters en vinkjes. In deze aflevering van Over de Liefde loodst Janneke ons door de nieuwe obstakels: ghosting – het online equivalent van ‘ik ga even naar de wc’ en dan nooit meer terugkomen – sexting, phubbing en digitale partnersurveillance.

“Veel stellen delen hun locatie uit gemak,” zegt Janneke. “Dat is prima – tot één van de twee zijn locatievoorziening uitzet. Dan voelt het ineens als een afwijzing. Of erger: als verraad.” En het gaat nog verder. “Er is nu zelfs spyware waarmee je elkaars zoek- en typgeschiedenis kunt volgen.”

Het digitale tijdperk vraagt om vertrouwen en – maar ook om waakzaamheid. Een flirterig bericht of vlammetjes-emoji’s sturen is zo gebeurd. En dan is er nog de telefoon zelf: een dopamine-machine die ontworpen is om je aandacht te kapen. “Iedereen kent het moment waarop je met je partner praat, en die meer aandacht heeft voor z’n scherm dan voor jou,” zegt Janneke over dit fenomeen dat ‘phubbing’ heet. “Als dat vaak gebeurt, sloopt het je relatie.”

Liefde was altijd al geen sinecure. Maar tegenwoordig moet je óók de digitale spelregels goed kennen om er iets moois van te maken. Deze aflevering helpt je daarbij!

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Geen studiogast dit keer, maar wel een bomvolle inbox en genoeg stof om over te praten. De aflevering begint met een pleidooi voor eerlijkheid over vrouwelijk genot. Aanleiding is het boek Want van actrice Gillian Anderson, een bundel met 174 anonieme seksuele fantasieën van vrouwen wereldwijd. Fascinerend, maar Debby wil meer. Ze nodigt vrouwen uit om geen fantasieën, maar échte ervaringen te delen: de spannendste seks, de lekkerste vrijpartij ooit. Wie durft haar verhaal te delen en voorgelezen terug te horen in de zomerserie Over de Liefde?

Maar het is niet alleen seks dat de klok slaat. Ook het onderwerp gaslighting komt uitgebreid aan bod, een vorm van emotionele manipulatie die veel luisteraars herkennen - blijkt uit de talrijke reacties. Van het compleet verliezen van jezelf in een relatie tot de vraag: hoe verander je een gaslighter? Expert Tila Pronk geeft antwoord.

Verder bespreekt Debby de maatschappelijke druk rond ouderschap. En waarom de focus altijd op moeders ligt, en zelden op vaders? Debby deelt reacties op haar column en vertelt over pittige gesprekken in de media waarin ze traditionele denkbeelden moest doorbreken. Een ander gevoelig veelbesproken onderwerp is scheiden. Debby stelt kritische vragen bij het idee dat kinderen per definitie beschadigd raken als ouders uit elkaar gaan. „Scheiden hoeft geen trauma te zijn’’, zegt ze. „Een vechtscheiding wél.’’

Luister mee!

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een paar jaar geleden ging Debby in relatietherapie bij Joey Steur. Niet als koppel, maar alleen – met zichzelf. Dat klinkt misschien vreemd, maar het bleek een vooruitstrevende en slimme keuze. Joey: „Je was echt een van de eersten die als single bij mij kwam. Inmiddels is het een trend.’’

Steeds meer mensen zoeken hulp als ze vastlopen in de liefde, ook als ze geen relatie hebben. Dat is niet zo gek. We praten makkelijker over emotionele gezondheid en willen problemen liever vóór zijn dan achteraf oplossen. Dus lezen we boeken, luisteren we podcasts en proberen we te begrijpen waar het misgaat. Maar iets snappen is nog niet hetzelfde als het anders doen. Joey: „De stap van het weten naar het ook echt anders doen – dat is wat je in therapie oppakt.’’ Ze benadrukt dat therapie niet betekent dat er iets mis met je is. „Je bent nieuwsgierig naar jezelf. Dat is geen zwakte, maar een kracht.’’

In therapie leer je patronen herkennen en doorbreken. Debby merkte dat ze steeds opnieuw in dezelfde dynamiek terechtkwam. Debby: „Na de zoveelste mislukte relatie dacht ik: wat gaat hier mis? Het kan toch niet zo zijn dat elke keer een relatie overgaat en het altijd aan de ander ligt? Ik wilde bij een nieuwe vlam niet steeds weer in een oud patroon vervallen.’’

Emotionele bagage, angsten en ingesleten gewoontes kunnen de liefde behoorlijk in de weg staan. Dan is het bevrijdend om met therapie de regie weer te nemen. Joey: „Liefde is geen mysterie. Je hebt invloed op liefde.’’ Debby: „Door met mezelf in relatietherapie te gaan ben ik een leukere partner geworden – voor mezelf én voor de ander.’’ Hoe? Luister mee!

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Lang was de rolverdeling binnen relaties – en ver daarbuiten – duidelijk: de man de baas, de vrouw ondergeschikt. Maar na ruim een eeuw emancipatiestrijd zijn de rollen eindelijk een stuk gelijker verdeeld – al zijn we er nog lang niet. Hoe zijn de verhoudingen nu? En hoe is het om man te zijn anno 2025?

In zijn nieuwe boek Hij/Hem ontleedt schrijver en columnist Jerry Goossens het fenomeen man – van testosteron tot testikels, van Trump tot Tate en de voortdurende seksualisering van vrouwen. Wat maakt een man een man? En wat betekent mannelijkheid in deze tijd? Wie de man wil begrijpen, leest zijn boek. En luistert naar deze aflevering.

„Ik kan me goed voorstellen dat vrouwen het irritant vinden dat ze steeds aangestaard en geseksualiseerd worden. Maar er is geen man dat expres doet. Dat zit bijna in je genen”, zegt Jerry. „Seks is ons belangrijkste instinct. Het stuurt ons gedrag zonder dat we het zelf doorhebben.’’ En nee, we zijn geen willoze wezens, benadrukt hij. „We doen niks anders dan onze instincten beteugelen. Dat is precies wat ons mens maakt.”

En toch gaat dat vaak gruwelijk mis, blijkt uit het schokkende aantal gevallen van seksueel geweld. In Nederland heeft één op de acht vrouwen te maken gehad met seksueel geweld, inclusief verkrachting. Debby kan daar helaas over meepraten: ‘Hij wilde seks. Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.’

Natuurlijk zijn niet alle mannen verkrachters - dat weten we. Maar veel jongens groeien wél op met het idee dat mannelijkheid iets is wat je moet bewijzen. In spieren, geld, dominantie. Een alfaman accepteert geen ‘nee’, want hij heeft er recht op. Goossens: „Andrew Tate verkoopt die illusie aan jonge jongens. Vreselijk. Echte alfamannen volgen geen cursus ‘hoe word ik een alfaman’.’’

„Seks is een mijnenveld – vooral voor vrouwen. Zij zijn simpelweg minder vrij. Mijn dochters weten dat ze minder ruimte hebben dan hun broer omdat ze minder veilig zijn - mijn dochter was 11 toen ze door een man werd nagefloten op straat.”

We kunnen het er niet vaak genoeg over hebben. In de klas. Thuis aan de keukentafel. Met je vrienden. Of in een podcast. De samenleving wordt steeds vrouwelijker, zegt Goossens. „Dus als mannen aantrekkelijk willen blijven, moeten ze iets anders ontwikkelen dan testosteron en spierballen.’’ Ik zou zeggen: begin met luisteren.

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Love is a battlefield, zong Pat Benatar. En daar is geen woord van gelogen. Ruim een derde van de huwelijken eindigt in een scheiding — en dan hebben we het alleen nog over de officiële varianten. „Trouwen is eigenlijk een raar idee: iets beloven waarvan je helemaal niet weet of je het waar kunt maken’’, zegt journalist Barbara van Beukering in een nieuwe aflevering van Over de Liefde.

Want reken je alle relatiebreuken mee, dan is een levenslange liefde eerder uitzondering dan regel. En toch… blijven we massaal dromen van die ene ware. De grote liefde met wie je tot de laatste adem samen blijft. Waarom eigenlijk? En bepaalt dat romantische ideaal nog steeds hoe we een relatie invullen — én wanneer we vinden dat we gefaald hebben?

„Het idee dat je hebt gefaald als je uit elkaar gaat, is onzin’’, zegt Barbara. „Dat vreselijke schuldgevoel. En waarom? Scheiden hoeft geen trauma te zijn, maar een levensgebeurtenis. Net als verhuizen of de geboorte van een kind. Een vechtscheiding, dát is een trauma. Dat is een groot verschil.’’

Barbara van Beukering (58) is al 35 jaar samen met haar man Thomas (77). „Verliefd worden overkomt je. Dat valt niet te sturen. Ik vond Thomas helemaal niet mijn type: klein, bruin haar, grijze slapen. Hij was 41 en ik 22. Maar ik viel als een blok voor hem.’’ Daarna ging het snel. Eerst een huwelijk, en toen ging de pil uit het raam. „Ik was bang dat ik mijn jeugd en vrijheid zou opgeven, maar Thomas beloofde me dat ik me nooit verstikt of beperkt zou voelen. En daar heeft hij zich altijd aan gehouden.’’

Een levenslange liefde, zoals die van Barbara en Thomas, is tegenwoordig zeldzaam. Hebben ze gewoon geluk gehad? Of weet ze iets wat wij niet weten? „Voor een succesvolle relatie zijn drie pijlers belangrijk’’, zegt ze. „Waardering, vertrouwen en zelfbeheersing. Maar je weet pas of iemand bij je past als je echt samenleeft.’’

Maar vooral: sprookjes bestaan niet. Want een levenslange liefde betekent ook: struikelen en weer opkrabbelen. „We zijn niet gemaakt voor monogamie. Ik denk dat het slim is om vreemdgaan in te calculeren — en erover te praten vóórdat het gebeurt. Huwelijken struikelen eigenlijk nooit over een one night stand. De meeste relaties gaan stuk door verveling.’’

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.

We leren autorijden. We leren schrijven. We leren koken. Maar als het om seks gaat, moet je het zelf maar uitzoeken. En dus doen we vaak maar wat tussen de lakens. Op goed geluk. Geen wonder dat zoveel vrouwen denken dat ze stuk zijn omdat ze niet klaarkomen van penetratie. (Spoiler: dat is volkomen normaal.)

In de nieuwste aflevering van Over de Liefde praat Debby met Madeleine Vreekamp, bedrijfsleider van de Amsterdamse sekswinkel Mail & Female. Madeleine geeft aftrek-, vinger- en masturbatielessen — al jaren een enorme hit. Ze vertelt hoe technieken voor fijne seks net zo goed aan te leren zijn als koken. Madeleine: “Als je leert koken, weet je ook wat je lust en wat niet. Zo is het met seks ook.”

We hebben nog een hoop te leren. Lange tijd werd seks alleen gezien als iets om kinderen te maken. De vrouwelijke seksualiteit bleef onzichtbaar of taboe. “Er was eerder een man op de maan dan een clitoris in een boek,” zegt Madeleine droogjes. Het gevolg: vrouwen (en ook mannen) zijn vaak onzeker over wat ze willen en hoe ze daarover moeten praten. “Seks is niet alleen penetreren. Het is een hele menukaart.”

Haar workshops leren mensen — van jong tot oud — niet alleen technieken, maar vooral ook het belang van aandacht, zelfverzekerdheid en… glijmiddel. “Aftrekken is geen rocket science. Het gaat om ritme, rust en aandacht,” aldus Madeleine, die in deze podcast verrassend praktische tips deelt. Zo blijkt aftrekken eigenlijk optrekken te moeten zijn en demonstreert ze een populaire techniek: “Het mandje is een klapper.”

Neem een abonnement: https://www.bladopproef.nl/

See omnystudio.com/listener for privacy information.