Honderden jongeren staan in de wachtrij voor psychische zorg. Ze zijn gehoord, worden geholpen, maar het eerste consult kan nog maanden duren. En dit wachten is tragisch want de problemen worden vaak in die periode zonder hulp, alleeen maar groter. Er is dan zoveel tijd om dieper negatief na te denken, te piekeren, met als gevolg dat je jezelf dieper weggraaft. Dit raakt mij telkens als ik het hoor, dieper en dieper. Vooral omdat ik dolgraag met deze groep kids die al hulp willen hebben, in de wachtstandperiode, in beweging kom. Door naar buiten te gaan, te wandelen, samen stil te zijn, te voelen. Te luisteren en te kijken welk plan er nu al gemaak kan worden. Ik kan ze steunen en ze helpen hun landschap van dromen, verlangens en uitsagingen in kaart te brengen, om zo het wachten te verzachten. Voel je een wens om hier meer over te weten, stuur mij dan gerust een mailtje: [email protected] ik kijk graag hoe het wachten verzacht kan worden 💋 liefs Mieke en Bo