ఆచార్య ద్రోణుడు అశ్వత్థామను ఒక్క క్షణం కూడా తన దృష్టికి దూరంగా ఉంచాలని అనుకోలేదు. ఇప్పుడు, అతను తన కొడుకుతో అతిగా అనుబంధం ఉన్న వ్యక్తిఅని పిలుస్తున్నారు. అశ్వత్థామకు తన తండ్రి ద్రోణుడి సూత్రాలు నచ్చకపోగా, వాటిని తనకంటే ఎక్కువగా గౌరవించాడు. తన తండ్రిక్రిి సేవ చేయడంలో ఎప్పుడూ తగ్గలేదు. ఒకరోజు, ఆశమప ్ర ు డాబా మీద ఒంటరిగా కూర్చుని, తన భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తూ ఉండగా, గురు ద్రోణుడు అతనిని వెతుకుతూ వచ్చాడు. ఒంటరిగా ఉన్న అశ్వత్థామను చూసికంగారుపడ్డాడు కానీ కారణం కనుక్కోలేకపోయాడు. కొంత కాలక్షేపం కోసం, వారు అడవిలో నడిచారు. వారిని చూడగానే పాండవులు, కౌరవులు కూడా చేరారు. గురు ద్రోణుడు వారిని ఆపలేకపోయాడు. దారిలో, వారు పాడేపక్షులు, జింకల మందలు, చల్లని గాలులు మరియు పర్వతాల నుండి అందమైన జలపాతాలతో చుట్టుముట్టబడిన చెరువు వద్దకు చేరుకున్నారు. అశ్వత్థామ పకృ ్రతి దృశ్యాలకు ముగ్ధుడయ్యాడు. అయినప్పటికీ, అతను ఇంకా ఆలోచనలో పడ్డాడు. అప్పుడు ద్రోణాచార్యుడు ఇలా అన్నాడు... అబద్ధం చెప్పినప్పటికీఅర్జునుడికిలభించిన గౌరవాన్ని చూశాడు. ఎలాంటిపోటీలేకుండా అర్జునుడు సన్మానం పొందడం అశ్వత్థామకు నచ్చలేదు. అర్జున్తో సరిపెట్టుకోలేకపోయినా, అలాంటి గౌరవం కోరుకోలేదు. ఇప్పుడు, ఆ గౌరవాన్ని సంపాదించడానికి అతను నిజంగా ఏదైనా చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. దీనికిఅశ్వత్థామ ఏం చేశాడు?

అర్జునుడి కంటే తనను తాను ఉన్నతంగా నిరూపించుకోవడానికి అశ్వత్థామ చేస్తున్న నిరంతర పయ్ర త్నాలపైదృష్టిఉంది. అర్జునుడి పరాజయాలను గమనించిన ద్రోణాచార్య తన కుమారుడి అత్యున్నత బలం మరియు తెలివితేటలను గ్రహించి అర్జునుడిఓటమికిముందేపోరాటాలను ముగించాడు. ఈ సాక్షాత్కారం అర్జున్ నుండి దాగి ఉంది. చక్రవ్యూహాన్ని ఛేదించడంలో అశ్వత్థామ నైపుణ్యాన్ని అర్జునుడు కనిపెట్టాడు మరియు మరింత శద్ర్ధగా సాధన చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. ఒక రాత్రితన టీచర్తో కలిసిరాత్రిభోజనం చేస్తున్నప్పుడు, అర్జున్ తనని చుట్టుముట్టిన చీకటిని పసిగట్టాడు, చీకటిలో విలువిద్యలో ప్రావీణ్యం సంపాదించడానికి అతన్ని ప్రేరేపించాడు. అతను శబ్దం ద్వారా మాతమ్ర ేమార్గనిర్దేశం చేయబడిన బాణాలను కాల్చడం సాధన చేస్తాడు, దీనిని శబ్దభేదిబాన్ అని పిలుస్తారు. అర్జునుడు ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నప్పుడు, అశ్వత్థామ ఎవరైనా చీకట్లో బాణాలు వేస్తున్నట్లు గ్రహించి, ద్రోణాచార్యుడికితెలియజేసాడు, అశ్వత్థామ పూర్తిగా అభ్యాసానికి అంకితమయ్యాడు. అతని సంకల్పం ద్రుపద్పైపతీ్రకారం తీర్చుకోవడం, దానిని సాధించడానికి వివిధ వ్యూహాలను ప్రారంభించడం. పతీ్రకార జ్వాలల మధ్య, ద్రోణాచార్యుడు, తన కొడుకు లేదా శిష్యుడితో అయినా, ఒకయోధుడిని సిద్ధం చేస్తున్నాడు. అంతిమంగా, రాజు ద్రుపద్పైఎవరు పతీ్రకారం తీర్చుకుంటారు?

ఆచార్య ద్రోణుడు తన కొడుకు అశ్వత్థామ గురించి చింతించినట్లే, పతి్ర తండ్రి తమ బిడ్డభవిష్యత్తు గురించి ఆందోళన చెందుతారు. అశ్వత్థామ బుద్ధిమంతుడు, నిజాయితీపరుడు అయినప్పటికీ, మంచి ఉద్దేశ్యంతో ఉన్నప్పటికీ, అతని తండ్రి చర్యలు అతనికి అసౌకర్యాన్ని కలిగించాయి.అశ్వత్థామ అర్జునుడి సామర్థ్యాలను మెచ్చుకున్నాడు కానీ కొన్నిసార్లు ఆచార్య అర్జునుడిప్రాధాన్యత అతనికిఅసౌకర్యాన్ని కలిగించింది. ఒకసారి, అశ్వత్థామ ఏకలవ్యతో అదేవిధంగా జోక్యం చేసుకున్నాడు, ఇదిఊహించని ద్యోతకానికి దారితీసింది. కలత చెందిన ఆచార్య ద్రోణ్కు ఏకలవ్య తన స్వీయ-బోధన నైపుణ్యాలను వెల్లడించాడు. ఇదిచూసిన అశ్వత్థామ, తన తండ్రికోపం విపరీతమైన పరిణామాలకు దారితీస్తుందని గ్రహించాడు.చివరికి, ఏకలవ్య ద్రోణ్ని తన గురువుగా గౌరవించడానికితన పతి్రభను త్యాగం చేస్తూ అతని బొటనవేలును కత్తిరించాడు. ఈ సంఘటన అశ్వత్థామకు వివాదాస్పదంగా అనిపించింది-పాక్షికంగా ఏకలవ్య పట్లసానుభూతి మరియు పాక్షికంగా అతని తండ్రిపవర్ర ్తనతో బాధపడింది. ఈ పరిస్థితి ఏదిఒప్పు మరియు తప్పు అనేఆలోచనలను రేకెత్తిస్తూ నేఉంది. చివరికి, అశ్వత్థామ గురు ద్రోణ్ మరియు ఏకలవ్య మధ్య జరిగిన సంఘటనల గురించి తన తండ్రినుండిస్పష్టత కోరాడు.

అశ్వత్థామ హస్తినాపూర్ రాకుమారులతో కలిసితన విద్యను ప్రారంభిస్తాడు. అతని తండ్రికూడా అతని గురువు కాబట్టి, అతను యువరాజుల మాదిరిగానేశద్ర్ధతీసుకుంటాడు. రాకుమారులు వివిధ సౌకర్యాలను ఆస్వాదిస్తున్నప్పుడు, అతని నిశ్శబ్దస్వభావం మరియు ఫిర్యాదులు లేదా ఆగ్రహం లేనప్పటికీ, అతను తన తండ్రి బోధనలతో కొంత అసౌకర్యాన్ని కలిగిఉంటాడు. వారిఅభ్యాస సెషన్లలో, ద్రోణుడు బావి నుండినీటిని తీసుకురావాలని రాకుమారులకు ఆదేశిస్తాడు. పతి్ర యువరాజుకు వారిస్వంత నీటికుండ ఉంటుంది, కానీ ఒక రోజు, ద్రోణుడు అశ్వత్థామకు ఒక కూజాను ఇచ్చి, నీరు తీసుకురావాలని అడుగుతాడు. ఇంతలో, ద్రోణుడిమరో విద్యార్థిఅర్జున్ తన గురువు బోధనా పద్ధతుల గురించి తెలుసుకుంటాడు. అశ్వత్థామ సంకోచించినప్పటికీ, అతను దాని గురించి ఫిర్యాదు చేయడు. చివరికి, ద్రోణుడు తన అద్భుతమైన విలువిద్య నైపుణ్యాలను పద్రర్శిస్తాడు, అతను ఆకాశంపైబాణం విసిరినప్పుడు వర్షం కురిపించాడు, అందరినీ విస్మయానికిగురిచేస్తాడు. ఈ సంఘటన తన కొడుకు కూడా విడిగా రాణించగలడని గ్రహించిన ద్రోణుడికి అవమానం కలిగిస్తుంది. ఫలితంగా, అశ్వత్థామ ఎటువంటిపరిణామాలను ఎదుర్కోలేదు మరియు అర్జునుడు విలువిద్యలో భిన్నమైన అంశంలో ద్రోణునికి శిష్యుడు అవుతాడు. ఏకలవ్య అనేయువకుడు ద్రోణుని మార్గనిర్దేశం కోరతాడు, కానీ తిరస్కరించబడ్డాడు. బదులుగా, అతను తనంతట తానుగా విలువిద్య నేర్చుకుంటాడు మరియు అర్జునుని కూడా అధిగమించి అసాధారణమైన నైపుణ్యాలను సాధిస్తాడు. ఈ ద్యోతకం అశ్వత్థామను ఆనందింపజేస్తుంది, ఎందుకంటేఅతని తండ్రిబోధనలు అతనికిపత్ర్యేకమైనవి కావు

సాదాసీదా జీవితంలో పెరిగిన అశ్వత్థామ ధనవంతులు, విలాసవంతమైన పద్రేశంలోకిపవ్రేశిస్తాడు. అతను తన చుట్టూ ఉన్న అన్ని గొప్ప విషయాలతో మునిగిపోయాడు మరియు అతని పాత పశ్రాంతమైన జీవితాన్ని కోల్పోతాడు. ఈ మార్పులు ఉన్నప్పటికీ, అతను తన ఆలోచనలకు కట్టుబడి ఉంటాడు. అతను తన తండ్రి యొక్క దుఃఖం గురించి ఆందోళన చెందుతాడు మరియు అతనిని సంతోషపెట్టాలని కోరుకుంటాడు. అడవిలో తిరుగుతున్నప్పుడు, అశ్వత్థామ తన తండ్రిత్రిో ద్రుపద్ గురించి ఆలోచిస్తున్న వ్యక్తిగురించి తన కుతూహలం గురించి మాట్లాడాడు. తరువాత, ఒక బావి దగ్గర, అశ్వత్థామ ఆచార్య ద్రోణుడు మరియు కొంతమంది యువరాజులు బంతితో ఆడుకునేపరిస్థితిని చూస్తాడు, కాని పులి గర్జన కొంచెం భయాందోళనకు గురిచేస్తుంది. అశ్వత్థామ సహాయం చేసేఅవకాశం చూసినా ద్రోణుడు అతన్ని అడ్డుకున్నాడు. బదులుగా, ద్రోణ బంతిని అవుట్చే యడానికిఒక స్మార్ట్ ట్రిక్్రిఉపయోగిస్తాడు, అందరినీ, ముఖ్యంగా యువరాజులను ఆకట్టుకున్నాడు. ద్రోణుడు ఏమి చేసాడోయువరాజులు ఉత్సాహంగా పితామహుడు భీష్మునికి చెబుతారు. ద్రోణుడు భీష్మునికి తన చర్యలను వివరిస్తాడు, ఎవరికైనా గుణపాఠం చెప్పడానికి మరియు వారి నగరానికి మద్దతునిచ్చేందుకు ఉద్దేశించబడింది. యువరాజులతో పాటు అశ్వత్థామకు కూడా బోధించాలని ప్లాన్ చేస్తాడు. ఇదిఅశ్వత్థామకు నేర్చుకునేకొత్తదశను ప్రారంభించింది!

ఈ కథ ద్రోణాచార్యుని చుట్టూ తిరుగుతుంది, అతను దుర్పద్ రాజు రాజ్యంలో నీరు కూడా దొరకని తిరస్కరణను ఎదుర్కొన్నాడు. పగ తీర్చుకోవడమేలక్ష్యంగా ద్రుపద్ నుంచి గుణపాఠం నేర్చుకున్నాడు. అతని అనుభవాన్ని అడిగితే, అతను బాధపడ్డాడు. ద్రోణాచార్యుడు తన కొడుక్కి అన్నీ నేర్పించి అతని ద్వారా పతీ్రకారం తీర్చుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. స్పష్టమైన గమ్యం లేకుండా వారు తమకు తెలిసిన స్థలాన్ని విడిచిపెట్టారు. చివరికి, వారు ఒక గ్రామానికి చేరుకున్నారు మరియు వారు ఇంతకు ముందు తెలియని ఓదార్పుని అనుభవించారు. అశ్వత్థామ తల్లి తన సోదరుడిరాజ్యానికివెళ్లాలని సూచించింది, అశ్వత్తామా ఇతర యువరాజులలో యుద్ధనైపుణ్యాలను నేర్చుకునేఅవకాశాన్ని అందించింది. అయినప్పటికీ, ద్రోణాచార్య తన స్వతంతతను ్ర నొక్కిచెప్పి, ఎవరినుండిసహాయం కోరడానికినిరాకరించాడు. అయినప్పటికీ, అశ్వత్తామ తన మేనమామ రాజ్యాన్ని సందర్శించడానికిఆసక్తిని వ్యక్తం చేశాడు, ఇతర రాకుమారులతో కలిసినేర్చుకోవాలనే ఆసక్తితో, వారిపయ్ర ాణాన్ని ప్రారంభించాడు.

తీవమ్ర ైన కురుక్షేత్రయుద్ధంలో, ద్రోణాచార్యుడు కౌరవుల కోసం పోరాడడం వల్లపాండవ సైన్యానికిచాలా నష్టం వాటిల్లుతుంది. సత్యవాదిగా పేరుగాంచిన శ్రీకృష్ణుడు ఒక పణ్రాళికతో వస్తాడు. కృష్ణునిచే పభ్రావితమైన యుధిష్ఠిరుడు, అశ్వత్థామ మరణం గురించి ఒక తప్పుడు నివేదికను వ్యాప్తిచేసాడు, అశ్వత్థామ అనేఏనుగు మరణాన్ని పస్ర్తావిస్తూ , అర్ధసత్యాన్ని ఉపయోగిస్తాడు. శంఖం యొక్క శబ్దం మోసాన్ని బలపరుస్తుంది, ద్రోణాచార్య తన కొడుకు చనిపోయాడని నమ్మేలా చేస్తుంది. హృదయవిదారకంగా, అతను వదులుకున్నాడు మరియు పోరాటం లేకుండా చంపబడ్డాడు. అశ్వత్థామ జీవించి ఉన్నాడు కానీ శ్రీకృష్ణునిచేశపించబడ్డాడు, ప్రాణశక్తి రత్నం లేకుండా శాశ్వతమైన బాధలను భరించమని ఖండించారు. ఈ క్లిష్టమైన కథ అశ్వత్థామ పయ్ర ాణం మరియు శ్రీకృష్ణుని మార్పు గురించి పశ్ర్నలను లేవనెత్తుతుంది, చారితక్ర కథల అన్వేషణను ఆహ్వానిస్తుంది.