Dzieciństwo Zbigniewa Szota rozpoczęło się za kratami radomskiego więzienia, gdzie przetrzymywano jego matkę pod zarzutem udzielania pomocy żołnierzom podziemia niepodległościowego. W domu dziecka, do którego trafił, jedyną pamiątką przypominającą matkę była chusta z wyhaftowanymi nazwiskami – jej oraz współwięźniarek.