Dat Karnevals-Gen

Mondag weer je Rosenmondag, ne. Dat heet, de Karneval is weller vörbi. In de Pädagogik gifft dat je de Froog: „Wat mokt dat mit di.“ Tscha, wat schall ick seggen? Dat de Karneval vörbi is, dat mokt genau gor nix mit mi. Un wenn de Karneval anfangt in November, denn mokt dat jüst so wenig mit mi. Würkli – ick wurr mi wünschen, wat dat anners weer. Alleent, weil so veele engascheerte un vergnöögte Lüüd bi uns in Windbargen jedet Johr so veel Spoß doran hebbt ehr Wogens vör den Ümtog in Marn‘ trech to klabüstern. Un mit den Wog‘ „Western-Saloon“ hett je sogor een Trupp ut uns Dörp den ersten Pries in Marn‘ holt.

Ick bün al mehrmols froogt worrn, wat ick mi ni een vun de Gruppen anslüüten wull. Overs ick weet ni, worüm dat so is: Ick verstoh dat Fänomen Karneval eenfach ni.

Al in de School bi’n Kinner-Fasching kunn ick eenfach ni begriepen, worüm ick mi verkleeden schull. Denn ook, wenn ick dat ni an jeden Dag licht mit mi un mien Macken heff, – an un för sick bün ick jümmers gern de ween, de ick bün.

Dorüm geiht dat overs gor ni bi’t Karneval fiern. Dat geiht, so as ick dat begriepen doh, eenfach dorüm mol verrückt to speeln un de Sööch ruttoloten.

Overs dördreihn op Kommando, ick weet ni. Wenn mi een seggt, dat ick genau to’n fastgeleggte Tied utflippen schall, denn klappt dat bi eenfach ni. Sowat kümmt bi mi mehr vun binn‘. Un dat kann in Mai jüst so passeern as in September.

Nu bün ick overs seeker, wat dat keen richtiged un keen verkehrted Verrücktspeeln in‘ Sinn vun sick mit anner Lüüd to freun‘ gifft.

All, de sick in düsse dösigen Tieden freut, köönt dormit ni falsch liggen. Un dorüm freu ick mi bannig doröver dat de Karneval för veele Lüüd so veel Gemeenschop un so veel Spoß un so veel Lachen un so veel Fiern mit sick bringt. Dat kann eenfach ni verkehrt ween, ook wenn mi dat Karnevals-Gen anschiend fehlt.

Overs dat mokt je gor nix. Un för all de Lüüd, de ganz veel vun dat Karnevals-Gen afkreegen hebbt, segg ick nochmol – wenn ook veer Doog to lot: Marn hol fast…

In düssen Sinn