Prost Niejohr! Ick glööv, dat dörf man nu noch seggen, ook wenn de ersten dree Doog vun’t Johr hüüt Nacht Klock twölf al weller vörbi sünd. Dor blifft overs noch 362 Doog över. Wat seggt de Statistik denn dorto? So’n Dag mit 24 Stünnen besteiht ut 1440 Minuten oder 86400 Sekunnen.

To’n Sloopen un för de Körperpleege wenn’d wi an Dag no de aktuelle Statistik bummeli negen Stünnen un 14 Minuten op. Tant‘ Meier geiht overs Extra. Dor bringt wi in Schnitt 24 Minuten an Dag to. Dat heet, wenn Ju vun hüüt Nacht Klock twölf bet Dünnersdagmorn üm viddel no veer op’n Lokus sitten doht, denn hebbt Ju dat achter sick un denn mööt Ju den Rest vun’t Johr ni mehr no’t Schiethuus. Tominst, wenn man dat statistisch süht. Dat gifft je Lüüd, de spöölt al, wenn se de Döör noch gor ni dicht hebbt. Un dat gifft annere, bi de will man meist alle teihn Minuten nokieken, wat se noch lebenni sünd.

Eeten duuert bummeli 25 Doog in’t Johr. Bi de Arbeid un de Billung kümmt dat dorop an, wat man dor mit inreeken deiht. Huusarbeid, Ehr’namt un so wieder. 

Dorvun de Urlaube un Weekenenn‘ weller af, denn blifft no de Arbeid so övern Duum knapp süss Stünnen un teihn Minuten Frietied an Dag. 

Theoretisch. Also, wenn een keen lütte Kinner fordert, wenn ni jüst irgendwat in Dutt is, üm dat man sick kümmern mutt, wenn man ni krank ward, wenn man sick jüst ni över irgendwat argert un so wieder. 

Un geföhlt is dat bi veele vun uns so, dat wi jümmers op de Frietied luuert, weil wi denn je ennli leven köönt.

Dor is overs ’n Hoken an: Wi levt an jeden Dag den wi belevt de ganzen 24 Stünnen – ni blots in de Frietied. Dat schull man ni vergeeten. 

Jo ick weet, de Tieden sünd tehmli kuddelmuddelig. Man kann sick dat overs ook noch kuddelmuddeliger moken, as dat eegentli is. Mitünner heff ick dat Geföhl, dat mennige Lüüd regelrecht dorop töövt, dat wat ganz Fürchterliched passeert. De Dorsten kann ick overs ook ni hölpen. Dorüm wünsch ick all de annern, dat för Ju jede vun de good 33 Millioon Sekunnen, de in 2025 noch vör uns liggt, möglichst angenehm ward…

In düssen Sinn

So, blots noch ’n poor Doog, denn mööt wi 2025 in Breefe, Formulare un all sowat schrieven. Overs wat blifft vun 2024 no?

De Welt steiht an veele Ecken in Brand un op ’n Kopp, overs dat weer vöriged Johr ook ni anners. Mol sehn, wat ut Syrien ward.

Privot heff ick menniged Scheuned belevt, dat ick ni vergeeten warr.

Overs blang dat Enn vun de Ampel un dat Donald Trump nochmol to’n Präsident wählt worrn is, ward düsset Johr wohrschienli ni besünners in de Geschichsbööker opfalln.

Dat geev keen Muuerfall un keen Wellervereenigung, overs to’n Glück ook keen Tschernobyl un keen Fokushima. Ohne Tschernobyl 1986 un Fokushima, harrn wi nu je overs keen „Düsterflaute“ ne.

Angela Merkel weer jüst erst ut den ünner Raud-Greun beslotenen Atomutstieg utsteegen. Overs 2011, keen Week no Fokushima is se ut den Utstieg vun den dorsten Utstieg fuurts weller utsteegen.

De Greun‘ wussen gor ni wat se seggen schulln, as Merkel mit ehr Thema utneiht is. Un dat je ook blots, weil in NRW de Wohl anstohn hett.

Na jo. Intwüschen hett Raud-Grön-Geel energiepolitisch je an mennige Rööd dreiht. Atomkraft gifft dat bi uns ni mehr, also keen eegene tominst, dorför overs even Düsterflaute. Wat ’n dösiged Woord, ne. Dat is as Dösthunger oder so.

Tscha, denn wüllt wi mol kieken, wat 2025 so för un in petto hett. Seeker, Freeden weer ’n feine Sook. So ganz toversichtli bün ick dor overs ni.

Is dat ni dösig, dat utgereekend ’n Handvull öllere Mannslüüd den Freeden in de Welt ümmer weller to’n Düüwel schickt?

Ansünsten schimpt öllere Mannslüüd je gern över de Jugend.

Also Wenn’t no mi geiht, denn schull 2025 dat Johr warrn in dat de Jugend de Weltpolitik bestimmt. Ick heff mi düssed Johr al mehrmols positiv över junge Lüüd wunnert.

Jo, ick weet, wat dat utopisch is, dat de Jugend den Kurs op de Welt vörgeeven ward – ’n scheun‘ Gedanken is dat liekers.

Overs wat ook kom‘ mach: Ick wünsch Ju Gesundheit, Tofreedenheit un ’n gooden Rutsch…

Jo, leeve Lüüd, blots noch een poormol sloopen, denn is Heiligobend un de Wiehnachsmann hett sien grooten Dag. Dor deiht man good doran, wenn man sien Wunschzeddel al afschickt hett.

Olaf Scholz is dütt Johr een vun de ganz Flotten ween. He hett sogor al Bescherung hatt. Olaf hett sick nömli wünscht, dat em de Afgeordneten in Reichsdag ni mehr truut. Also de Afgeordneten vun de annern Partei’n, versteiht sick. 

Sien Genossen vun de SPD schulln bi de Vertruunsfroog in’t Parlament seggen, dat se em wiederhen truut. Dat hebbt se ook mokt, anners harrn se vun ehrn Bunneskanzler no’t Afstimm‘ wohrschienli wat mit dat opgerullte Wohlprogramm op’n Achtersten kreegen. 

Blang de Vertruunsfroog geev dat ook fuurts noch ’n Utsprook. Dorbi hett Scholz sick sülms ’n astreined Tüchnis för sien betherige Arbeit utstellt. He hett sick ’n glatte Een mit fief Sterns dorto geeven. 

Dat weer ’n Dag no sien Gesmack. No all dat kunn Olaf för Kraft gor ni mehr no links un rechts kieken. Dorüm hett he sien Parteivörsitzende in’t Parlament eenfach stohnloten. 

Un weil he meent, dat man to’n Regeern „sittliche Reife“ bruukt, is ut em in’t Heute-Journal regelrecht rutplatzt, dat „Fritze Merz“ gern „Tüünkrom“ vertellt. Jo, Niveau süht blots vun ünnen ut as Arroganz, ne.

No den dorsten Fernseh-Optritt heff ick mien Wunschzeddel üm een Punkt opstockt. Dor steiht nu an de tweete Steed: Ick wünsch mi, dat in Tokunft gor keen Politiker mehr Tüünkrom vertellt. Na jo, ick glööv, dat ward ni mol Olaf Scholz trechkriegen. Dat is bilütten so, as sick to wünschen, dat de Papst evangelisch ward. 

An erste Steed steiht op mien Zeddel ook wat anners, nömli de Wunsch no Freeden op de Welt – in’t Groote jüst so as in’t Lütte. Dor bün ick ni de eenzige. Denn Freeden is ’n Wunsch, de düssed Johr sogor bi ganz veele Kinner op’n Wunschzeddel steiht, noch vör Speeltüüch un so wieder. Un wenn de Lütten al markt, dat op de Welt wat scheev löppt, denn dörft man in’t Nodinken kom‘. 

Dormit wünsch ick Ju ’n freedliched un besinnliched Wiehnachsfest…

In düssen Sinn

Wi goht je al recht steil op den drütten Advent to, ne. Un so as jedet Johr, sünd je al lang weller an ’n Barg Hüüs oder in de Büschers vör de Hüüs Lichterkeeden to sehn. Un achter veele Fisters süht man Wiehnachsterns mit ’n Lamp bin, Talliglichtständers ut’n Erzgebirge un all sowat. 

Sowat in de Oart hebbt wi bi uns to Huus ook. Ick heff sogor extra ’n Buten-Lichterkeed in’t Internet bestellt. Mit Solarzelln. Vun wegen de Energiewenn‘ un so. Overs de dorste Solarbestromung is al in Dutt. Ick mutt mol sehn, wat ick dor noch ’n Lösung för finnen kann. Annerlei.

Jedenfalls schmückt blang de Privotlüüd de ook veele Gemeenden de Dörpers: So’n beten lütthechselte Wiehnachsbööm mit raude Schleufen an de Latern‘ oder schmucke Lichters, de an Strippen över de Stroot bummelt un so wieder.

In de Städte mokt se dor je noch veel mehr vun. Dor will ick gor ni anfang‘ över Hamborg to sinneern un över Lübeck erst recht ni. Overs annerlei wonehm ick jüst bün - nu, wo dat erst lot hell un fröh weller düster ward, geneet ick dat, wenn ick in de Düsterkeit dör de Gegend fohr un mi dorbi all den bunten Zauber bekiek. 

Bilütten sünd dor ook mol bunte Lichtinstallatschoon bi, de so wild blinkt un flackert, dat man dor an un vör sick hunnert Meter vörher Schillers mit ’n Epilepsie-Warnung an de Stroot stelln schull.

Overs annerlei wonehm ick ünnerwegens bün – nix kann in de Wiehnachstied no mien Ansehn Gudendörp dat Woter rieken. Wenn man ut Gudendörp no St. Michel rutfohrt, denn kümmt man an ’n Mehrfamieljenhuus vörbi, blang dat in de Adventstied so veele Lichters un Wiehnachsfiguurn un noch mehr Lichters un noch mehr Figuurn an lüchen sünd. Dor mut man meist ’n Sünnbrill opsetten. Un dat ward jedet Johr mehr. Mi dücht de Lüüd, de dat dor opstellt bruukt bald ’n eegened Kraftwerk oder’n eegene Windmöhl. 

Kiekt dor man mol obends vörbi. 

Ick weet je ni genau, wonehm de Wiehnachsmann wohnt, ne, overs dat kann ni mehr lang duuern, denn treckt he dor bi all de schmucken Lichters in Gudendörp in…

In düssen Sinn

Dat is je annerlei, wonehm man sick in Oogenblick rümdrifft – överall sünd de Lüüd an snöben un an hosten. Verköhlungstied even. 

Dor dörft man sick je mol frogen, worüm wi uns överhaupt verköhlt. Ganz klor: Dor sünd de Viren un de Bakterien an Schuld. 

So will ick mi nu mol direkt an de Bakterien un an de Viren wennen: Dat wat Ju mokt, is ut wirtschopliche Sicht ni würkli kloog. Jümmers nömli, wenn Ju in so’n minschlichen Körper indringt, föhlt de sick gor ni good. 

In’t Gegendeel: Jümmers, wenn wi Minschen vun Ju krank ward, versöcht wi all de Krankmokers lostowarrn. Un erst wenn Ju, leeve Viren un Bakterien, mit Mann un Muus in Dutt sünd, geiht uns dat weller good.

Dorüm mien Tipp an Ju: Mokt uns anners krank, wenn dat denn unbedingt ween mutt. Oder noch beter: Mokt uns gor ni krank.  

Ju köönt sick in uns doch genauso good vermehrn, ohn‘ dat wi wat dorvun markt. Denn kunnen Ju uns tosom mit Ju’n Kinners, Enkels un Urenkels to’n Bispeel scheun op’n Sünndag-Nomeddags-Spazeergang över de Lever loopen, un all tosom weern tofreeden. Overs nä: Wenn Ju bi uns intreckt, fangt wi an, uns kodderi to föhln. 

Kinnt Ju Viren un Bakterien sick överhaupt ünner’neen? 

Ick meen, dat gifft blang de vun Ju, de för Verköhlung bi uns Minschen tostänni sünd je ook noch annere: Ebola, üm blots een‘ to nööm‘. 

Doröver köönt wi Minschen sogor dootblieven, un ick kann Ju verseekern, doot blifft wi gor ni gern. 

Ju köönt sick je mol tosomsetten un dat besnacken. 

Lot‘ uns Minschen anstatt to snööben doch leever luud lachen. Oder bringt uns dorto, dat wi all gegenöver, de uns wat froogt, blots noch de reine Wohrheit seggt. Dat weer doch ’n Winn-Winn-Situatschoon.

Tscha, veellicht heff ick Ju mit düsse Wöörd je op wat bröcht. Un wenn dat so ween schull, denn wennd‘ sick vertruunsvull an unsen Gesundheitsminister. 

Kann wenn, dat de dorste Minister nästed Johr ’n annern Noom hett, overs Ju kriegt dat wiss trech...

In düssen Sinn

Tee oder Kaffe, Sekt oder Selters, „Scholz oder Pistorius“? Du leeve Tied, wat weer dor denn los?

De dorste Diskussioon hett de SPD jedenfalls veele Stimm‘ kost. Un nu, ward in de Presse un de Sozialn Medien weller dorno froogt, wokeen de Schuld an den Schiet hett. 

Weer dat Olaf Scholz? Harr he glieks no dat he Lindner no’t Arbeidsamt schickt hett – harr he in sien Revolverhelden-Momang in’t Fernsehn, as sien Colt noch rökelt hett, seggen musst, „Och jo, un noch wat: Ick war ook bi vörgetrockene Wohln as Kanzlerkandidot antreden“?

Hmm, an un för sick bestimmt de Partei je, wokeen de Kandidot ward, vun wegen Demokratie un so. 

Annerlei, Scholz, de je anschiend veel Spoß doran hett, dat bi em „Bunneskanzler“ an de Huusdöör steiht, hett dat nu mol ni seggt. 

Un de Parteivörstand hett ook nix dorto seggt. Jo, un denn weern de Reporters gauer, de alle möglichen SPD-Mitglieders löckert hebbt: „Wüllt se ni ook, dat Boris Pistorius Spitzenmann ward?“ Dat hett mennige Lüüd reizt, Scholz een uttowischen. Un kuum een Dubbelwumms loter weer de Arger dor. Wat Pistorius würkli de betere Mann ween weer oder ook ni, dat ward wi ni rutkriegen, denn intwüschen hett Scholz op sien eegene Oart klor mokt, dat blots een an sien Stohl soogt: He sülms. Pistorius, den sien Noom Scholz aktuell ni mol seggt, wull anschiend noch grötteren Schoden för sien Partei verhinnern un hett sien Hoot gau ut’n Ring nohm. Liekers is bi dat allns veel in Dutt gohn. Un bestimmt dinkt veele SPD-Stammwählers nu nochmol över ehr Krüüz no. Un de Lüüd de ni oder ungülli wählt, sünd wohrschienli ook ni weniger worrn.

Dorbi is Wähln je as Tähn putzen: Deiht man’t ni, ward dat bruun. 

Tscha, ’n richti goode Figuur mokt in Oogenblick gor keen. Dat kümmt een vör, as wenn dat dorüm geiht, wokeen wi no den nästen Sängerwettstried schickt. Un dat Volk kiekt to un wunnert sick. 

Jo, George Bernard Shaw behölt Recht: Demokratie is ’n Verfohr’n, dat garanteert, dat wi ni beter regeert ward, as wi dat verdeent...

In düssen Sinn

In de Meern vun de 80er Johrn keem de Film „Zurück in die Zukunft“ in de Kinos, mit Michael J. Fox un Christopher Lloyd. Dat weer’n Knaller un de Film is good öllert, den kann man sick hüüt noch good ankieken. 

Kort geseggt hett dor de verrückte Dokter un Erfinner Emmet Brown ut ’n besünnered Auto, dat weer ’n De Lorean, ’n Tiedmoschien buut.

Mit düsse Auto-Tiedmoschien fohrt Marty Mc Fly, de junge Fründ un Bewunnerer vun den Dokter, vun’t Johr 1985 no 1955. Dor dreept Marty den 30 Johr jüngeren Doc Brown un dat gifft ’n grooted Spektokel, dormit den junge Mann weller in sien Tied, also „trüch in de Tokunft“, kümmt.

To Anfang glöövt de Dokter je noch ni, dat de Jung ut de Tokunft is.

An de Steed kümmt dat to ’n ganz interessanten Dialog mang de beiden.

Doc Brown froogt, wokeen denn 1985 US-Präsident is. Dorop seggt Marty natüürli „Ronald Reagan“.

Dor fangt de Dokter hysterisch dat Lachen an un seggt: „Ronald Reagan? De Filmschauspeeler? Un wokeen is Vizepräsident? Jerry Lewis? Un John Wayne is wohrschienli Verteidigungsminister…“

Tscha, harr Doc Brown sien Kumpel ni no 1955 sünnern no 2025 schickt, denn harr he wiss noch mehr staunt. Dor is nömli to’n tweeten mol de Milliardär Donald Trump Präsident, de noch gediegener to ween schient as Doc Brown. Verteidigungsminister is ’n Fernsehmoderator, de ganz begeistert is vun de Krüüzfohrers ut Middelöller. Dorüm hett he sick de Krüüzfohrer-Symbole ook groot op de Bost tätoweern loten.

Un denn is dor je ook de Raketen- un Elektro-Auto-Fabrikant Elon Musk, de de Bürokratie in de USA afbuun schall. Dat is ook good för sien eegen‘ Geschäfte. Gesundheitsminister ward ’n Verschwörungstheoretiker un Impgegner. Jo un so geiht dat wieder. Overs dat is je lang ni allns. Vun dat, wat Marty Mc Fly in 2025 op de Welt to sehn kriegen wurr, kreeg he wohrschienli düchti Hartkloppen.

De wurr een, twee, dree weller no sien Tied afsuusen. Leider kümmt he je ni würkli ut de Vergangenheit her. Anners wurr ick em nömli froogen, wat mit no 1985 trüchfohrn kunn…

In düssen Sinn

Eeten un Gesundheit hangt je tosom, ne. Un dat gifft je bannig veele Spezialisten, de genau weet, wat man ni eeten schall. 

De een‘ seggt: „Ni so veel Proteine!“ De annern seggt: „Blots ganz weni Kohl’nhydrate!“ Un denn gifft dat je dat groote Mysterium üm de Fette.

Fröher hett man dacht, wat dat blots Fett gifft. Nä. Nix dor. Dat gifft mehr as een Fett. Ganz ünnerscheedliche Fette gift dat nömli.

Dat is so ähnli so as mit de Angst. Fröher harr man mitünner för düt un dat Angst. Hüüt hett man „Ängste“.

Un ganz bestimmt gifft dat ’n Barg Lüüd. De Ängste för mannigfaltige Fette hebbt. Jungedi. 

Dor bün ick jedenfalls annerletzt bi’n Kaffe mit mien Kollegen över fulln, as de doröver an sinneern weern. 

Un se hebbt je Recht. In de Weetenschop vun de Ernährung snackt man vun tominst twee verscheedene Oarten an Fette. Vun goode un slechte Fette nömli.

Aha. Overs worüm blots? Wenn man weet, dat bestimmte Fette ni good för uns sünd, worüm to’n Düüvel haut man de uns denn in’t Eeten rin?

Wat schall dat? Un worüm dörft de Lüüd, de dat Eeten produzeert uns överhaupt de dorsten slechten Fette op’n Töller zaubern?

Mutt dat ween? Is dat ’n Test? Is dat so, as mit den Appel bi Adam un Eva in’t Paradies? Man weet dat ni.

Man kunn de Produzenten doch dorto verdonnern, blots noch gesunned Eeten hertostelln. Dor wurrn se doch jüst so an verdeen‘, wenn dat nix annered mehr geev. Eeten mööt wi je so oder so.

Overs nä: Dat slechte Fett, all de Zucker un so wieder dörft scheun wieder verköfft warrn. Un obends Klock teihn vertellt se in’t drütte Programm, wo gefährli de Krom is.

Na jo, bald is dat mit de Gesundheit so un so weller vergeeten. In de Geschäfte kann man dat siet geföhlt dree Monot‘ al sehn: Wiehnachen steiht vör de Döör. Man mutt sick blots den Wiehnachsmann bekieken, denn weet man woan man is. Keen Wunner, dat he vun so veele Rentiern trocken ward. Rudi hett sick an em al de Nees glöhni reeten. Vun goode Fette hett de Wiehnachsmann sien Figur jedenfalls wohrschienli ni…

In düssen Sinn