Op een dag ging ik een kantoorgebouw binnen toen een man die vlakbij de deur stond deze voor mij open deed. Ik bedankte hem en glimlachte. "Je bent de vijfde voor wie ik de deur open doe," zei hij, "en je bent de eerste die glimlacht en de tweede die mij bedankt." Ik bedankte hem een tweede keer, met een glimlach op mijn gezicht. Daarna dacht ik hoe vaak we anderen voor lief nemen, zelfs in kleine dingen, zoals het openen van een deur voor een vreemde. Wij prijzen mensen vaak wanneer ze grote dingen voor ons doen, maar hoe vaak waarderen we de kleine dingen? Wanneer mensen iets leuks voor je doen en jij hen daarvoor bedankt, bemoedig je hen daarmee en bouwt het hen op. Het betekent veel voor hen, net zoals het dat deed voor die man bij het kantoorgebouw. Kwam je bus op tijd aan vandaag? Zo ja, heb je de chauffeur bedankt? Heb je de laatste keer dat je in een restaurant aan het eten was de serveerster bedankt voor het vullen van je tweede kop koffie zonder dat je erom vroeg? Het punt dat ik wil maken is: ontwikkel een gedrag van dankbaarheid naar de mensen in je leven.

𝗞𝗼𝗿𝘁 𝗴𝗲𝗯𝗲𝗱: Heer, laat me bewust de kleine en handige dingen opmerken die mensen voor mij doen. Ik wil niet ondankbaar zijn. In plaats daarvan wil ik hen bedanken en hen opbouwen. 𝗔𝗺𝗲𝗻