De Luuk Open podcast

Vandaag la Primavera. Een tweegesprek met Alex vd Berg die niet schroomt het initiatief te nemen. Hij is niet van de organisatie maar heeft wel graag een vinger in de pap. Als je niet oplet jat hij het vlees van je bord. Genoeg reden om scherp te zijn en te blijven tot het einde. Over uitdelen en incasseren. Over vooruitgang en slijtage. Over ontwikkeling en educatie. In de Luuk Open podcast is het woord aan ons aller Aaltje.

Dames en vooral heren, welkom bij alweer de 3e podcast in de deze nu al onnavolgbare reeks van hoogtepunten. Vandaag een bijzondere editie met een bijzondere gast, te weten niemand minder dan Ivo Omlo. Ivo die nog niet zo lang geleden zijn opwachting maakte op de Luuk Open en eigenlijk op kousenvoeten zo een vaste waarde lijkt te worden in het keurkorps van Luuk. Ivo die de nuchterheid en de evenwichtigheid lijkt te hebben uitgevonden, eigenschappen die hij bij het uitoefenen van zijn vak goed kan gebruiken en die bovendien ook thuis het afgelopen half jaar wel erg goed van pas kwamen. Diezelfde nuchterheid en evenwichtigheid ook die hem op de golfbaan wel eens lijken te ontvallen en dat toont dan maar weer aan dat hij ook maar een mens is. Ivo, een bestuurdersnaam bij uitstek, al mist hij de bariton en de overtollige kilo’s en gaat hij hopenlijk wel goed met zijn bonnetjes om. Volgens Ivo is vertrouwen de basis van alles. Als er geen koers is, en dan hebben we het voor het gemak niet over een wielerwedstrijd of een andersoortige omloop, helpt hij samen met u en de mensen die het proces uitvoeren die koers te vinden. Iets waar Team Amerika op zaterdag 5 september zeer waarschijnlijk een zeer sterk beroep op zal moeten doen in bange tijden. Vertrouwen de andere leiders uit Team Amerika hem ook? Hij leerde het leven te leven door lekker buiten de lijntjes te kleuren. En hij houdt van om(lo)denken. Hij liet zijn ogen laseren om dingen weer scherp te kunnen zien. Dat zal hem met golf vast geen windeieren leggen maar de grote vraag die rest is dan natuurlijk: hoe scherp is zijn geest? Daar gaan we de komende 55 minuten uur achter komen.

Hij heeft zich in een mum van tijd de cultuur van de Luuk open helemaal eigen gemaakt. Hij speelt nooit verstoppertje, draagt bij, is fanatiek en leeft met het hart op de tong. Niet raar dat de naamgever van de Luuk Open hem noemde als de eerstvolgende in de rij om voor de microfoon te zijn. En hij heeft veel te vertellen. Hij heeft nieuws. Een openhartig interview met een van de geliefde zonen van de Luuk Open: Thomas van der Hoek.