De Zomer van 1945

In de zomer van 1945 wachtte Elly Kats als klein meisje in het Friese Oosterzee vergeefs op haar vader en moeder. Ze deed dat op haar onderduikadres waar ze als joods meisje was ondergebracht. Zestig jaar later bezoekt ze opnieuw dat huis.

In de zomer van 1945 kwamen honderden mensen om het leven als gevolg van achtergelaten wapens en explosieven. In Tiel kwamen bij een ontploffing op 11 juni 1945 vijf kinderen tegelijk om het leven. Een zesde kind, Pe Sijsma, overleefde de klap en vertelt zijn verhaal.

De dierenpark in Rhenen op de Grebbeberg lag er na de oorlog compleet verloren bij. Er scharrelde nog een schildpad rond, maar dat was het dan ook wel. Hoe bouw je zo’n dierentuin weer op?

In de zomer van 1945 ruimden Duitse militairen hun eigen mijnenvelden op. Mag niet, volgens het oorlogsrecht, maar het gebeurde toch. Nederlanders zagen erop toe. Een van hen vertelt hoe dat ging.

In de zomer van 1945 raakten veel Nederlandse meisjes zwanger van geallieerde militairen. Meisjes die daarna vaak in de steek werden gelaten, en alle gevolgen zelf moesten ondergaan. Het verhaal van een van hen.

Zat je in 1945 in een bandje, orkestje of een strijkje, dan had je een schitterende zomer. Want op elk bevrijdingsfeest was muziek meer dan welkom.

De meeste spoorbruggen waren na de oorlog vernield. Materieel was kapot of verdwenen. Reizen met de trein was een avontuur. Als een trein het station binnen reed, werd ie met gejuich ontvangen, vertelt een machinist uit die tijd.

Je bent bakker, en je wilt graag brood bakken na de bevrijding. Maar ja, als je gereedschap naar Duitsland is verdwenen en er is nauwelijks meel of suiker, wat doe je dan? Het verhaal van bakkerij Uijttewaal in Utrecht.

De zomer van 1945 was een zomer waarin het ene straatfeest na het andere werd gevierd. Natuurlijk tot grote zorg van de autoriteiten.

Het eten in Nederland was tot lang na de bevrijding op de bon. Het was de tijd waarin er op de radio verheugd werd gemeld dat er weer ijs kon worden gemaakt. In de zomer van 1945 stuurde grootgrutter Albert Heijn vertegenwoordigers naar de Betuwe om als de wiedeweerga fruit in te kopen voor jam, voor een andere winkel hen voor was. De verkoop van walvisvlees uit blik was een minder goed idee.