آیین های سیاوشی رسمی کهن بوده که در گذشته بخصوص در آسیای میانه مرسوم و به آیین های ستایش ایزد نباتی مربوط است که آنها را در اعصار کهن در آغاز تابستان و سال نو صیفی انجام می داده اند. در تقویم های سُغدی و خوارزمی، سال با آغاز تابستان شروع می شد و مردم روز ششم نخستین ماه سال را ابتدای سال قرار می دادند و تقویم خود را با تورد یا سوز سیاوش آغاز می کردند. اما این ششمین روز آغاز سال یا نوروز بزرگ، روزی است که بنا به اساطیر زرتشتی، در آن روز کین سیاوش گرفته می شود. بدین ترتیب سیاوش در نوروز، یعنی در آغاز تابستان کشته می شود و در ششمین روز سال نو یا نوروز بزرگ، رستاخیز می کند

برای مطالعه ی مطالب بیشتر می توانید به سایت آکادمی دانا مراجعه کنید

Dana Academy

تاریخ اساطیری ایران، ژاله آموزگار

شاهنامه فردوسی، جلال خالقی مطلق

پژوهشی در اساطیر ایران، مهرداد بهار

شاه نامه ها، سیروس شمیسا

نامه باستان، میرجلال الدین کزازی

جستاری در فرهنگ ایران، مهرداد بهار