#SantAttarSinghji #Sakhi

ਧਰਮ ਦੀ ਕਿਰਤ

ਸੰਤ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇ ਕਿ ਭਾਈ! ਧਰਮ ਦੀ ਕਿਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦੇ ਨਾਲ ਭਜਨ ਵਿੱਚ ਬਿਰਤੀ ਚੰਗੀ ਟਿਕਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਧਮਿਆਲ ਪਿੰਡ, ਆਪ ਅਛੋਪ ਹੀ ਬਾਹਰ ਠਹਿਰ ਗਏ ਤੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਨ ਭੇਜਿਆ। ਸੇਵਕਾਂ ਨੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦੂਣਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਅੱਧੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਨੇ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਹਾ, "ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਦਾ ਕੰਮ ਅੱਧੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਪੂਰੇ ਦਿਨ ਦੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਲਵੋ ਅਤੇ ਜਾਓ। ਪਰ ਸੇਵਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਅਸੀਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਕੇ ਦੂਸਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਜਿੰਨੀ ਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂਗੇ"। ਇਸ ਦਾ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਮਨ 'ਤੇ ਐਨਾ ਡੂੰਘਾ ਅਸਰ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਮਜ਼ਦੂਰ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਨਾਮ-ਬਾਣੀ ਦੇ ਰਸੀਏ ਹਨ, ਜੋ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਦਸਾਂ ਨਹੁੰਆਂ ਦੀ ਕਿਰਤ ਕਰ ਕੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਛਕਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀ ਰਸਦ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਛਕ ਕੇ ਸੰਤ ਜੀ ਬੜੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਏ ਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਪ ਵੀ ਸੇਵਕਾਂ ਨਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰ ਬਣ ਕੇ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਨ ਗਏ। ਮਕਾਨ-ਮਾਲਕ, ਸੰਤ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਿਆਂ ਹੀ ਚਰਨੀਂ ਢਹਿ ਪਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, "ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ! ਆਪ ਮਜ਼ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੋ। ਮੇਰੇ ਗਰੀਬ 'ਤੇ ਮਿਹਰ ਕਰੋ। ਦਾਸ ਸੇਵਾ ਲਈ ਹਾਜ਼ਰ ਹੈ।" ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੋਰ ਸੰਗਤ ਨੇ ਵੀ ਇਹੋ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਸੰਤ ਜੀ ਨੇ ਬੇਨਤੀ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰ ਲਈ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, "ਚੰਗਾ! ਸਾਨੂੰ ਦਸਾਂ ਨਹੁੰਆਂ ਦੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿਆ ਕਰੋ।" ਸੰਗਤਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਸਤਿਬਚਨ।"