Andrēas Brunson, pastor Christifidēlis et cīvis Americānus quem Turcārum regimen ferē trēs annōs inter morās jūdiciī vinculīs continuerat, tandem a jūdicibus Turcicīs et damnātus est et līberātus, ut domum in Americam regredī posset.  Mēnse enim Augustō Americānī, ut quī vellent Brunson līberārī, portōrium in metalla Turcica imposuērunt atque interdīxērunt nē quis ullum negōtium ageret cum quibusdam ministrīs Turcicīs. Lībra Turcica, cūjus pretium posteā magnōpere dēminūta est, jam rursus surgere cœpit.

Alexander Ovchinin, cosmonauta Russicus, et Nicolaus Hague, astronauta Americānus, duābus minūtīs postquam in caelum missī erant, coactī sunt rursus dē caelō in terram dēlabī.  Trīgintā mīlia passuum dēscendērunt in tesca Kazakhstāna, unde tūtī atque incolumēs āvectī sunt ut cum familiāribus dēnuō conjungerentur. Aliī astronautae, quī adhūc in statiōne sīderālī manent, possunt per mēnsem Decembrem ibi versārī, quō mēnse debēbunt succēdāneī advenīre; sed in dubium nunc vocātur utrum Russī possint aliōs ad statiōnem illam tūtōs mittere.  Dīxit Alexander Gerst astronauta Eurōpaeus breviloquēns: per cælum volāre difficile esse, at oportēre pergere conārī prō bonō hominum commūnī.

Yanjun Xu, quī etiam Qu Hui et Zhang Hui appellābātur, inter praefectōs speculātōrum Sinēnsium numerātus, et in Belgiam illectus atque ā Belgīs comprehēnsus, jussus est in diciōnem Americānōrum reddī, apud quōs reus erit speculandī. Ille fertur petīvisse arcāna, quae Americānī invēnērunt quō aēroplāna meliōra parārentur.  Dīxit Jōannēs Demers, accūsātor pūblicus in rēbus arcānīs, neque invidendum esse iīs, quī novissima excōgitārent unde optima instrūmenta parārent, neque esse tolerandōs, quī nostra arma fūrārentur et quae nōn ipsī sēvissent, inde sē messūrōs spērārent.

Magna procella, cuī nōmen Michāēl inditum est, Flōridam septentriōnālem diē Mercuriī vastāvit.  Mare, ubi ōlim Flōridiānī sine cūrīs splendidō sub sōle lūderant, ōrās maritimās obtēgit. Ubi ōlim domī fuērunt, nunc nihil restat, nisi quod viae interclūduntur ruīnīs et fragmentīs ædium necnōn supellectile.  Adhūc incertum manet quot cīvēs dēsīderentur.

Suprēmī jūdicēs Vasintōniānī ēdīxērunt nē quis in Vasintōniā cīvitāte suppliciō capitālī afficerētur, sed ut omnēs, quī vinculīs jam continērentur dum ultimum supplicium exspectārent, reliquōs suōs diēs in carcere dēgerent.  Nēmo Vasintōniānus reī capitālis condemnātus capitis pœnam passus est ab annō bis millēsimō quartō decimō.