صنعت خودروسازی ایران دچار بحران شده است. این بحران از هنگام خروج آمریکا از توافق اتمی در ماه مه گذشته وبازگشت تدریجی تحریمها بیش از پیش تشدید شده است. بازگشت تحریم‌های آمریکا موجب سقوط و نوسانات شدید پول ملی ایران و در همان حال، بحران تولید در بخش های مختلف صنعتی در ایران، خصوصاً صنعت خودرو سازی این کشور شده است. صنعت خودروسازی ایران پس از نفت، بزرگترین صنعت این کشور محسوب می شود. صنعت خودروسازی ایران پیش از آغاز تحریم های آمریکا با تولید حدود یک میلیون دستگاه خودرو در سال، در رتبه‌ی اول خاورمیانه از نظر کمیت تولید خودرو  قرار داشته است. توافق اتمی وین که با بازگشت تدریجی خودرو سازان خارجی خصوصاً خودرو سازان فرانسوی پژو و رنو و ایجاد شرکت های مشترک تولیدی با خودرو سازان اصلی ایران، مانند ایران خودرو و سایپا همراه بود، چشم انداز روشنی را در این بخش گشود. پیش از راه یابی دونالد ترامپ به کاخ سفید، دست اندرکاران صنعت خودرو سازی و بسیاری از مردم ایران انتظار دو برابر شدن تولید خودرو- در محدوده دو میلیون دستگاه در افق سال ۲۰۲۰ میلادی، افزایش کیفیت خودرو و همچنین صادرات گسترده تولیدات داخلی را داشتند. آنان با خوش بینی بسیار زیاد، رؤیای مبدل شدن ایران به یکی از مهم ترین قطب های خودرو سازی در جهان را  می دیدند. رؤیایی که با بازگشت تحریم‌های بسیار شدید آمریکا علیه ایران فرو ریخت. برخورد با واقعیت ها و تحمل آن بسیار سخت است. خصوصاً زمانی که دریابیم، نه تنها امیدها به آینده از بین رفته است، بلکه هر آنچه پیش تر داشتیم نیز دچار خسران و کاستی شده است.