یک جنگ اقتصادی گسترده و همه‌جانبه با مختصات تکنولوژیک برای تسلط بر بازار آینده خودرو جهان در حال بروز و پیشرفت است. این جنگ گسترده در قرن بیست و یکم به هدف تسلط بر تولید وسایل حمل و نقل آینده جهان است که نیروی محرکه و پیشران آنها عمدتاً متکی بر نیروی برق است. رقابت فشرده و یا مبارزه بی وقفه در این زمینه  را می توان به جنگی تشبیه کرد که در قرن بیستم برای تسلط بر منابع و بازار نفت و انرژی‌های فسیلی در جهان آغاز شده است. عواقب این جنگ تازه را نیز می‌توان از نقطه‌نظر اقتصادی و ژئوپلتیک با جنگ قرن گذشته در زمینه انرژی‌های فسیلی مقایسه کرد. دیگر جای تردیدی وجود ندارد و اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان و متخصصان جهان در عرصه خودرو و دیگر وسایل حمل و نقل بر این باورند که آینده این بخش مهم صنعتی و اقتصادی یعنی خودرو در عرصه "الکتریکی" خواهد بود. در آسیا، در اروپا و در مقیاسی کمتر در آمریکای شمالی هم اکنون این نظر تقویت می‌شود که در برابر اضطرار مبارزه با تغییرات آب و هوایی و اثرات مخرب زنجیره‌وار ناشی از آن، بسیج افکار عمومی تصمیم‌گیران سیاسی را وادار می‌کند که در جهت اعمال موازین جدید برای جایگزینی موتورهای با سوخت فسیلی با موتورهای "الکتریک" اقدام کنند؛ موتورهایی که قدرت محرکه خود را از باتری‌های جدید می‌گیرند. با توجه به اینکه ارزش باترهای جدید بیش از ٤٠ درصد قیمت تمام شده خودروهای برقی است و با ملاحظه این موضوع که در افق سال ٢٠٣٠ میلادی در حدود ۵٠ در صد کل خودرو هایی که در جهان فروخته خواهد شد، خودروهای "هیبرید" و یا صد درصد "الکتریک" خواهد بود، باتری‌های این خودروها، "داو"های اصلی توسعه در زمینه صنعت خودرو در جهان خواهد بود. در یک افق ١٠ ساله، کشورهایی از جهان که در زمینه تکنولوژی تولید اینگونه باتری‌ها پیشرو هستند، می‌توانند در عرصه صنعت خودرو دست بالا را داشته باشند و در همان حال در زمینه دیگر وسایل حمل و نقل از جمله وسایل نقلیه هوایی و دریایی نیز رقبای خود را به تدریج پشت سر بگذارند.