Deficytu uwagi i jego negatywnych skutków nie znajdziemy na liście chorób Światowej Organizacji Zdrowia. Trudno jednak zaprzeczyć, że zdolność koncentracji w naszym pełnym bodźców środowisku staje się luksusem. Dziesiątki razy dziennie sprawdzamy nowe powiadomienia i niemal bezwiednie przewijamy ekran, aby zachować złudne poczucie kontroli nad tym, co się na nim wyświetla. 

– Głęboka uwaga – mówi dr hab. Michał Krzykawski, prof. UŚ z Instytutu Filozofii UŚ – to umiejętność skoncentrowania się przez dłuższy czas na pojedynczym przedmiocie – na przykład na powieści, którą czytamy. Do osoby funkcjonującej w tym trybie nie dochodzą bodźce zewnętrzne. Umie je ignorować, bo wybiera jeden strumień informacyjny.

W rozmowie z Tomkiem Grząślewiczem z Centrum Komunikacji Medialnej UŚ prof. M. Krzykawski opowiada m.in.:
-o prawie do zachowania uwagi jako cennej umiejętności
-o obronie przed nadmiarem bodźców
- o pewnej inspirującej południowoamerykańskiej koncepcji
-o działalności Fundacja Pracownia Współtwórcza