در قسمت پایانی پادکست‌های «در جست‌وجوی آزادی» پناهندگان استرالیا روایت‌های فردی خود را از مفهوم آزادی تعریف می‌کنند و در پایان به یک سوال اساسی پاسخ می‌دهند؛ «آیا آن‌ها طعم آزادی را چشیدند؟«

پناهندگانی که بعد از چالش‌های بسیار به استرالیا می‌آیند و امید شروع یک زندگی نو دارند با مشکل جدیدی روبرو می‌شوند؛ دردها و زخم‌های گذشته به شکل «تروما» هر روز و هر لحظه آن‌ها را رها نمی‌کنند. اما ریشه مشترک همه این تروماها در کجاست؟ و چه راهکاری برای روبرویی با‌ آن‌ها وجود دارد؟

بعد از خروج از ایران پناهندگان براساس شرایطشان دو راه را پیش رو دارند؛ زندگی در برزخی در کشوری مثل ترکیه یا زندگی در جزایر استرالیا. اما روزهای برزخ و بلاتکلیفی برای پناهندگان چگونه بود؟ چگونه قوانینی که ۱۰ سال پیش در استرالیا تصویب شد ناگهان زندگی انسان‌ها را تغییر داد؟

بعد از انتخاب احبارانه، پناهندگان کوله بارشان را بستند و بعد از خداحافظی از دل اقیانوس و بام آسمان به سمت استرالیا حرکت کردند. اما آیا آن‌ها واقعا خداحافظی کردند؟ و مسیر فرارشان چگونه بود؟

از یک بهایی، تا یک زندانی «چپ» و یک فرد همجنس‌گرا هر یک به دلیلی خاص ایران را ترک کردند. اگرچه به نظر می‌رسد همه این دلایل به ظاهر متفاوت ریشه‌ای مشترک داشته باشد؛ «رابطه با قدرت»

پادکست‌های در جست‌وجوی آزادی به زودی در هفته پناهندگان از اس‌بی‌اس فارسی پخش می‌شود؛ در این پادکست‌ها روایت‌های پناهندگان در استرالیا در پنج قسمت بازگو می‌شود و در نهایت آن‌ها به یک سوال پاسخ می‌دهند؛ آیا آن‌ها طعم آزادی را چشیدند؟