Kochani,Jak radzi apostoł Paweł: „W każdej modlitwie, gdy tylko zanosicie prośby, módlcie się w Duchu,” (Ef 6:18; SNPD).Zanim skupię się na modlitwie w Duchu, zwrócę uwagę, że w piśmie greckim czasów Pawła używano tylko wielkich liter, tak zwanej majuskuły. A zatem tylko kontekst może pomóc nam zdecydować, czy gdy mowa o DUCHU, chodzi o Ducha Bożego (Ducha z wielkiej litery), czy o ducha ludzkiego (ducha z małej litery). Czasem kontekst jest wyraźny. Czasem nie. Gdy nie jest wyraźny trzeba liczyć się z każdą możliwością. Tak akurat jest w przypadku modlitwy w DUCHU. Może ona oznaczać modlitwę w Duchu Bożym, a może oznaczać modlitwę ducha ludzkiego.W związku z tym o modlitwie w DUCHU warto wiedzieć trzy sprawy:Modlitwa w DUCHU to modlitwa słowami, które podsuwa Ci Duch Boży. Tak było w przypadku uczniów w czasie Pięćdziesiątnicy (Dz 2:4). Gdy obecny w Tobie Duch podsuwa Ci słowa modlitwy, nie wahaj się ich wypowiadać.Modlitwa w DUCHU to modlitwa twojego ducha, nie ujęta przez twój rozum słowami (1Kor 14:14-15). Gdy porozumiewamy się z ludźmi, zamykamy myśli w słowa i wyrażamy je w określonym języku. Bogu jest to niepotrzebne. On zna wszystkie języki. Również język Twojego ducha. Korzystaj z tego jak najczęściej. Wyrazisz wtedy Bogu to, czego nie da się wyrazić słowami.Modlitwa w DUCHU to wstawiennicza modlitwa Ducha Świętego za nas, gdy nas stać tylko na niewysłowione westchnienia (Rz 8:26-27). Gdy więc w słabości nie wiesz, o co się modlić, wzdychaj. Resztą zajmie się Duch.Tak właśnie Ja modlę się w DUCHU. Również o Was. Bo jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr