เดินเล่า... เอาเรื่อง

หากต้องเลือกระหว่าง 'เที่ยวเมือง' กับ 'เที่ยวธรรมชาติ' หลายคนคงมีคำตอบอยู่ในใจของตัวเองว่าจะเลือกไปที่ไหนดี ด้วยรสนิยมและความชอบของตนเอง ซึ่งการท่องเที่ยวทั้งสองรูปแบบนี้ก็มักจะให้ประสบการณ์ที่ต่างกัน สรวง สิทธิสมาน ชวนถอดบทเรียนว่า การท่องเที่ยวของเขาในแต่ละรู้แบบได้เรียนรู้และสนุกสนานอย่างไร ไปติดตามกัน

หากคุณเป็นลูกหลานหรือมีคนรู้จักที่เป็นชาวจีน คงเคยเห็นพฤติกรรมการ “แย่งกันจ่าย” เมื่อไปรับประทานอาหารมื้อต่าง ๆ ในงานเลี้ยงหรือวันรวมญาติ หากมองแบบไม่คิดอะไร การแย่งกันจ่ายสำหรับคนจีนนั้นดูเหมือนจะเป็นการแสดงความมีน้ำใจ แต่อีกนัยหนึ่งก็เป็นวัฒนธรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงการ “รักหน้า” หรือในภาษาจีนที่ว่า “爱面子” หากแปลเป็นภาษาไทย คงจะใกล้เคียงกับคำว่า “หน้าใหญ่” มากที่สุด

วัฒนธรรมนี้ถูกส่งต่อกันมายาวนาน หากลองมองและศึกษาให้ลึกลงไปจะพบว่า การกระทำเหล่านี้ของคนจีนเป็นการแสดงออกถึงเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และการมีภาพลักษณ์ที่ดีและสมบูรณ์แบบ แต่วัฒนธรรมนี้ก็เหมือนดาบสองคม หากคุณอยู่ในสถานะที่ไม่ได้มีความพร้อมมากพอที่จะจ่าย จากกลายเป็นดังสุภาษิตที่ว่า “ตีหน้าตัวเองให้บวม เพื่อทำให้ตัวเองดูอ้วน”

“การทำความดีของคุณคืออะไร?” อาจเป็นคำถามง่าย ๆ แต่หลายคนตอบยาก หลายครั้งคนเรามักเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า การทำความดีต้องทำอย่างไร สิ่งที่ทำอยู่ถือเป็นการทำความดีจริงหรือ

เมื่อเราโตขึ้นผ่านประสบการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตมากมาย เราจะมีมุมมองเรื่องการทำความดีที่เปลี่ยนไป และสุดท้ายเราก็จะหาคำตอบในใจเราได้เช่นกันว่า “ความดี” นั้นคืออะไร

คุณเคยถามตัวเองหรือไม่ว่า ตั้งแต่มีการแพร่ระบาดของโควิด-19 ชีวิตของคุณเปลี่ยนไปแค่ไหน? ดีขึ้นหรือแย่ลงอย่างไรบ้าง

แน่นอนว่าคนที่ชอบเดินทางหรือออกไปใช้ชีวิตเพื่อสร้างประสบการณ์ให้ตัวเองได้ผลกระทบไม่น้อย เพราะชีวิตที่หยุดนิ่ง ออกเดินทางไม่ได้ ทั้งยังมีวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป คงทำให้คิดถึงชีวิตแบบเดิม ๆ อยู่ไม่น้อย เราจะผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้อย่างไร ลองหาคำตอบได้ที่เดินเล่า..เอาเรื่อง

หลายครั้งเกิดกระแสดราม่าจีนแบนประเทศไทยขึ้น จากเหตุการณ์ต่าง ๆ เดินเล่า..เอาเรื่อง ชวนพูดคุยผ่านประเด็นต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นและร่วมหาคำตอบว่า ทำไมจีนถึงแบนประเทศไทย เหตุผลเพราะอะไรไปฟังกัน  

#ย้ายประเทศกันเถอะ กลายเป็นกระแสที่ถูกพูดคุยกันอย่างกว้างขวางในโลกโซเชียลมีเดีย มีการแนะนำการย้านไปอยู่ต่างประเทศในรูปแบบต่าง ๆ รวมถึงรีวิววิธีการเดินทาง ดำเนินเอกสาร และความเป็นอยู่ในแต่ละประเทศ มากมาย หากพูดถึงที่ไปที่มาของการเคลื่อนไหวครั้งนี้นั้น เกิดจากประชาชนรู้สึก “ขาดแคลนโอกาส” และอยากมีชีวิตที่ดีกว่า

สรวง สิทธิสมาน จึงอยากแบ่งปันประสบการณ์ในฐานะที่นักศึกษาอยู่ในประเทศจีนมาหลายปี เขาต้องเจออะไรบ้าง มีข้อดีและข้อเสียอย่างไร ก่อนตัดสินใจย้ายประเทศกัน

ท่ามกลางวิกฤตการระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ที่เกิดขึ้น ในชุมชนแออัดหลายแห่งของกรุงเทพมหานคร ยังมองเห็นภาพมุมบวก อย่างความช่วยเหลือจากทีมอาสาสมัคร และจิตอาสาในหลายหลายรูปแบบ ที่ทำให้ประเทศไทยรอดไปได้อีกทางหนึ่ง เช่น กลุ่ม "ต้องรอด" Up for Thai ที่มีจิตอาสาช่วยรวบรวมข้าวของบริจาคเพื่อนำไปส่งต่อยังพื้นที่ที่มีการแพร่ระบาดอย่างหนัก และสร้างแพลตฟอร์มที่ใช้ในการสื่อสาร ให้ข้อมูล และช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากโควิด-19 นอกจากนี้ยังมีกลุ่ม “OXY FIGHT COVID” เป็นอีกกลุ่ม ที่เข้ามาช่วยผู้ป่วยที่อยู่ระหว่างรอนำส่งโรงพยาบาล ด้วยการติดตั้งเครื่องออกซิเจนเคลื่อนที่ ทำให้ผู้ป่วยที่มีภาวะเหนื่อยหอบ มีอาการดีขึ้น การร่วมไม้ร่วมมือทั้งภาครัฐ เอกชน และประชาชนจะทำให้ประเทศไทยรอดจากวิกฤตครั้งนี้ไปได้

"เหม่ย์ดี" ชายหนุ่มชาวกะเหรี่ยงปกาเกอะญอ ผู้นำทางขึ้นดอยเมื่อครั้งที่สรวงเป็นอาสากับทีมแพทย์ พอ.สว. ที่อมก๋อย เขาเป็นคนอารมณ์ดี มีความคิดที่บริสุทธิ์ มีน้ำใจและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ในระหว่างทางเหม่ย์ดีกล่าวชื่นชมทีมอาสาว่า “พี่โชคดีมากนะ ที่เกิดมาได้เป็นหมอ เพราะได้ช่วยคน เป็นอาชีพที่ทำแล้วได้บุญ” เมื่อสรวงถามกลับว่าเขาอยากเป็นอะไร เขาตอบกลับมาว่า “โอ้ย ผมเป็นไม่ได้หรอก ผมเรียนไม่จบก็ต้องออกมาช่วยพ่อแม่ทำนาแล้ว ผมไม่ได้มีบุญอย่างพี่ ๆ หรอกนะ”

บทสนทนาเหล่านี้ช่างสะท้อนใจเหลือเกิน สรวงมองย้อนกลับมาที่ตนเอง เขาที่มีโอกาสมากมายในชีวิตแต่ก็ยังรู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ซึ่งต่างกับเหม่ย์ดีที่แม้เขาจะไม่มีอะไรมากมาย แต่ชีวิตเขากลับมีความสุขและพอใจในสิ่งที่เขามี ความใฝ่ฝันของเขามีเพียง การทำงานและเก็บเงินให้ได้ 20,000 บาท เพื่อซื้อเครื่องสีข้าวให้กับครอบครัวเท่านั้น

“สหภาพยุโรปเกิดขึ้นได้เพราะกล้องถ่ายรูป” เรื่องราวบทหนึ่งจากหนังสือ “ดราม่า สุตรา” โดย คุณกฤดิกร วงศ์สว่างพานิชย์ ที่เล่าเกี่ยวกับความขัดแย้ง ผ่านสิ่งของรอบตัวเรา สรวง สิทธิสมาน จึงชวนตั้งคำถามว่า กล้องถ่ายรูปมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกและชีวิตเราอย่างไร?

คุณเชื่อเรื่องผีหรือไม่? ประเทศไทยมีความเชื่อในเรื่องนี้แตกต่างกันออกไป ต้องยอมรับว่าเราเติบโตขึ้นมาพร้อมกับเรื่องผี ทั้งในแง่ความเชื่อตามวิถีปฏิบัติของคนโบราณ ภาพยนต์และละครผี หรือแม้แต่เรื่องราวที่พ่อแม่มักเล่าเราให้เราฟังเพื่อขู่ขวัญให้เรารู้สึกกลัว เรื่องผีจึงอยู่รอบตัวไปหมด

สรวง สิทธิสมาน เล่าว่า ประเทศจีนไม่ค่อยมีเรื่องผีมากนัก เพราะรัฐบาลมีนโยบายให้สื่อหลักไม่นำเสนอเรื่องผี เพราะไม่อยากให้คนในประเทศงมงายไร้เหตุผลต่อเรื่องเหล่านี้