ผู้ปฏิบัติจะต้องเห็นตามความเป็นจริงให้เกิดปัญญาในตนเอง

โดยอาศัยอริยสัมมาทิฏฐิ คือ ความรู้ ความเข้าใจ ในอริยสัจ ในปฏิจจสมปุบาท

ไม่อาศัยไม่ได้ แต่อาศัยแล้วต้องเห็นความจริง เมื่อเห็นความจริง การยึดมั่นอะไรๆในโลกย่อมไม่มี การยึดมั่นในอริยสัมมาทิฏฐิย่อมไม่มีในสมัยนั้น