همراهان قدیمی انسانک به خاطر دارند که در سال نخست انسانک (اپیزودهای دوازدهم و چهاردهم) پیرامون ملال صحبت‌هایی داشتم و به‌طور مشخص از «ملال زوجیت» صحبت به میان آمد. امروز با گذشت نزدیک به سه سال از آن روزها، مجال بیشتری برای اندیشیدن داشته‌ام و سوی متفاوتی از ماجرا به نظرم از قلم افتاده است که در این اپیزود تقدیم‌ شد. در اپیزودی که خواهید شنید در نقد تبیین ارائه‌شده از نظر شوپنهاور درباره ملال (نه به معنای ردّ بلکه به قصد افزودن بر آن) چند دقیقه‌ای عرض داشتم و مطلب در ادامه سه اپیزود اخیر و با اتکا به اهمیت «ذره» و «جزئیات» ساخته و پرداخته شده.اپیزود چهل‌و‌هفتم انسانک مزین است به شعر و صدای دو هنرمند فقید؛ مهدی اخوان‌ثالث و احمدرضا احمدی. همچنین از موسیقی ایوان مدائن (آلبوم از دور تا نزدیک) و اندوه هزارساله، به هنرمندی محمد دارابی‌فر بهره برده‌ام.هرکجا که بازخورد و کامنت بدهید اسباب افتخار است اما آنچه در پست مربوط به همین اپیزود بفرمایید را شخصاً مطالعه می‌کنم و پاسخ می‌دهم: