--พระธรรมที่พูดถึง "ความบริสุทธิ์"

เลวีนิติ เป็นตัวช่วย การอยู่ร่วมกันกับพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ และ มนุษย์ผู้เต็มไปด้วยบาป

จุดศูนย์กลางของพระธรรมเล่มนี้คือ วันลบบาป... ซึ่งเป็นศาสนพิธีประจำปีที่สำคัญเพื่อจัดการกับบาปและการละเมิดที่ไม่ได้ถูกจัดการ มหาปุโรหิตจะใช้แพะสองตัว ตัวหนึ่งเป็นเครื่องไถ่บาป อีกตัวคือแพะรับบาป ซึ่งบาปของประชาชนจะถูกถ่ายโอนไปให้ แล้วแพะนั้นจะถูกปล่อยไปในถิ่นทุรกันดาร นี่เป็นสัญลักษณ์ที่ทรงพลังถึงความปรารถนาของพระเจ้าที่จะกำจัดบาปและผลของบาปออกไปจากประชาชนของพระองค์ เพื่อพวกเขาจะได้อยู่กับพระองค์อย่างมีสันติสุข

ลองคิดดูว่าถ้าทั้งโลกมีเทศกาลยกโทษให้กันและกันอะไรจะเกิดขึ้น โลกจะสงบสุขมากขึ้นไหม--

พระธรรมเลวีนิติ เล่มที่ 3 ต่อจากอพยพ บอกเล่าถึงปัญหาสำคัญคือ อิสราเอลซึ่งผิดพันธสัญญาและเต็มด้วยบาป จะสามารถอยู่ร่วมกับการทรงสถิตอันเปี่ยมสิริและบริสุทธิ์ของพระเจ้าในพลับพลาได้อย่างไร ความบริสุทธิ์ ของพระเจ้าหมายถึงการแยกออกจากทุกสรรพสิ่งในฐานะพระผู้สร้าง และที่สถิตของพระองค์เต็มไปด้วยชีวิตและความดี ดังนั้น อิสราเอลต้องได้รับการจัดการกับบาปและกลายเป็นคนบริสุทธิ์จึงจะสามารถอยู่ต่อหน้าพระองค์ได้

พระธรรมเลวีนิติแสดงหนทางที่พระเจ้าทรงประทานเพื่อให้อิสราเอลอยู่ในการทรงสถิตของพระองค์ได้ โดยแบ่งเป็นสามส่วนหลัก ได้แก่ ศาสนพิธีต่างๆ เช่น เครื่องบูชาไถ่บาปและขอบคุณ, บทบาทของ ปุโรหิต ผู้ทำหน้าที่เป็นคนกลางและต้องมีมาตรฐานความบริสุทธิ์สูง, และกฎเกณฑ์สำหรับ ความบริสุทธิ์ของประชากร ทั้งด้านพิธีกรรม (หลีกเลี่ยงสิ่งเชื่อมโยงกับความตาย) และด้านจริยธรรม ใจกลางของพระธรรมคือ วันลบบาป ซึ่งเป็นการลบบาปประจำปีผ่านเครื่องบูชาและแพะรับบาป ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่พระเจ้าทรงนำบาปออกไปจากประชากรของพระองค์

สาระสำคัญคือ แม้อิสราเอลจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่พระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยพระคุณได้ประทานหนทางในการ ปกปิดบาป เพื่อให้พระองค์สามารถอยู่ร่วมกับประชากรของพระองค์ได้อย่างสันติสุข พระธรรมจบลงด้วยการเรียกให้สัตย์ซื่อต่อพันธสัญญาเพื่อรับพระพร