พระธรรมกันดารวิถี เป็นเรื่องราวที่สี่ในพระคัมภีร์ ดำเนินเรื่องการเดินทางของชาวอิสราเอลใน ถิ่นทุรกันดาร หลังออกจากอียิปต์และพักที่ภูเขาซีนายได้ 1 ปี

พวกเขาเริ่มออกเดินทางเพื่อมุ่งหน้าสู่ดินแดนที่พระเจ้าสัญญาไว้1แต่การเดินทางนี้กลับเต็มไปด้วย ความยากลำบากและการกบฏ... ประชากรเริ่มบ่นถึงความอดอยาก หิวน้ำ และท้าทายผู้นำ...

เหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นที่ทะเลทรายปา-ลาน เมื่อผู้สอดแนม 10 คนทำให้ประชากรกลัวจน วางแผนก่อการกบฏและกลับไปอียิปต์2ด้วยเหตุนี้ พระเจ้าจึงลงโทษให้คนรุ่นนั้นต้อง ร่อนเร่ในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลา 40 ปี จนกว่าพวกเขาจะเสียชีวิตทั้งหมด มีเพียงลูกหลานเท่านั้นที่จะได้เข้าสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญา

แม้จะถูกลงโทษรุนแรง การกบฏก็ยังคงดำเนินต่อไป รวมถึงการที่โมเสสทำผิดพลาดในการจัดหาน้ำ

เรื่องราวนี้เน้นให้เห็นความขัดแย้งระหว่าง การกบฏของอิสราเอลและความสัตย์ซื่อของพระเจ้า ผู้ทรงยังจัดเตรียมอาหาร น้ำ และปกป้องพวกเขา แม้ในขณะที่พวกเขากบฏ เหตุการณ์ในถิ่นทุรกันดารนี้จึงเป็น คำเตือนที่สำคัญ สำหรับคนรุ่นต่อมา พระธรรมกันดารวิถีจบบริบูรณ์ด้วยการเตรียมตัวของคนรุ่นใหม่ที่จะเข้าสู่ดินแดนแห่งพันธ