Jedną z kluczowych umiejętności edukatora jest angażowanie uczestników. Bez zaangażowania po stronie osoby uczącej się nie ma uczenia. Jest wiele metod i podejść, które pozwalają to robić. To był temat mojego wcześniejszego podkastu „7 kroków projektowania angażujących szkoleń. Sposób na wykorzystanie potencjału edukacji cyfrowej”.

Usilnie pracując nad zrobieniem angażującego, atrakcyjnego szkolenia można jednak popełnić różnego rodzaju błędy. Na co zwracać uwagę i jak unikać tych błędów opowiadam w tym podkaście. Angażuj ile się da, ale… z głową.

Sławomir Łais – edukator z ponad 20-letnim doświadczeniem w edukacji cyfrowej, projektant aplikacji uczących, autor publikacji, bloger praktykatrenera.pl, prelegent wielu konferencji. Prezes OSI CompuTrain, współtwórca metody i narzędzi Learning Battle Cards. Trener, konsultant w stosowaniu nowoczesnych technologii w uczeniu. Członek rady Fundacji Digital Creators. Ambasador EPALE.

Zapraszam do wysłuchania podcastu “Być liderką na wsi…”

Rozmowa skupia się wokół tematu liderstwa na wsi, wyzwań związanych z pełnieniem takiej roli, edukacją w tym zakresie, a także wokół trudności i radości płynących z liderstwa społecznego. Moje Gościnie dzielą się w tym podcaście wieloma swoimi doświadczeniami, z dużą otwartością opowiadają o tym co udało im się zmienić w swoich społecznościach, ale też wskazują na co należy zwrócić szczególną uwagę chcąc być prawdziwą liderką.

Poza tym wspólnie zastanawiamy się m.in. nad tym:

Czy liderstwa można się nauczyć?

Co wyróżnia osoby liderskie?

O czym należy pamiętać, będąc liderką na wsi?

Całość rozmowy domykają cenne rady dla słuchaczy, którzy zechcą być z nami do końca tej rozmowy.

Karolina Suska – socjolożka, edukatorka, trenerka, tutorka. Absolwentka UJ, Szkoły Liderów PAFW i Akademii Liderów Kultury. Wiejska aktywistka zafascynowana pracą na rzecz lokalnych społeczności, ze szczególnym uwzględnieniem działań na rzecz kobiet. Pasjonatka odkrywania potencjału drzemiącego w ludziach. Ambasadorka EPALE.

Małgorzata Maziarczyk społeczniczka i lokalna działaczka. Autorka wielu projektów aktywizujących lokalną społeczność. W swoich działaniach opiera się na idei uczenia się przez całe życie. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje i szuka nowych wyzwań. Wierzy, że współpraca jest fundamentem, na którym możemy budować silną i zintegrowaną społeczność wiejską.

Magdalena Stepaniuk – liderka – społeczniczka. Od 2018 r.  przewodnicząca KGW Radawczanki. Razem z koleżankami z koła działa w lokalnej społeczności. Jej koło wyznacza trendy działalności społecznej w Gminie, inicjuje wydarzenia i zdobywa dofinansowania na realizację projektów. Lubi się uczyć, szukać nowych wyzwań  i inspirować innych ludzi  do działania.

Obie Gościnie uczestniczyły w ogólnopolskim projekcie „ Sieć Liderek Wiejskich”, prowadzonym przez EFRWP.

Świadomość różnic, nie tylko międzykulturowych, zwiększa naszą empatię i otwartość na nowe perspektywy. W międzynarodowych organizacjach znajomość tych różnic pomaga efektywnie dostosować strategię zarządzania do specyfiki kultur, z jakich pochodzą pracownicy. Rozmowy na temat kultury w pracy nie tylko rozwijają kompetencje interpersonalne, ale też wspierają bardziej inkluzywne i zróżnicowane miejsce pracy, w którym każdy czuje się doceniony.

Zapraszamy do odsłuchania podcastu, w którym dowiecie się:

- Jakie są kluczowe wyzwania w pracy w międzykulturowym środowisku?

- Jakie są główne różnice między kulturą polską, hinduską i amerykańską oraz jak wpływają one na codzienną współpracę?

- Jakie działania mogą pomóc edukować pracowników o różnicach kulturowych?

dr Natalia Marciniak-Madejska - socjolożka, edukatorka, działaczka społeczna. Dyrektorka Działu Projektów Rozwojowych i Centrum Dostępności w SENSE consulting. Wykładowczyni akademicka i konsultantka w zakresie projektowania uniwersalnego, prostego języka, zarządzania projektami i inkluzywnego zarządzania. Autorka publikacji na temat inkluzji społecznej osób z niepełnosprawnościami. Członkini Krajowej Rady Konsultacyjnej przy Pełnomocniku Rządu ds. Osób z Niepełnosprawnościami (2017-2021). Społecznie zarządza organizacjami działającymi na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz kołem gospodyń wiejskich. Ambasadorka EPALE.

Natalia Karwacka - od 8 lat pracuje w międzynarodowym środowisku. Ostatnie 2 lat to współpraca z jedną z największych firm farmaceutycznych na świecie. Jako Scrum Masterka odpowiedzialna jest za wsparcie zespołów deweloperskich w ich codziennych zadaniach oraz troszczenie się o jakość zwinnych procesów wytwarzania oprogramowania. Międzynarodowe środowisko to również różnorodność kulturowa. Stąd jej mocne zaangażowanie się w działania budujące zrozumienie między deweloperami z różnych kultur wewnątrz zespołów, jak również między zespołami z różnych krajów. Jest autorką "The Journey into Multicultural Diversity". A prywatnie, działa na rzecz społeczności lokalnej. Jest przewodniczącą Koła Gospodyń Wiejskich “Rozwójniczki” oraz radną sołęcką w swojej wsi.

Hackathony to wydarzeniach, które zyskują coraz większą popularność. To intensywne spotkania, podczas których kreatywne umysły łączą siły, by w krótkim czasie opracować innowacyjne rozwiązania różnych wyzwań.

Z podcastu dowiesz się między innymi:

· Czym jest hackathon?

· W jaki sposób dorośli uczą się podczas takich spotkań?

· Czy hackathony to „laboratoria” innowacji społecznych?

· W jaki sposób hackatony wspierają proces uczenia się przez całe życie?

dr hab. Dorota Gierszewski – andragog, wykładowca akademicki, badaczka, trenerka, organizatorka społecznościowa. Pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zainteresowana problematyką nieformalnej edukacji dorosłych, obywatelskości, migracji, międzykulturowości. Ambasadorka EPALE.

Eliza Voss – z wykształcenia specjalistka z zakresu PR i dziennikarstwa. Od lat interesuje się fizyką i zjawiskami zachodzącymi w przyrodzie, próbując w jasny sposób przekładać język naukowy na język potoczny. Uważa, że każdy powinien mieć dostęp do wiedzy o otaczającym nas świecie, którego jesteśmy nieodłączną częścią. Eliza była zarówno uczestniczką hackathonów, jak i organizatorką tych wydarzeń. Pełniła również rolę partnera merytorycznego w tego typu wydarzeniach. Pasjonuje się również sztuką i malarstwem, a jej specjalizacja obejmuje dziedzinę Art & Science. Jak sama mówi o sobie, ma dar dostrzegania tego, co umyka innym.

Dwa lata temu opracowanie programu dla osób dorosłych z doświadczeniem uchodźczym było dla instytucji kulturalnych wyzwaniem pod względem programowym i językowym. Dzisiaj sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Dzięki otwarciu na nowych mieszkańców muzea i biblioteki zyskały nie tylko nowych użytkowników i zwiedzających, lecz także aktywnych członków i członkinie swoich społeczności, którzy angażują się i chętnie mówią o swoich potrzebach. Dla instytucji kultury to szansa na systematyczne budowanie atrakcyjnego, a przede wszystkim regularnie poddawanego ewaluacji programu.

W podcaście dowiemy się między innymi, jak w Muzeum Warszawy, Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Muzeum Narodowym w Warszawie:

nawiązywano i rozwijano współpracę z osobami z doświadczeniem uchodźczym,

jaki wpływ ta współpraca miała na osoby z doświadczeniem uchodźczym, a jaki na instytucje kultury,

jak stworzyć atrakcyjny program działan w instytucji kultury.

Katarzyna Žák-Caplot - bibliotekarka, edukatorka językowa i muzealna, doktorantka UW, ambasadorka EPALE. Pracuje w Muzeum Warszawy, gdzie kieruje biblioteką i realizuje projekty skierowane do osób z doświadczeniem migranckim. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej, Ministerstwa Kultury, Ministra Edukacji i Prezydenta m.st. Warszawy. Wielokrotna laureatka European Language Label i Impulsów Kultury.

Marcin Matuszewski - kulturoznawca, edukator i koordynator projektów edukacyjnych i programów edukacyjnych do wystaw. Audiodeskryptor w czasie wydarzeń kulturalnych. Interesuje się zagadnieniami związanymi z dostępnością re4oraz wykorzystaniem prostego języka polskiego w działaniach animacyjnych. Współpracował m.in z Zachętą, Muzeum Karykatury i Muzeum Warszawy. Obecnie związany z Muzeum Narodowym w Warszawie.

Karolina Iwańczyk - kulturoznawczyni (IKP UW), edukatorka, koordynatorka projektów edukacyjnych, programów publicznych i edukacyjnych do wystaw. Współpracowała z Zachętą - Narodową Galerią, Muzeum Warszawy, a obecnie z Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Współkuratorka wystawy dla dzieci “Co dwie sztuki to nie jedna” (Zachęta, 2020). Laureatka (wraz z Anną Zdzieborską) Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej (2021) za program towarzyszący wystawie Joanny Rajkowskiej. Pracuje w obszarze edukacji związanej ze sztuką współczesną, architekturą i tematyką miejską.

Coraz więcej osób dorosłych, zabieganych w codziennych obowiązkach, zagubionych życiowo lub chcących jakiejś zmiany czy rozwoju, poszukuje optymalnej formy edukacji i sprzyjających warunków do uczenia się. Wielu z nich zakończyło edukację formalną, nie chcą decydować się na długie formy edukacyjne jak studia podyplomowe, ukończyli różne kursy i szkolenia, ale nie są w pełni zadowolone z ich przebiegu czy efektów.

Odpowiedzą na to mogą być podróże rozwojowe, czy wyprawa w atrakcyjnie turystycznie miejsce połączona z procesem edukacyjno-rozwojowym. Zadbanie o sprzyjające okoliczności, poczucie bezpieczeństwa, formowanie grupy w zadbaniu o więzi i relacje jej członków. Zaplanowanie dnia w taki sposób, by znalazła się tam przestrzeń na odpoczynek, relaks, zwiedzanie, ale również autorefleksję, rozmowy, zdobywanie nowych umiejętności, wzmacnianie, motywację do zmian…

Podróże rozwojowe to swego rodzaju treningi interpersonalne, to przestrzeń do poznawania siebie, odkrywania własnych potencjałów, wzmacnianie więzi i relacji, które pozwalają tworzyć grupy samopomocowe i rozwojowe spośród uczestników. Jeżeli dodamy do tego wykorzystanie doświadczeń oraz form i metod edukacji  zaczerpniętych z wielu projektów ponadnarodowych, kursów dotyczących terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach czy też mindfulness realizowanych przez Kamilę w ramach projektów Erasmus+, to podróże rozwojowe jawią się jako przemyślany i dopracowany koncept edukacyjny, a potwierdzeniem jego skuteczności są opinie osób w nich uczestniczących.

Maciej Bielawski - ekspert w obszarze włączenia społecznego oraz ekonomii społecznej. Wiceprezes Stowarzyszenia ESWIP, które od 25 lat wspiera aktywność społeczną i obywatelską. Jeden z inicjatorów utworzenia pierwszego w Polsce Forum Animatorów Społecznych. Animator wielu inicjatyw, rozwiązań, partnerstw lokalnych. Członek grup roboczych tworzących polityki publiczne i planujących wykorzystanie funduszy europejskich w obszarze włączenia społecznego. Ambasador EPALE.

Kamila Kulpa – prezeska Fundacji Psychoedukacyjnej Aspiracje, trenerka, terapeutka, coach, superwizorka. Współtwórczyni ośrodka edukacji nieformalnej Kacze Bagno – Miejsce Inicjatyw Pozytywnych. Towarzyszy różnym osobom w rozwoju osobistym i zawodowym. Wspiera, inspiruje, wprowadza innowacje edukacyjne.

Parlament Europejski w 2021 roku przyjął rezolucję w sprawie wspierania zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego kobiet oraz ich praw. Parlamentarzystki i parlamentarzyści stwierdzili, że prawo do zdrowia, w szczególności prawo do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego jest podstawowym filarem praw kobiet i równości płci, którego nie można w żaden sposób osłabić ani odebrać, zaś ich naruszanie stanowi przeszkodę na drodze do osiągnięcia równości płci.

Kiedy rozmawiamy o prawach reprodukcyjnych nie sposób ominąć tematu edukacji, w tym kwestii związanych z uczeniem o seksualności. Zagadnienie to wciąż budzi wiele emocji, i przez niektórych uznawane jest za kontrowersyjne. W tym podcaście Bartek Lis rozmawia z Adrianną Sołtysiak na temat tego czym jest aktywizm społeczny, z czego wynika i czy można go łączyć z zagadnieniem edukacji dorosłych. Ważną częścią nagranej rozmowy jest debata o prawach reprodukcyjnych oraz ruchu aktywistycznym działającym na rzecz zdrowia kobiet. Edukacja jest ważną częścią jej codziennej pracy i wsparcia, które oferuje.

Częścią pracy edukatorów i edukatorek jest poruszanie tematów trudnych i wywołujących emocje. Nie warto jednak ich pomijać. Zapraszamy do posłuchania tego podcastu by móc wyrobić sobie swoją opinię na tę kwestię.

Adrianna Sołtysiak – edukatorka, aktywistka na rzecz praw reprodukcyjnych i zdrowia, feministka, pracownica kultury.

dr Bartek Lis – socjolog i badacz społeczny, animator kultury i edukator od 2024 roku pracujący w gdańskim Instytucie Kultury Miejskiej. W latach 2017 - 2024 związany z Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, autor tekstów i artykułów naukowych i popularyzatorskich. Od 2012 roku współpracownik Towarzystwa Inicjatyw Twórczych "ę" jako badacz, ewaluator i szkoleniowiec. W latach 2012- 2017 kurator projektów społecznych w Muzeum Współczesnym Wrocław (organizacja i współorganizacja ponad 300 wydarzeń kulturalnych – debat, warsztatów, projektów interdyscyplinarnych, wystaw). Pomysłodawca i realizator w CK Zamek projektów/cyklów edukacyjnych "Zamek Otwarty. Kultura dla i z seniorami zależnymi", „Sztuka w ciemno”, „Nie widać” oraz „(nie)nowe publiczności”. Zajmuje się m.in. edukacją obywatelską, rozwojem publiczności (audience development), tematyką "niewidocznych niepełnosprawności", „senioralnej zależności”, wykorzystywaniem sztuki w edukacji i praktyce społecznej, udostępnianiem oferty instytucji kultury dla osób z niepełnosprawnościami. Ambasador EPALE.

Odporność psychiczna według definicji profesora P. Clough i D. Strycharczyka jest cechą osobowości, która determinuje w pewnej części to, jak poszczególne osoby reagują w obliczu stresu, presji i wyzwań, niezależnie od sytuacji.

Zapraszamy do wysłuchania podcastu, z którego poznasz odpowiedzi na pytania:

Jak rozmieć model odporności psychicznej 4C, na który składają się: poczucie wpływu (control), podejście do wyzwań (challenge), zaangażowanie (commitment), pewność siebie (confidence)?Czy edukator dorosłych powinien być odporny czy wrażliwy psychicznie?Od czego zacząć pracę nad rozpoznaniem poziomu własnej odporności psychicznej?Jakie działania można wdrożyć od zaraz, aby dbać o swoją odporność psychiczną?

Barbara Habrych – pedagożka, ekspertka HR, trenerka biznesu i edukacji. Specjalizuje się w tematyce rekrutacji i rynku pracy, procesów HR, uczenia się dorosłych, tutoringu, doradztwa zawodowego i rozwijania kompetencji przyszłości. Ambasadorka EPALE.

Sylwia Rybak - trenerka, konsultantka i coach. Pracuje w obszarze związanym z budowaniem odporności psychicznej oraz dobrostanu człowieka. Współpracuje z międzynarodowym zespołem AQR, czyli organizacji zajmującej się badaniami oraz tworzeniem narzędzi psychometrycznych do diagnozy odporności psychicznej. Jako pierwszy w Polsce Master Trainer prowadzi warsztaty licencyjne dla osób, które chcą korzystać z kwestionariuszy MTQ, diagnozujących odporność psychiczną.

Strona internetowa: https://www.sylwiarybak.pl/

LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/sylwiarybak/

Gry edukacyjne od lat stoją na szczycie najskuteczniejszych metod kształcenia. Co więcej, planszówki cieszą się dużą popularnością jako forma rozrywki i spędzania czasu wolnego.

W tym odcinku podcastu EPALE Wojciech Świtalski:

- dzieli się swoją wiedzą, jak samodzielnie tworzyć planszowe gry edukacyjne

- radzi, jak planować rozgrywkę, jak formułować instrukcje, jak godzić cele szkoleniowe z celami gry, jak przygotowywać rekwizyty

- formułuje liczne wskazówki dotyczące tego, jak zacząć, skąd czerpać pomysły i jak je łączyć w spójną całość

- wreszcie wyjaśnia, jak testować prototyp gry przed zastosowaniem w praktyce.

W podcaście posługuje się wieloma przykładami znanymi z popkultury i branży szkoleniowej oraz wskazuje źródła, do których warto sięgnąć, rozwijając swoje umiejętności projektowe. Choć w materiale znajdują się liczne odwołania do wiedzy specjalistycznej związanej z teorią podejmowania decyzji czy rachunkiem prawdopodobieństwa, to treści przedstawione są w sposób zrozumiały dla każdego, kto chciałby spróbować stworzyć własną grę.

Podcast jest skierowany zarówno do początkujących, jak i bardziej zaawansowanych projektantów.

dr Wojciech Świtalski – pedagog, andragog, adiunkt w Katedrze Andragogiki i Gerontologii Społecznej Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w metodyce kształcenia w środowisku szkolnictwa wyższego i edukacji dorosłych, zwłaszcza z wykorzystaniem gier i zabaw. Sprawny organizator licznych wydarzeń edukacyjnych. Ambasador EPALE.

Jesteśmy nauczeni (a może bardziej przyzwyczajeni), że przedmioty codziennego użytku w dzisiejszych czasach szybko się psują, wyrzucamy je i zastępujemy innymi. Agnieszka, Iga i Przemek z Fundacji Młyn Wsparcia z Poznania wychodzą temu naprzeciw prowadząc kawiarenkę naprawczą. Dołączyli do ogólnoświatowego ruchu wywodzącego się z Holandii, a z powodzeniem realizowanego w 33 krajach na całym świecie!

Z tego odcinka podcastu EPALE dowiesz się:

• czym jest kawiarenka naprawcza i na czym polega;

• co skłoniło moich rozmówców do dołączenia do tego ruchu,

• kim są osoby, które korzystają z takich miejsc i z czym najczęściej przychodzą;

• jaką moc edukacji ma kawiarenka naprawcza.

W podcaście EPALE poruszone zostały także wątki tworzenia własnej kawiarenki naprawczej na ternie dzielnicy, osiedla czy organizacji NGO. Moi gości zapytani zostali także o dobry przepis na dobrze działającą kawiarenkę naprawczą. Co odpowiedzieli? Posłuchajcie.

Agnieszka Jarosz, Iga Malinowska, Przemysław Malinowski to założyciele i członkowie zespołu Fundacji Młyn Wsparcia z Poznania. Działają lokalnie na rzecz poznańskich seniorów. Organizują wyjścia kulturalne i rekreacyjne. Bezpłatnie przeprowadzają warsztaty edukacyjne, prozdrowotne oraz relaksacyjne. Animują czas wolny dzieci w czasie ferii zimowych i letnich.

dr Nina Woderska – z wykształcenia pedagog, wykładowca na studiach podyplomowych z psychogerontologii na Uniwersytecie Wrocławskim i w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu, pracownik Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu oraz trener w Stowarzyszeniu Centrum Rozwoju Edukacji Obywatelskiej CREO. Ambasadorka EPALE.