Sonra eğildi sevgilinin yüzüne

Sürdü bulutlanmış gözlerini

O güzellikler ülkesine

Baktı baktı ve dedi: 

-Hayatında güzeldin

Ölümünde güzelsin

Öldün

Bir daha ölmeyeceksin

Erdem Bayazıt - Ölüm Risalesi

şiir şifâdır.

YouTube: https://www.youtube.com/user/frkanozdemir

Music

“insan anladığı ve anlaşıldığı insanla çiçek açar”


●


Kalbimizin denizleri yine bir gecenin sonuna dalgalarını getirdi.
Ayaklarımız karaya basmadan bir saray düşlüyoruz o küçücük sinemizde.
Gümüşten pencereler, ipekli yollarıyla. Yaklaştıkça darmadağın oluyordu saraylar.
Gözlerimizden sayısızca kaçan ayrıntının bir lahzasında hiç göremeyeceğimiz bir sultan gelip ıslah ediyordu eline tutuşturulan sarayı. 


Ürkek bulutlar cesur damlalar bırakıyor üstümüze.
Sanki konacağı omuzu evvelden biliyormuşcasına.
Sonra razı olmuyor o yağmur damlacıkları düştüğü omuza.
Biz onu nimet sayıyoruz, kurutmuyoruz ıslandığımızı ispatlamak için.
Razı olmamış bir yağmur damlasını taşımak fark etmiyordu hikayemizi ertelemeye.
Sadra şifa yapıp, ruhlarımızı durulamakla meşgulüz çünkü.
Bir gün damlayacak o razı olunmuş bir yağmur damlası sükûnet içindeki hayatımıza.


Furkan Özdemir


●●●


Şair: Nurullah Genç
Yorum: Furkan Özdemir (ins: @hisseyab)
Müzik: Paola
Fotoğraf: Chris Henry

Nurullah Genç - Ne Dünya Ne Gözlerin

"Aynı saatte
 Aynı şiirde
 Aynı satırda
 Yıldızlar eşliğinde buluşalım."


Bak kirpiğinin şu teli rüzgârda diğerine karışmış. Kavuşmuşlar birbirlerine.

Bunu da güneş okşamış. Vakitlerim korkutmasın karanlıkta seni.

Yüzüne ay değiyor. Ayın hilâl halinde gözlerime yansıyan küllerimi görüyorum…


Abdurrahim Karakoç'un Sen ve Ben şiiri,
hayırlı vakitler.


Şair: #AbdurrahimKarakoç
Yorum: #FurkanÖzdemir (https://www.instagram.com/hisseyab/)
Müzik: Diriliş Ertuğrul - Ceylan
Fotoğraf: Olga Pogodina

Abdurrahim Karakoç - Sen ve Ben

İnsanlar anlaşıldı.

Cihânın da sırrı yok.
●
Ümitvâr olunuz...
Şair: İbrahim Tenekeci

Yorum: Furkan Özdemir

Müzik: Çalıkuşu

Fotoğraf: Adrian

İbrahim Tenekeci - Öbür Divan

"Eylül toparlandı gitti işte 

Ekim filan da gider bu gidişle."
Bakmayın acıklı şiirler okuduğumuza, siz hep umutlu olun. Müjdelerimizi ellerinden tutup kırlarda koşturacağız.

Güzel insanlar olacağız. Güzel anne babalar olacağız.

Güzelin hasmı çok olurmuş, Yûsuf da güzeldi...


●


Mutsuzluktan söz etmek istiyorum 

Dikey ve yatay mutsuzluktan 

Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun 

sevgim acıyor
Biz giz dolu bir şey yaşadık 

Onlar da orada yaşadılar 

Bir dağın çarpıklığını 

bir sevinç sanarak
En başta mutsuzluk elbet

Kasaba meyhanesi gibi

Kahkahası gün ışığına vurup da

ötede beride yansımayan

Yani birinin solgun bir gülden kaptığı firengi

Öbürünün bir kadından aldığı verem

Bütün ishanlarının* tarihçesi

Bütün söz vermelerin tarihçesi

sevgim acıyor
Yazık sevgime diyor birisi 

Güzel gözlü bir çocuğun bile 

o kadar korunmuş bir yazı yoktu 

Ne denmelidir bilemiyorum 

sevgim acıyor 

Gemiler gene gelip gidiyor 

Dağlar kararıp aydınlanacaklar 

Ve o kadar
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır 

Sonbahar geldi hüzün 

Kış geldi kara hüzün 

Ey en akıllı kişisi dünyanın 

Bazan yaz ortasında gündüzün 

sevgim acıyor 

Kimi sevsem 

Kim beni sevse
Eylül toparlandı gitti işte 

Ekim filan da gider bu gidişle 

Tarihe gömülen koca koca atlar 

Tarihe gömülür o kadar





Turgut Uyar - Acıyor

"Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu. Eylül'dü." - Zafer Akkaş
Bilmem ki nemsin...
Yeri doldurulamayan bir kale inşa ediyorum sanırım içimde. Tarihte yapılan kaleler yıkılıp gitti de bu beyhûde kaleyi yıkamadım gönül kafesimde. Kapıların ardında beklerken hangi sancının miadını dinliyorum ki gözlerim böyle alev ırmağı. Hani bakamazsın o kapının ardından ve gidemezsin de. Nasıl bir dilemma... Düşünüyorum o halde varım diyorsun ya Decartes bir şeyi unutuyorsun; düşünebiliyorsan zaten varsın ancak ben düşündüğüm hâlde yokum bunu bilmiyor kimseler. Bazı şeyleri yaşayabilseydim çok farklı olacaktı. Nereye dönsem Rabbim beni biliyor bu ferahlıktır içimi ılıtan. Güz sancılarını duymuştum, güz sancılarını ölümün arifesine benzetirdim. Cânânını kaybettikten sonra doğan evladının sevincini yaşayamamış bir baba kırıklığı.


Şair: Yavuz Bülent Bâkiler

Erdem Bayazıt - Ölüm Risalesi

Download our free app to listen on your phone