มิจฉาทิฐินั้น พระพุทธเจ้าถึงตรัสว่า เป็นอกุศลที่ร้ายแรงที่สุด คือ ความไม่รู้ความไม่เข้าใจ ความเป็นจริงของสัจจะต่างๆ ความไม่รู้ ความไม่เข้าใจ ความเป็นจริงของสัจจะของธรรมะนี้เอง ทำให้มนุษย์ ทำความชั่วสารพัด แล้วก็หลงไป ทำบางอย่างที่คิดว่าทำแล้วดี ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ได้ช่วยอะไร พวกเราได้เรียนธรรมะแท้ๆ ได้เรียนเรื่องของเหตุเรื่องของผล เรื่องของเหตุว่า ทำเหตุแบบนี้มีความทุกข์ ทำเหตุแบบนี้ได้รับความสุข ทำเหตุแบบนี้จะมีโลกุตระ ได้มรรคได้ผล เราเรียนแต่เรื่องพวกนี้ ถ้าเราอยากเป็นชาวพุทธแท้ๆ สิ่งแรกที่เราต้องรู้ สิ่งแรกที่เราต้องทำคืออะไร รักษาศีลห้า อะไรที่งมงายต่างๆ ก็ลดละเสีย อะไรที่ดูแล้ว ไม่สมเหตุสมผลก็เลิกไป เรียนธรรมะไปเรื่อยๆ จะพบว่า เรื่องจำนวนมากที่เราเชื่อ ไม่ใช่ ก็ค่อยๆ ฉลาดขึ้น รู้ว่าตัวเลขบงการชีวิตไม่ได้ มีแต่เราบงการชีวิตเราเอง เราทำชั่ววันนี้ เราต้องได้รับความทุกข์ในอนาคตแน่นอน เราทำเหตุดีวันนี้ มีความสุขในอนาคตรออยู่ ไม่มีหรอก ดวงดาวในท้องฟ้าจะทำอะไร มีแต่กรรมเท่านั้น บงการชีวิตเรา ไม่ใช่กรรมเก่าอย่างเดียว มีกรรมใหม่ กรรมปัจจุบัน มีทิฏฐิ คือมีความเห็นที่ถูกต้อง แล้วเดินไปตามทิฏฐิที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้นในอริยมรรคมีองค์แปด ท่านถึงเอาเรื่องสัมมาทิฏฐิ เป็นข้อหนึ่ง ไม่มีสัมมาทิฏฐิ ทำอะไรก็ไม่ถูก ถูกในทางโลก ถูกตามความเชื่อ ของชนเผ่า ของวัฒนธรรมต่างๆ แต่ไม่ถูกตามสัจจะ --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สวนธรรมประสานสุข 11 พ.ย. 63