Remco Pijpers is directeur van Stichting Mijn Kind Online. In die functie doet hij onderzoek naar wat kinderen en jongeren doen met nieuwe media. Vervolgens adviseert hij zowel scholen als ouders over de rol van ICT in onderwijs en opvoeding. Hoe kan het beter? Hoe kan het leuker? Waar liggen de grenzen? Lastige vragen in tijden van snelle veranderingen, die zelfs de makers van digitale leermaterialen niet altijd kunnen beantwoorden. Remco Pijpers waagt het erop in Top Names, met Erwin Blom en Roeland Stekelenburg.
Status quo: een gebrek aan organisatie
Allereerst, hoe staat het met het onderwijs? Is die er aan toe om digitale middelen in te zetten? Ja en nee, zegt Pijpers. Aan de ambitie licht het niet. Scholen willen wel en proberen het wel, maar plannen blijven vaak steken op bestuurlijk niveau. De kleine groep enthousiastelingen krijgt de oude garde moeilijk mee. Binnen die garde zijn het met name oudere docenten die het lastig vinden om nieuwe media te leren kennen en in te zetten.
Deze weifelende status quo uit zich in de klas in een behandeling van negatieve onderwerpen rondom nieuwe media, zoals cyberpesten en loverboys. Ook leidt het tot strikte regelgeving omtrent social mediagebruik van leerlingen: "Als je ook maar iets over school zegt op Twitter, krijg je er van langs."
Intussen groeit voor scholen de noodzaak om zich een gedegener visie over ICT en social media te vormen, want ouders verwachten een voorlopersschool.
Wat te doen?
1. Het gebrek aan organisatie kan verminderd worden door op basis van de visie die op bestuurlijk niveau bestaat een plan te maken, een team bij elkaar te brengen en leraren digitaal te scholen. Hierbij kan de Vier in Balans-monitor van Kennisnet van dienst zijn.
2. Leerlingenparticipatie. Keer je onzekerheid als docent om: zie je gebrek aan digitale kennis niet als een zwakte. Betrek je leerlingen, moedig ze aan hun deskundigheid te laten zien. Zet in op je kracht als coach. Hetzelfde geldt voor ouders die hun twijfels hebben bij het social mediagebruik van hun kind: vraag hun om uit te leggen hoe Twitter of Hyves werkt.
3. Weet dat er niet één digitale generatie is maar dat er kloven tussen kinderen onderling bestaan. Hun vaardigheden hangen stuk voor stuk af van de mate waarin hun ouders en scholen digitale middelen aanbieden en aandacht geven aan nieuwe media.
4. Zie de positieve kanten: mits goed georganiseerd kan ICT iedere leerling op eigen niveau aan het werk zetten. Maar bedenk dat ict niet de oplossing is voor alle problemen. Uiteindelijk draait het om de kwaliteit van de leraar.
5. Wil je kinderen leren om zich verantwoordelijk op te stellen, begin dan niet met de 'wijze lessen', maar heb een positieve insteek. Richt je allereerst samen met leerlingen op het maken en populair maken van een website, game of YouTube-filmpje. Zet in op creativiteit. Behandel daarna pas onderwerpen omtrent verantwoord gebruik ervan, maar zie dit slechts als onderdeel van een positieve insteek. "Een voorbeeldproject is WIDFA.nl, dat we hebben opgezet met een Amsterdamse basisschool", aldus Pijpers.
Pijpers: "Kinderen moeten leren dat ze mediaproducenten zijn. Leren is nog steeds het belangrijkste en ICT is een middel om dat doel te bereiken. Een middel waar je meer mee kunt en waar je ook niet meer om heen kunt."
Top Names is een show van Fast Moving Targets. Voor meer afleveringen van Top Names en andere filmpjes. Volg Fast Moving Targets op http://www.fastmovingtargets.nl
