حُسن مجلس اول این بود که مردمی بود، یعنی شورای نگهبان دخالتی نداشت. به دستور حضرت امام مجلس تشکیل شد. از همان اول می‌‌خواستند آزادی‌هایی به مردم داده شود و حتی امام مجلس را اصل دانستند. در اصفهان آن زمان حدود چهارصد هزار نفر می‌‌توانستند رأی بدهند و جمعیت ایران 38 میلیون بود. ما نمایندگان مجلس اول حدود 330 هزار رأی آوردیم که مرحوم امید نجف‌آبادی، مرحوم پرورش و من بودیم و دکتر سلامتیان که جزو دوستان بنی‌صدر بود. البته آن زمان هم اِشکال کار این بود که از افراد حزب جمهوری بیشتر در مجلس آمدند. البته من، هم کاندیدای حزب جمهوری بودم هم جناح دفتر تحکیم وحدت که از حامیان بنی‌صدر بودند. در مجلس برخوردهای حزب جمهوری با بنی‌صدر خیلی تأسف‌آور بود، چون بنی‌صدر کاندیدایشان نبود، آقای جلال‌الدین فارسی بود که تأیید نشده بود و ایرانی‌الاصل تشخیص داده نشد. بالاخره آقای بنی‌صدر 11 میلیون رأی آورد که رأی بالایی بود. در صورتی که الان با 85 میلیون جمعیت رأی‌ها تقریبا نصف یا کمتر از آن زمان است. مردم انتظار داشتند که نمایندگانشان خدمتگزار باشند، در صورتی که الان شورای نگهبان دخالت می‌کنند و افرادی را در معرض می‌گذارد که مردم رأی بدهند و این مورد قبول مردم قرار نمی‌گیرند.