در دهه اول قرن بیست و یکم به ناگاه حراج های منطقه خاورمیانه به هنر این منطقه رونق اقتصادی بخشیدند. رونقی که حاصل توسعه اقتصاد مبتنی بر نفت کشورهای این منطقه بود. مضامینی این آثار چیست و آیا می توان تعاریف و شاخصه هایی از آثار ارائه شده به خصوص آثار عکاسان ایرانی در بازار هنر خاورمیانه را برشمرد.

موضوع این اپیزود : عکاسان ایرانی و حراج های هنری

برخی او را عکاس سورئال می دانند و برخی نگاه های فمنیستی را در کارهای او جستجو می کنند. اما آنچه در مورد او مشهود است؛ او اعجوبه ای در دوران خودش بود. سبک خاص او و مرگ خاص اش باعث توجه محافل هنری به او شد. کمتر عکاسی در طول تاریخ عکاسی با وجود حجم کمی از آثار، اینقدر مورد توجه منتقدان قرار گرفت و نقدهای گاهاً ​متفاوت درباره کارهایش وجود دارد. در این قسمت با تحلیل نظریه های هاینز کوهات روانشناس و روانکاو برجسته اتریشی تلاش داریم به خوانش آثار فرانچسکا وودمن بپردازیم. فرانچسکا وودمن؛ هنرمندی متمایز..

کمتر کشوری در آسیا توانسته مانند ژاپن، تعاملی دو سویه با فرهنگ و هنر مدرن در قرن نوزدهم برقرار کند. گستردگی فن آوری در ژاپن باعث شده بسیاری از ما وقتی در مورد ابزار عکاسی فکر می کنیم اولین برندهایی که به ذهن مان می رسد برندهای ژاپنی باشد. ژاپنی ها به عکس "شاشین" می گویند. "شا" به معنی "بازتولید" و "شین" به معنی "حقیقت".

واژه گزینی برای پدیده های جدید، نشانی از فهم و برخود جوامع با آن پدیده است. از این واژه گزینی می توان نتیجه گرفت که فهم آنها از این ابزار فهمی درست و منطبق بر کارکردهای عکاسی در قرن نوزده میلادی بوده است.

در این قسمت با بررسی عکاسی ژاپن در قرن نوزدهم با شما سخن خواهیم گفت.

قسمت دوم: قرن نوزدهم، عکاسی ژاپن.

افرافوتو سایتی برای بیشتر دانستن درباره عکاسی.

www.afraphoto.ir

پیج اینستاگرام افرافوتو :

https://www.instagram.com/afra.photo.2019

کانال تلگرام افرافوتو پادکست:

https://t.me/afraphoto

لینک تویتر:

https://twitter.com/afraphoto

عکاسی در ایران از طریق دربار وارد شد اما این مردم ژاپن بودند که پیش از دربار این فن مهم را به کار گرفتند. ایران و ژاپن به لحاظ بستر غنی در هنرهای بصری و از سویی چالش های مشترک در قرن نوزدهم میلادی با پدیده ای روبه رو شدن که جهان تصویر را در می نوردید و افق های تازه ای در امر بازنمایی و همچنین به لحاظ کارکرد هایش در علوم مختلف به روی بشر باز کرده بود.

در قسمت اول این پادکست به صورت بسیار اجمالی با نگاهی مقایسه ای به وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران و ژاپن می پردازیم و در قسمت دوم بیشتر در مورد عکاسی ژاپن با شما سخن خواهیم گفت.

قسمت اول ایران ژاپن، پیدایش عکاسی.

فقط چند سال پس از اختراع عکاسی در فرانسه اولین عکس در ایران گرفته شد. عکاسان فرنگی و ایرانی زیادی در قرن نوزدهم در ایران مشغول به عکاسی بودند. در این بین علی خان والی عکاسی متفاوت است. علی خان نوه دوست علی خان معیر الممالک، خزانه دار و از رجال سیاسی عصر ناصری و اوایل عهد مظفری بود. او از ده سالگی که عکاسی و علوم دیگر را در سن پترزبروگ فرا گرفت دوربین عکاسی همواره همراه اش بود...

موضوع این قسمت ما علی خان والی، حاکم عکاس عصر ناصری.

عکاسی به امپراطوري عثماني تقريبا همزمان با ايران وارد شد. به دليل حوزه فرهنگی و مذهبی مشترک بين ايران و عثمانی، به نظر شناخت تاريخ عکاسی عثمانی می تواند به فهم ما در برخورد جوامع مسلمان ساکن در خاورميانه نسبت به اين پديده جديد کمک کند.

از آغاز عکاسی تا به امروز که آنرا باید عصر دیجیتال دانست عکس های خانوادگی و شخصی از محبوب ترین گونه های عکاسی هستند. تصاویری که معانی و کارکردهای ذهنی، فرهنگی و اجتماعی گوناگون دارند. عکاسی خانوادگی همچون حافظه بصری عمل می کند. این تصاویر با خلق روایت هایی از لحظات و رویدادهای خاص زندگی آنها را به گونه ای نمادین، جاودانه و نامیرا می کند. موضوع سیزدهمین قسمت افرا فوتو عکس های خانوادگی ست.

جاده به عنوان عنصری از دنیای پیرامون در عکس های عکاسان مختلف به نمایش در آمده است. دالی که به مدلول های گوناگون در فرهنگ های مختلف اشاره می کند.

موضوع این قسمت ما جاده است در این پادکست به عکاسانی که این موضوع را دست مایه کار خود قرار داده اند پرداخته ایم.

رابطه میان امر خصوصی و امر عمومی همیشه رابطه ای بحث برانگیز بوده است و توسط عکاسان به چالش کشیده شده است. یکی از اصلی ترین و فراگیرترین کاربردهای رسانه عکاسی پرداختن به امر خصوصی است. همانطور که در آلبوم ها و تصاویری که به روزمرگی پرداخته اند قابل مشاهده است.

موضوع این قسمت افرا فوتو امر خصوصی در عکاسی معاصر است.

آیا مراقبه و عکاسی می توانند در کنار هم قرار بگیرند؟ ما در این قسمت به این مفهوم پرداخته ایم و با معرفی عکاسی میکسانگ سعی کرده ایم پاسخی برای آن بیابیم.