این اپیزود، آیینه‌ای است روبروی جامعه‌ی امروز ما. آیا واقعاً والدین مقصرند؟ یا ما در یک زیست‌بوم فرهنگی سمی قرار گرفته‌ایم؟

​ما در این فصل به حقایق تکان‌دهنده‌ای می‌پردازیم: از نیاز نوروبیولوژیک کودک به دلبستگی امن که تأمین نمی‌شود، تا فاجعهٔ همتاگرایی که کودکان را مجبور به یافتن امنیت در ناامن‌ترین جای ممکن—یعنی بین همسالان مضطرب—می‌کند. چرا آمار زورگویی بالاست؟ چگونه تراژدی‌هایی مانند قلدری‌های فضای مجازی رخ می‌دهد؟

​کشف خواهید کرد که چگونه بزرگ‌ترین شرکت‌های سودمحور جهان، با کمک متخصصان عصب‌شناسی، مغز فرزندان ما را با "طراحی اغناگرانه" مهندسی می‌کنند تا فقط به صفحهٔ نمایش معتاد بمانند. خواهید شنید که مدیران ارشد سیلیکون ولی، خودشان از این فناوری‌ها برای کودکانشان می‌ترسند!

​همچنین به شما خواهیم گفت که چرا سیستم آموزشی ما، بازی (موتور اصلی رشد مغز) را قربانی رقابت‌زدگی می‌کند و چگونه این فشارها، کودکان را مجبور به خاموش کردن عواطف آسیب‌پذیرشان و فرار از «خود» واقعی می‌کنند.