مکملیت در علم فیزیک به این معناست بعضی پدیده‌های پیچیده مثل ذرات بنیادین از طریق پارادایم‌های فکری متعددی درک می‌شوند که هر یک از آن‌ها بخشی از واقعیت را آشکار می‌کند، بی‌آن‌که از نظر پیش‌فرض‌ها و مفاهیم لزوما سازگار باشند.  آیا می‌توان چنین رابطه‌ای را به ارتباط میان علم و دین بسط داد؟