پس از بررسی سوژه عامل در قسمت‌های پیشین، این بار تمرکز بر مفهومی کلیدی است که می‌تواند ماهیت این فرایند توان‌دهی اخلاقی را بهتر توصیف کند: قابلیت. این مفهوم به‌عنوان ابزاری برای فهم تدریجی گسترش ظرفیت‌های فردی و اجتماعی، از دیگر مفاهیمی چون مهارت، فضیلت یا توانایی متمایز می‌شود. برای رسیدن به تعریف قابلیت، ابتدا نسبت توان‌دهی اخلاقی با «توسعه» بررسی می‌شود. در این مسیر، نظریه‌ معروف آمارتیاسن یعنی «توسعه به‌ مثابه آزادی» به‌عنوان نقطه‌ شروع انتخاب شده و هم مزایا و هم کاستی‌های آن، به‌ویژه از منظر فردگرایی و غفلت از جنبه‌های معنوی انسان، نقد می‌شود. در ادامه، دیدگاه‌های متفکرانی مانند مارتا نوسبام  نیز بررسی می‌شود تا نشان داده شود که توسعه‌ای که بر آزادی صرف تأکید دارد، نمی‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای عمیق جوامع باشد. این قسمت با تاکید بر نیاز به درک پیچیده‌تری از توسعه، به سمت نگاهی حرکت می‌کند که دانش علمی و معنوی را به‌طور هم‌زمان در جریان اجتماعی قرار می‌دهد و توسعه را فرایندی درونی و جمعی می‌بیند. این مسیر نهایتا به معرفی مفهوم «قابلیت» در قسمت بعدی منتهی خواهد شد.

در این قسمت با بررسی مکالمه بین هیوبرت دریفوس و جان مک‌داول، به این نکته پرداختیم که در یادگیری، فکر و عاطفه و اخلاق و عمل همه در کنار هم موثرند و هیچ دوگانگی میان این‌ها وجود ندارد. سپس با بررسی اهمیت استفاده از روش‌های تحلیلی و ترکیبی در کنار یکدیگر و نیز اهمیت درک بسترها در فهم ابژه‌ فهم، و نیز پیامدهای عملی این دیدگاه‌ها برای نحوه سازمان‌دهی مواد آموزشی، بحث انسجام در مواد آموزشی را به پایان بردیم.

در این قسمت به بررسی دیدگاه «یک‌پارچگی دانش» و انتقادات پل هیرست به این موضوع می‌پردازیم. هیرست اعتقاد دارد که تقسیم‌بندی فعلی علوم و دانش به رشته‌های مختلف یک دلیل منطقی و تاریخی دارد و نمی‌توان آن را انکار کرد.

این چهارمین قسمت از بررسی مقاله جولیا برگر درباره شیوه جدید مشارکت دفتر جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در ارتباط با گفتمان برابری زنان و مردان هست. این قسمت نشان می‌دهد که جامعه‌ جهانی بهائی فقط دنبال اصلاحات سطحی یا قانونی نیست، بلکه می‌خواهد برابری زن و مرد را به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از وحدت و پیشرفت کل بشریت بازتعریف کند.

این سومین قسمت از بررسی مقاله جولیا برگر درباره شیوه جدید مشارکت دفتر جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در ارتباط با گفتمان برابری زنان و مردان هست. این قسمت به بررسی رویکرد جامعه جهانی بهائی برای مشارکت در گفتمان‌ها و فراتر رفتن از اختلافات می‌پردازد. همچنین این قسمت به بررسی ساختار جهانی جامعه بهائی می‌پردازد.

این دومین قسمت از بررسی مقاله جولیا برگر درباره شیوه جدید مشارکت دفتر جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در ارتباط با گفتمان برابری زنان و مردان هست. این قسمت به بررسی رویکرد جامعه جهانی بهائی در این گفتمان در عین پرهیز از مشارکت در سیاست حزبی می‌پردازد.

این اولین قسمت از بررسی مقاله جولیا برگر درباره شیوه جدید مشارکت دفتر جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در ارتباط با گفتمان برابری زنان و مردان هست. این قسمت به بررسی وضعیت این گفتمان می‌پردازد.

این چهارمین و آخرین قسمت از بررسی مقاله متیو وینبرگ درباره تلاش‌های عالم بهائی برای مشارکت در گفتمان توسعه است. در این قسمت به بررسی بخشی از این مقاله می‌پردازیم که مربوط ویژگی‌ها و چالش‌های گفتمان علم، دین، توسعه هست.

این سومین قسمت از بررسی مقاله متیو وینبرگ درباره تلاش‌های عالم بهائی برای مشارکت در گفتمان توسعه است. در این قسمت به بررسی بخشی از این مقاله می‌پردازیم که مربوط به گفتمان علم، دین، توسعه در برزیل هست.

این دومین قسمت از بررسی مقاله متیو وینبرگ درباره تلاش‌های عالم بهائی برای مشارکت در گفتمان توسعه است. در این قسمت به بررسی نشست موسسه مطالعات رفاه جهانی در رابطه با «علم، دین و توسعه» در اوگاندا می‌پردازیم.